ไปดูวัยเป้งง นักเลงขาสั้น มา ดูแล้วเครียด ทรมาน กดดันมากเลยค่ะ

ก่อนอื่นบอกก่อนว่า ไม่ได้ตั้งใจจะดู อยู่กับเพื่อน 2 คน นัดเจอเพื่อนอีกคนที่ห้าง กำลังจะไปเที่ยว รออีกเกือบ 2 ชม เลยไม่รู้จะทำไร มีเรื่องนี้ฉายพอดี ณ เวลานั้น ที่ยังดูทัน

ระหว่างดู ต้องยอมรับว่า กดดันมาก ใครบอกว่า หนังดูเอาคลายเครียด หนูขอเถียงหัวชนฝาเลยค่ะ เพราะแม้จะมีผู้ชายหล่อให้ชมเยอะแยะ แต่! มันก็ไม่ช่วยเลย เพราะองค์ประกอบอื่นแย่หมด เดินเรื่องโดดๆไปมา ไม่ต่อเนื่อง สลับกับ มุขเห่ย แป๊ก ยิงเป็นช้อตๆไป ทำได้แค่หัวเราะหึๆ และหนูก็รู้สึกเหมือนที่เขาว่ากันจริง คือ เหมือนทำหนังสนอง need ตัวเอง ไม่เน้นวงกว้าง มันดูไม่มีศิลปะ ไม่มีคลาส คุณภาพเหมือนหนังแผ่นเกรด B แผ่นละ 39 ในกะบะลดราคา น่าจะไปทำหนังดูเองอยู่บ้านดีกว่า

เพื่อนหนูก็มีกระเทย เกย์ แต่ก็ไม่มีใครชอบหนังพจน์ สักคน เพราะนำเสนอภาพพจน์ กระเทย เกย์ แบบ Low Class ต่ำแบบสุดๆ มันมีแต่ฉากวี๊ดวาย จับก้น โชว์ก้น  คือมันปัญญาอ่อนมากกกก เคยคิดจะนำเสนอภาพลักษณ์แบบอื่นบ้างมั้ย ทวีคูณความห่วยขึ้นไปอีก

หนังไม่ยาว แต่หนูรู้สึกเหมือนมันยาวมากกกกกกก และคิดว่าเมื่อไหร่มันจะจบซะที

เอาเป็นว่า การดูหนังห่วยๆ ไม่ใช่ดูจบแล้วจบกัน แต่มันทำให้เกิดความเครียดระหว่างดูว่า เสียตังค์ตั้งเยอะ เสียเวลาตั้งแยะ มานั่งดูบ้าอะไรกัน แถมต้องคอยดูเวลาว่าเมื่อไหร่มันจะจบ พอก้มดูอ้าวเวรกรำ ผ่านไป 30 นาทีเอง ไปดู Mr.Bean ยังฮากว่าตั้งเยอะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่