คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราแอบชอบคนคนนึงซึ่งอายุห่างกับเรามากเลยค่ะ เวลาเดินสวนเขาก็ยิ้มให้ ตื่นเต้นมากๆบางทีเขาก็แอบมอง ก็คิดไปเองว่าเขาจะชอบเราอยู่เสมอเลยค่ะ จนกระทั่งประมาณเกือบ 4 เดือนต่อมาเราได้เป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊ค ก็คุยกันเราก็แอบดีใจ วันแรกที่เขารับแอดเราก็ไม่อยากจะเชื่อเลยหล่ะค่ะ คุยกันจนกระทั่งเขาบอกว่ารู้สึกว่าถูกชะตา รักแบบน้องสาว (คือส่วนตัวเเล้วเป็นลูกคนเดียวอยากจะมีพี่น้องมาตั้งเเต่เล็กๆเเล้วเเล้วก็อยากมีพี่ชาย เพราะได้ยินมาจากเพื่อนจากพวกอนิเมะ คือพี่ชายจะสนใจน้องสาวมากกว่าที่พี่สาวสนใจ) แต่ตอนนั้นยอมรับค่ะว่ารักพี่เขามากๆสุดท้ายไปๆมาๆเรากลายเป็นพี่น้องกันค่ะ เขาคุยกับเราเหมือนแฟนมากๆ ทักมาตอนเช้า กลางวัน เย็น ก่อนนอนคุยกันทั้งวันค่ะ จะถ่ายรูปส่งให้กัน พูดแบบ แฟนเลยน่ะค่ะ จริงๆก่อนที่จะได้มาคุยกันก่อนหน้านั้นเป็นวันวาเลนไทน์ก็เคยเอาดอกไม้ไปให้ ก็หลายๆอย่าง คือหน้าแดงมากๆเพื่อนก็เห็น เขาก็คงรู้ แต่การพูดแบบนี้บวกกับการมอง ยิ้มให้ มันทำให้เรารู้สึกว่าเรามีความหวังค่ะ เขาโพสต์เขาดีทุกๆอย่าง คือแบบนี้แฟนชัดๆเเต่เอาจริงๆฐานะเราเป็นพี่น้องกัน เขาโพสต์ เขาไลค์ เหมือนจะบอกว่าคนที่เขารักเป็นเรา บอกเลยว่าเกิดมา 20 กว่าปีคนนี้คือรักแรกที่เราจริงจังเลย เเต่มาเป็นแบบนี้ เวลาเขากลับดึกก็งอแง ง้องแง้งค่ะ แต่หลังๆมารู้ว่าทั้งหมดที่โพสต์ไม่ใช่ รูปดอกไม้พี่เขาก็เคยเอาขึ้นเฟสนะคะเล่าให้เพื่อนฟังด้วย
คือพี่เขามีเพื่อนผู้หญิงเยอะมากๆ ครุศาสตร์มหาวิทยาลัยดังอันดับต้นๆของไทยน่ะค่ะ เเล้วก็สวยๆ เรามีดีอย่างเดียวคือไม่ดำ ลูกคนจีนค่ะ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรดีเลย นิสัยก็ไม่ได้ดี ยอมรับค่ะว่าเราสู้ๆอะไรผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้เลย พี่เขาบอกเลยว่าแย่มากๆเข้าขั้นเลว คือเคยมีเซ็กกับแฟน แต่ป้องกัน คือจะพูดว่ายังไงดีมันก็ปกติที่สังคมสมัยนี้ ตอนนี้พี่เขาโสดค่ะ เเต่เวลาไปกินข้าวพวกนี้ก็จะมีถ่ายรูปกับเพื่อนผู้หญิงมา พี่เขาอ้วนๆแบบคือถามว่าหล่อม้ย ไม่เลย เเต่คนที่เรารักยังไงเราก็รักเขาเสมอค่ะ จนถึงตอนนี้เขาก็ยังดูน่ารัก... เขาพร่ำเพ้อพรรณนาถึงคนที่เขาแอบชอบ ซึ่งเราเครียดจริงๆยังดีที่มีเพื่อนรักสองคนคอยปรึกษา เพื่อนอีกหลายคนก็รู้ (ไม้ได้เข้าข้างตัวเองนะคะ) ทุกคนบอกเลยว่าเราสวยกว่า ดีกว่า เพราะทุกคนรู้เเละเจอมา ผู้หญิงที่พี่เขาชอบมีนิสัยแอบแรด
คือต้องพูดแบบนี้ เเต่ก็คืออ่อยผู้ชาย ผู้หญิงกันเองรู้ดีค่ะ พวกเราทุกคนรับไม่ได้ เเต่ก็คงเลือกไม่ได้เพราะเรายังชอบพี่เขาทั้งๆที่เขาทำร้ายมาตลอด...
