ขอเกริ่นก่อนนะค่ะคือเรามีเพื่อนสนิทอยู่ 1 คนค่ะ คบกันมานานมากแล้วจริงๆตอนแรกก็ไม่ค่อยสนิทกันอยู่กันเป็นกลุ่มมีทะเลาะกันบ้างเราเคยทะเลาะกับเพื่อนคนนี้เป็นปีเลยน้ะค่ะแต่สุดท้ายก็กลับมาคบกันเพื่อนคนอื่นหายไปหมดค่ะไม่ได้เรียนบ้างท้องบ้างหมั้นบ้างจนเหลือแค่ 2 คน เราไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรานะแต่เราคิดแบบนี้มันแย่เหมือนกัน คือเขาเป็นเพื่อนสนิทที่เหมือนไม่ใช่เพื่อนสนิทนะค่ะคือ สำหรับเรานะ เรารู้สึกว่าเรากับเขานิสัยเข้ากันไม่ได้เลยต่างกันมากๆในทุกครั้งเราจะเป็นฝ่ายยอมเขาไม่ว่าเขาจะด่าเถียงตะคอกยังไงเราจะเป็นฝ่ายยอมค่ะ เพราะไม่อยากทะเลาะ และเขาขี้น้อยใจมาก มากๆเลย จนมีบางครั้งเราเคยคิดว่าเขาหวังผลประโยชน์อะไรจากเราหรือป่าวนะ เพราะ บ้านเราเป็นบ้านชอบซื้อของมาตุนค่ะของใช้ประจำอะไรแบบนี้ เราเป็นคนรักเพื่อนมากค่ะชอบเอาไปให้เพื่อนใช้ ครั้งไหนที่เราบอกจะเอาไปให้แต่เราลืม นิด่าเราเลยค่ะ บางทีก็คิด นี่เราผิดหรอของก็ของๆเราแท้ๆ เขาชอบด่าเราต่อหน้าคนอื่นค่ะเช่น ตอนนั้นไปดื่มกันไปกับผู้ชายของเพื่อนนะค่ะ คือวันนั้นเราก็ทำตัวตามปกตินะค่ะ เขาก็มาว่าเรา อ่อยบ้าง แสดงบ้าง คืออายค่ะอยากเถียงเหมือนกันแต่ก็กลัวจะเป็นเรื่องเขาเป็นคนไม่ยอมใครค่ะบางทีก็หนักใจกับเขามากๆเลยตัดสินใจเลิกคบหลายครั้งค่ะ เขาเป็นคนข้าง เอาแต่ใจตัวเองและเห็นแก่ตัวค่ะ เราเคยบอกนิสัยกับเขาไปตรงๆนะ เเต่เขาก็โพสเฟสด่าเรายาวเลย โดยที่เราไม่โพสไม่ด่า เคยมีเพื่อนมาบอกเหมือนกันค่ะว่าทำแบบนี้นะไม่เรียกว่าเพื่อนหรอกนะ ก็งอลกันไปค่ะช่วงนั้นจนเขาทักมาบอกว่า "ที่กูทักไปอะเพราะกูหิวกูไม่มีตังกินข้าว" จุกค่ะ คืออะไรอยากให้เลี้ยงหรอจะเอาเงินเพิ่งเห็นค่าสินะ แล้วเขาเป็นคนที่ชอบดูถูกเราอะอย่างเช่นแบบเรามีสิว เขาไม่ช่วยเราแก้นะค่ะแถมซ้ำเติมอีกนะว่าถ้าใครมาจับแก้มนี่เขาไม่ตกใจหรอวะ เอิ่มม พูดนี่เคยคิดบ้างหรือป่าวว่าคนฟังเขาจะรู้สึกยังไง ี่แค่ส่วนหนึ่งนะค่ะ ช่วยแนะหน่อยค่ะว่าควรทำยังไงดี