เคยไหม ในใจของตัวเราเอง มันว่างเปล่า ไม่มีความรู้สึกที่จะก้าวต่อ อยากหยุดตรงนี้ แล้วลืมทุกเรื่องทันที ซึ่งความจริงแล้วมันเป็นไปไม่ได้เลย
     
     ดิฉัน ในตอนนั้นอายุ 24 ปี  เคยผ่านการมีสามี มีลูก 1 คน  หลังจากเราเลิกกัน ลูกดิฉันอยู่กับพ่อของเขาค่ะ ด้วยเหตุผลที่อดีตสามีบอกกับดิฉันว่า "เธอคงไม่มีความสามารถที่จะดูแลลูกหรอก ฉันจะรับดูแลลูกเอง" ส่วนดิฉันอยู่คนเดียว  และ ในวันที่ 17 / 06 / 2554 ดิฉันได้ตัดสินใจ  เปิดใจกับผู้ชายคนใหม่ ผู้ชายคนนี้ดิฉันได้รู้จักพูดคุยผ่านทาง MSN  ซึ่งบมสนทนาในแชทนั้น แน่นอนอยู่แล้วค่ะ ผู้ชายคนนี้เขาพยายามพิมพ์พูดคุยแต่ในสิ่งที่ดีๆ สิ่งที่จะทำให้ดิฉันประทับใจในตัวของเขาให้มากที่สุด  
     ในด้านความคิดของดิฉัน ณ ขณะนั้น  ดิฉันรู้ค่ะ  ว่าคำพูดส่วนใหญ่ในบทสนทนานั้น มีความจริงอยู่เพียงน้อยนิด เอ่ะ!! แต่จะเป็นไรไปหล่ะ ลองเปิดใจดูอีกสักครั้ง  ในใจนึงดิฉันก็กลัวค่ะ กลัวการเสียใจ กลัวการเปิดโอกาสให้ผู้ชายเข้ามาทำร้ายจิตใจตัวเราเอง กลัวการตัดสินใจผิด อีกใจนึงก็คิดว่า ไม่เป็นไรน่า ครั้งนี้จะระวังให้ดีที่สุด ค่อยๆคบ ค่อยๆดู ค่อยๆทำความรู้จัก และเชื่อในความรักเสมอมาค่ะ ว่าความรักจะทำให้คนสองคน เข้าใจกัน เห็นใจกัน ความรักทำให้ไปต่อได้แน่นอน...

( พักกันตรงนี้ แล้วเดี๋ยวมาอ่านกันต่อนะค่ะ )