จนกระทั่งวันหนึ่งพี่เขาทิ้งเราไปดื้อๆเลยซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าทำไม พี่เขาหายไปพร้อมคำว่า " (ชื่อเรา) เยอะขึ้นละนะ" เขาใจร้ายเย็นชา หลายๆอย่างจนเราร้องไห้ ยอมรับเลยว่าหมดน้ำตาไปหลายลิตรเหมือนกัน จนวันนึงเขาเลิกเพ้อในเฟสเเล้วกันมาคุยดีๆเหมือนเดิมกับเรา เเต่ตั้งเเต่รักผู้ชายคนนี้มาพูดเลยจริงๆค่ะว่าไม่ใช่เเค่รัก หลง เขาด้วย หลงจนโงหัวไม่ขึ้น ไม่ยอมรับไม่เชื่อไม่อะไรทั้งนั้น เขาเเย่เราก็ยังมองว่าดี เขาขอแบบเซ็กส์โฟน หรือถ่ายรูปส่งไปที่แชท คือตอนเเรกเราไม่กล้าเเต่เรากลัวเขาทิ้งเราเลยยอม ก็ครั้งเเรกเลยค่ะ เเล้วเราดีกันมา จนสุดท้ายพี่เขาก็ทิ้งเราเป็นครั้งที่สอง บอกได้เลยค่ะว่า ไม่ได้มีเรื่องกันเลย เราสองคนดีต่อกันมากๆ เเต่คืนนึงจู่ๆพี่เขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เขาพูดว่าขอมีเวลาส่วนตัวได้มั้ย เเล้วก็หายไป นี่คือเหตุการณ์ที่โดนทิ้งครั้งที่สองค่ะ
เเล้วเราเครียดจริงๆ เรารับไม่ได้กับการ ม่อ ผู้หญิง ที่ทำงานเขาก็คือโรงเรียนเขาเป็นครูค่ะ ส่วนมากครูจะเป็นผู้หญิง ครูผู้ชายส่วนใหญ่ก็จะเป็นเพศที่สาม ซึ่ง...กลุ่มของพี่เขาผู้หญิงประมาณห้าหกคน บางทีไปกินข้าว ผู้ชายมีค่ะเเต่น้อยคือไม่ได้อยู่ในกลุ่มนะคะ บอกเลยค่ะเห็นแล้ว ความรู้สึกนะคะเราไม่ได้เป็นอะไรกันเเต่ทุกๆอย่าง เหมือนแฟนซึ่งมันทำให้เราหวงอย่างหนัก เราบล็อคเฟสพี่เขาหลังจากทิ้งครั้งที่ 2 เราปรึกษาครูประจำชั้นสมัยมัธยมทุกอย่างเริ่มโอเค จนผ่านไป เกือบ 4 เดือนโลกเริ่มสวยขึ้นจริงๆค่ะแม้ว่ายังคิดถึงอยู่ จนพี่เขาจะบวชเขาติดต่อมาที่เพื่อนเราขอให้เอาเบอร์เราให้เเต่เพื่อนไม่ยอม บอกตรงๆว่ายังรักมาก สุดท้ายใจอ่อน เรากลับมาดีกัน ไปกินข้าวไปดูหนัง สารภาพผิดค่ะเคยไปหาเขาที่ห้องเเต่เราไม่ได้ซื้อถุงยางไปค่ะ เขาก็เกิดอารมณ์ ก็ปกติของผู้ชายมั้งคะ ก็ช่วยๆเขาไป หลังๆมาเริ่มรู้สึกแปลกๆ ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน เขาบอกว่า "บอก (ชื่อเรา) ไว้ก่อนนะ ช่วงนี้พี่ชายก็กำลังคุยๆกับคนคนนึงอยู่" เราร้องไห้เเล้วกอดพี่เขาแน่น