เรามีแม่ที่ค่อนข้างเข้าใจยาก อารมณ์เหมือนคุยกับมนุษย์ป้าเลยค่ะ
เรื่องอะไรต่างๆอธิบายให้เข้าใจ เขาก็จะไม่พอใจ แม่จะยึดตัวของแม่เองเป็นหลักเสมอ
เวลาเรามีปัญหาเขารับฟังได้ แต่ ไม่ใช่ผู้ฟังที่ดีเลยค่ะ เขาจะฟังเราแค่เกริ่นแล้วก็พูดว่า
"พอๆ ฉันจะดูทีวี เงียบๆได้แล้ว" หรือ ไม่ก็เดินออกไปทำธุระของตัวเองเลยค่ะ

ส่วนพ่อของเรา เป็นคนอารมณ์ร้อนบางทีค่ะ เป็นคนมีเหตุผล แต่หลังๆมานี้
พ่อของหนูมักจะด่าคนอื่นให้หนูฟังตลอดแล้วพูดด้วยคำหยาบเสมอ เช่น
"โคตรเกลียด ไอ้เห_ย ไอ้ห_า นี่เลย แม่_ " แล้วเขาก็จะด่าทุกคนที่เขาพอจะยกมาได้
ให้เราฟังบนโต๊ะด้วยเสมอ เราเฉยๆกับคำหยาบเพราะเราก็พูดกับเพื่อน แต่แต่แต่
เราไม่ชินไม่เฉยกับการที่พ่อกับแม่เราใช้คำหยาบกับเราค่ะ
ทุกครั้งที่พ่อกับแม่เราใช้คำหยาบกับเรา เรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กที่มีปัญหาเลย

บางทีเราเข้าใจพ่อเราอาจด่าเขาเอามันส์ แต่บางทีหนูชอบบุคคลดังบางคน พ่อหนูก็
หยิบมาด่าเสียๆหายๆบอกว่าเขาติดยาบ้าง เขามีพ่อเป็นคนไม่ดีบ้าง
แล้วพ่อหนูก็จะชอบว่าหนูทุกครั้งถ้าหนูไม่ทำตาม ว่าหนูทำตัวเหมือนแม่

แล้วทุกๆวันนี้เราก็มีปัญหากับคนข้างบ้างอีก ทะเลาะกันด้วยคำหาบให้หนูเห็นตลอด
จะต่อยจะตีกันบ้าง จะแทงกันบ้าง ด่ากันทุกครั้ง หนูไม่อยากจะรับรู้เลยค่ะ
แล้วไหนพ่อกับแม่หนูจะด่ากันเองบ้าง หนูยิ่งไม่อยากโตขึ้นไปเป็นแบบพวกเขาเลยค่ะ

บางคนอาจจะคิดว่าหนูโลกสวยนะ แต่เอาจริงๆ ไม่มีใครอยากให้พ่อแม่ทำแบบสักเท่าไหร่
หนูอาจจะเป็นคนเดียวหรือคนส่วนน้อยที่คิดแบบนี้ แต่หนูอยากฝากบอกพ่อแม่คนอื่นว่า
อยากทำแบบนี้เลย เวลาที่หนูไม่มีใครมันเหงามากจริงๆ