เรื่องของดิฉันนึ้ยังไม่เคยให้ใครฟังมาก่อนแม้กระทั้งเพื่อนสนิท ดิฉันอายุ23 ปี เรื่องมีอยู่ว่าดิฉันได้เจอคนคนนี้ทางMSNในนมัยนั้น เราตอบตกลงคบกันหลังจากที่คุยกันมานานทุกวันเป็นเวลาสามเดือน หลังจากนั้นเราคุยกันทางโทรศัพท์ทุกวันทุกคืน เราคุยกันได้ทุกเรื่อง เขาให้เวลาฉันประจำ แฟนอายุ25 ฉันถามเขาว่า"เมื่อไหร่จะได้เจอกัน"เขาได้แค่บอกว่า "ยังไงเราก็ต้องเจอกันอยู่แล้ว" ประโยคนี้มันืำให้ฉันเฝ้ารอเพื่อจะได้เจอกัน เราส่งของทางไปรษณีย์ให้กันทุกเทศกาล เขาเคยเห็นฉัน เขาแอบดูฉันเวลาฉันบอกว่าจะไปที่นั้นที่นี่ ฉันเคยเห็นรูปเขาเพราะเขาเป็นคนส่งมา ส่วนเรื่องเฟสบุ้ค เราสองคนมีและตั้งสถานะคบกันแบแต่เฟสบุ้คเขาได้ใช้ร่วมกับน้องสาวเค้า เค้าไม่เคยเปิดเผยตัวตนเอารูปตัวเขาลงผ่านไหนเลย ฉะนั้นในเฟสบุ้คก็มีเพียงรูปน้องสาวเค้าเท่านั้น สถานนะบอกว่าเป็นผญ ฉันเคยขอให้เขาเล่นเอารูปลงเขาบอกว่าอาย บางที่เพื่อนบางคนเข้าใจว่าคบผญด้วย! เพื่อนของฉันรู้ว่าฉันมีแฟน แต่ไม่รู้ว่าเราไม่เคยเจอกัน ฉันได้แค่มโนกับเพื่อนโกหกกับเพื่อนไปวันๆเวลาเพื่อถามว่าไปไหนแฟนเป็นไง แฟนฉันคนนี้ให้เวลาฉันตลอดไปไหนทำไรบอกฉันตลอด (ฉันเองยังน้อยไปที่ไม่ค่อยใส่ใจในตัวเขาด้วยซ้ำ) กิจวัตรเป็นแบบนี้มา4ปีแล้ว  ยังโทรคุยกันทุกวันๆสม่ำเสมอไม่เปลี่ยนตั้งแต่วันแรกที่คบกัน ฉันเองก็ไม่เห็นว่าเขามีใคร เป็นแบบนี้มา4ปีเรายังไม่เคยเจอกันสักที เขาบอกว่า อยากให้เเน่ใจในตัวเรากว่านนี้ เราเหมือนเด็ก #ส่วนตัวฉันคิดและเคยบอกเขาว่า"นายมีสิทธิ์คิดแบบนี้คนเดียวหรือ? ฝ่ายฉันไม่สามารถพูดไรได้เลยเหรอ เขาบอกว่าเขากลัวเจ็บ ถ้าเจอกันแล้วแล้วเลิกกันไปมันเจ็บ (เขามีอดีตเจ็บเยอะ)เขาบอกว่ารอให้แน่ใจเราจะเจอกัน  ...ณ ตอนนี้ มันเหมือนว่าเราผูกพันธ์ ในใจรูสึกห่วงและรัก อยากสานต่อทั้งๆที่ไม่รุจะได้เจอมั้ย แต่ใจนึงอยากเลิกอยากเจอคนที่ำม่ใช่ปิดตัวตนแบบนี้ ร้องไห้เรื่องนี้บ่อย อิจฮาคนอื่นท่เขาได้ไปไหนด้วยกันบ้าง ฉันเหนื่อย ปล.ตอนนี้ที่นั่งพิมพ์อยู่ก็เพิ่งทะเลาะกันเสร็จเพราะเรื่องขอมาเจอทั้งที่เรื่องนี้ทะเลาะกันจำไม่ได้ว่าครั้งที่เท่าไหร่แล้ว ***ฉันควรทำไงดี อยู่ก็เจ็บต้องทน ถ้าเลิกก็เจ็บเพราะแต่ก่อนเราผูกพัธ์กันมาก