มันก็คงเป็นครั้งสุดท้ายเเล้วค่ะ หลังๆมาเราใจไม่ดีเลย เห็นไทม์ไลน์มีแต่ผู้หญิงมาโพสต์ พี่เขาชอบไม่ชอบอะไรเราบอกตรงๆว่าพยายามสุดความสามารถของเราเเล้ว เจ็บเหลือเกินค่ะ พี่เปลี่ยนไปอีกเเล้วเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย พยายามทุกอย่างดีทุกอย่างสิ่งที่ได้คือการกระทำที่ขัดเเย้ง เย็นชา บอกตรงๆค่ะว่าทนไม่ไหว ร้องไห้ทุกวันมาเป็นเดือนๆโดนเฉพาะครั้งที่ 1 และ 2 ที่ถูกทิ้งไม่ได้เตรียมใจค่ะ ร้องไห้น้ำตาไหลเอาๆ เมื่อคืนตัดสินใจค่ะว่าขอเลิกยุ่ง เลิกเเล้ว พอเเล้ว ขอเเค่นี้ เขาเคยจะทิ้งเเต่เรายื้อ กี่ครั้งๆก็ยื้อ ซึ่งเราก็เจ็บมากๆ เขาบอกว่า เราไม่ต้องพยายามไม่ว่าเราจะดีเเค่ไหนพี่เขาก็ยังคงเป็นพี่เขา พี่เขามีเราหรือไม่มีก็ไม่ต่าง. พูดกี่ทีๆก็ไม่เคยรักษาน้ำใจเลยค่ะ ซึ่งเราก็เตรียมใจ เมื่อคืนโทรไปพูด เขาก็ยังคงตอบมาด้วยคำที่เย็นชาค่ะ ตกลงว่าจะออกไปจากชีวิต เเล้วร้องไห้โฮเลยค่ะประมาณเกือบตีสองก็โทรไปหาเพื่อน เเล้ววางสายจากเพื่อนโทรไปขอโทษขอคืนดีกับพี่ โอยยยยย T^T เเต่วันนี้ตั้งเเต่เช้ายังคงเป็นวันที่เงียบเหงาค่ะ เมื่อตะกี้เราคุยกับเพื่อนตัดสินใจ เพิ่งบล็อคเขาไปเสร็จๆร้อนๆ...
ขอกำลังใจได้ไหมคะ คือเราก็ยังร้องไห้ บอกตรงๆเลยว่าทำใจไม่ได้ค่ะ คนที่คุยกันทุกวัน แต่วันนึงเขาหายไป รักแบบพี่แต่ลึกๆก็รักแบบคนรักค่ะ 28 นี้วันเกิดเขายังไม่ได้พูดอะไรเลย... เสียใจค่ะ ต่อจากนี้ไม่มีเขาเเล้ว คิดเเล้วก็ใจหายค่ะ เราคิดว่าเราต้องอยู่ไม่ได้แน่ๆถ้าไม่มีเขา เเต่เราก็ต้องรักตัวเองที่สุดค่ะ ยังไงมีสองทางให้เลือก ไม่ว่าจะทางไหนก็เจ็บ แต่ถ้ารั้งเขาไว้ก็จะเจ็บเพราะโดนทำร้ายเเล้วดีไม่ดีเขาเองที่จะเป็นฝ่ายทิ้งเราก่อน ทางที่สองตัดใจทิ้งไปเลย คงจะเจ็บเเค่ช่วงแรก ถ้าทำใจได้ก็คงจะดีมากๆ เฮ้อคิดถึงเเต่เขาค่ะ ทำยังไงดีคะ จริงๆอยากจะให้เขาเสียดาย อยากทำตัวให้มีค่า ฉุดตัวเองขึ้นจากความเศร้า ถ้าเขาหันมามองเเล้วเสียดายก็คงจะดีค่ะ เเต่ถ้าถึงวันที่ตัดใจได้ก็คงจะดี ทำยังไงถึงจะลืมเขาได้คะ :'(
โดนทิ้งค่ะ ช่วยด้วยค่ะเราทำใจไม่ได้ซักที :'(
