น้องนุ๊กนิ๊ก  วันนี้ตั้งใจเกินไปทำให้เกร็ง   การแข่งขันต้องตั้งใจก็จริง  แต่การตั้งใจคือการรู้ว่าเราต้องสู้และเราสู้  ไม่มีการทอดใจหรือยอมแพ้   แต่การต่อสู้ของ....ยอดฝีมือ....จะไม่คิดถึงผลได้ผลเสียเวลาต่อสู้  สู้โดยให้สมองโล่งๆ  สู้ไปตามสัญชาติญาณ  สู้ไปแบบที่เราเคยซ้อมเคยเล่น  สู้แล้วต้องรู้สึกสนุกไปกับคู่ต่อสู้ด้วย  คู่ต่อสู้ยิ่งเก่ง  เราต้องยิ่งสนุก  คอยมองหาจุดอ่อนและหาทางเอาชนะเขาให้ได้  เราต้องสนุกในการเป็นผู้พิชิต  ไม่ใช่หน้าดำครํ่าเครียด กังวลใจตลอดเวลาอย่างการเล่นวันนี้

น้องเป็นกัปตันทีม  ถ้าเราเกร็ง...ลูกทีมก็เกร็งกันหมด  ต้องฮึกเหิมเข้าไว้  แต้มเสีย...แต่ความมั่นใจไม่เสีย  ยิ้มเข้าไว้กระตุ้นลูกทีมเข้าไว้  รับรองไม่แพ้หรอก  ฝีมือของทีมเราไม่ได้ด้อยกว่าคู่ต่อสู้ทุกทีม  ไล่ๆกัน  แต่เราเกร็งและกังวลเกินไปเวลาเล่น  มันทำให้เราเล่นไม่ได้อย่างที่เราเคยเล่น

แล้วเวลาเพื่อนเล่นดีก็ชมกันเองบ้าง  สร้างกำลังใจให้กันและกันเวลาอยู่ในสนามรบ



(ถ้าน้องหรือใครไม่ชอบใจกับข้อความนี้  ผมก็ขอโทษด้วย  และขอให้ลืมมันไปซะ  อย่าต่อว่าผมเลยนะครับ)