คือพี่เขามีเพื่อนผู้หญิงเยอะมากๆ ครุศาสตร์มหาวิทยาลัยดังอันดับต้นๆของไทยน่ะค่ะ เเล้วก็สวยๆ เรามีดีอย่างเดียวคือไม่ดำ ลูกคนจีนค่ะ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรดีเลย นิสัยก็ไม่ได้ดี ยอมรับค่ะว่าเราสู้ๆอะไรผู้หญิงพวกนั้นไม่ได้เลย พี่เขาบอกเลยว่าแย่มากๆเข้าขั้นเลว คือเคยมีเซ็กกับแฟน แต่ป้องกัน คือจะพูดว่ายังไงดีมันก็ปกติที่สังคมสมัยนี้ ตอนนี้พี่เขาโสดค่ะ เเต่เวลาไปกินข้าวพวกนี้ก็จะมีถ่ายรูปกับเพื่อนผู้หญิงมา พี่เขาอ้วนๆแบบคือถามว่าหล่อม้ย ไม่เลย เเต่คนที่เรารักยังไงเราก็รักเขาเสมอค่ะ จนถึงตอนนี้เขาก็ยังดูน่ารัก... เขาพร่ำเพ้อพรรณนาถึงคนที่เขาแอบชอบ ซึ่งเราเครียดจริงๆยังดีที่มีเพื่อนรักสองคนคอยปรึกษา เพื่อนอีกหลายคนก็รู้ (ไม้ได้เข้าข้างตัวเองนะคะ) ทุกคนบอกเลยว่าเราสวยกว่า ดีกว่า เพราะทุกคนรู้เเละเจอมา ผู้หญิงที่พี่เขาชอบมีนิสัยแอบแรด
จนกระทั่งวันหนึ่งพี่เขาทิ้งเราไปดื้อๆเลยซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าทำไม พี่เขาหายไปพร้อมคำว่า " (ชื่อเรา) เยอะขึ้นละนะ" เขาใจร้ายเย็นชา หลายๆอย่างจนเราร้องไห้ ยอมรับเลยว่าหมดน้ำตาไปหลายลิตรเหมือนกัน จนวันนึงเขาเลิกเพ้อในเฟสเเล้วกันมาคุยดีๆเหมือนเดิมกับเรา เเต่ตั้งเเต่รักผู้ชายคนนี้มาพูดเลยจริงๆค่ะว่าไม่ใช่เเค่รัก หลง เขาด้วย หลงจนโงหัวไม่ขึ้น ไม่ยอมรับไม่เชื่อไม่อะไรทั้งนั้น เขาเเย่เราก็ยังมองว่าดี เขาขอแบบเซ็กส์โฟน หรือถ่ายรูปส่งไปที่แชท คือตอนเเรกเราไม่กล้าเเต่เรากลัวเขาทิ้งเราเลยยอม ก็ครั้งเเรกเลยค่ะ เเล้วเราดีกันมา จนสุดท้ายพี่เขาก็ทิ้งเราเป็นครั้งที่สอง บอกได้เลยค่ะว่า ไม่ได้มีเรื่องกันเลย เราสองคนดีต่อกันมากๆ เเต่คืนนึงจู่ๆพี่เขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เขาพูดว่าขอมีเวลาส่วนตัวได้มั้ย เเล้วก็หายไป นี่คือเหตุการณ์ที่โดนทิ้งครั้งที่สองค่ะ
เเล้วเราเครียดจริงๆ เรารับไม่ได้กับการ ม่อ ผู้หญิง ที่ทำงานเขาก็คือโรงเรียนเขาเป็นครูค่ะ ส่วนมากครูจะเป็นผู้หญิง ครูผู้ชายส่วนใหญ่ก็จะเป็นเพศที่สาม ซึ่ง...กลุ่มของพี่เขาผู้หญิงประมาณห้าหกคน บางทีไปกินข้าว ผู้ชายมีค่ะเเต่น้อยคือไม่ได้อยู่ในกลุ่มนะคะ บอกเลยค่ะเห็นแล้ว ความรู้สึกนะคะเราไม่ได้เป็นอะไรกันเเต่ทุกๆอย่าง เหมือนแฟนซึ่งมันทำให้เราหวงอย่างหนัก เราบล็อคเฟสพี่เขาหลังจากทิ้งครั้งที่ 2 เราปรึกษาครูประจำชั้นสมัยมัธยมทุกอย่างเริ่มโอเค จนผ่านไป เกือบ 4 เดือนโลกเริ่มสวยขึ้นจริงๆค่ะแม้ว่ายังคิดถึงอยู่ จนพี่เขาจะบวชเขาติดต่อมาที่เพื่อนเราขอให้เอาเบอร์เราให้เเต่เพื่อนไม่ยอม บอกตรงๆว่ายังรักมาก สุดท้ายใจอ่อน เรากลับมาดีกัน ไปกินข้าวไปดูหนัง สารภาพผิดค่ะเคยไปหาเขาที่ห้องเเต่เราไม่ได้ซื้อถุงยางไปค่ะ เขาก็เกิดอารมณ์ ก็ปกติของผู้ชายมั้งคะ ก็ช่วยๆเขาไป หลังๆมาเริ่มรู้สึกแปลกๆ ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน เขาบอกว่า "บอก (ชื่อเรา) ไว้ก่อนนะ ช่วงนี้พี่ชายก็กำลังคุยๆกับคนคนนึงอยู่" เราร้องไห้เเล้วกอดพี่เขาแน่น มันก็คงเป็นครั้งสุดท้ายเเล้วค่ะ หลังๆมาเราใจไม่ดีเลย เห็นไทม์ไลน์มีแต่ผู้หญิงมาโพสต์ พี่เขาชอบไม่ชอบอะไรเราบอกตรงๆว่าพยายามสุดความสามารถของเราเเล้ว เจ็บเหลือเกินค่ะ พี่เปลี่ยนไปอีกเเล้วเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย พยายามทุกอย่างดีทุกอย่างสิ่งที่ได้คือการกระทำที่ขัดเเย้ง เย็นชา บอกตรงๆค่ะว่าทนไม่ไหว ร้องไห้ทุกวันมาเป็นเดือนๆโดนเฉพาะครั้งที่ 1 และ 2 ที่ถูกทิ้งไม่ได้เตรียมใจค่ะ ร้องไห้น้ำตาไหลเอาๆ เมื่อคืนตัดสินใจค่ะว่าขอเลิกยุ่ง เลิกเเล้ว พอเเล้ว ขอเเค่นี้ เขาเคยจะทิ้งเเต่เรายื้อ กี่ครั้งๆก็ยื้อ ซึ่งเราก็เจ็บมากๆ เขาบอกว่า เราไม่ต้องพยายามไม่ว่าเราจะดีเเค่ไหนพี่เขาก็ยังคงเป็นพี่เขา พี่เขามีเราหรือไม่มีก็ไม่ต่าง. พูดกี่ทีๆก็ไม่เคยรักษาน้ำใจเลยค่ะ ซึ่งเราก็เตรียมใจ เมื่อคืนโทรไปพูด เขาก็ยังคงตอบมาด้วยคำที่เย็นชาค่ะ ตกลงว่าจะออกไปจากชีวิต เเล้วร้องไห้โฮเลยค่ะประมาณเกือบตีสองก็โทรไปหาเพื่อน เเล้ววางสายจากเพื่อนโทรไปขอโทษขอคืนดีกับพี่ โอยยยยย T^T เเต่วันนี้ตั้งเเต่เช้ายังคงเป็นวันที่เงียบเหงาค่ะ เมื่อตะกี้เราคุยกับเพื่อนตัดสินใจ เพิ่งบล็อคเขาไปเสร็จๆร้อนๆ...
ขอกำลังใจได้ไหมคะ คือเราก็ยังร้องไห้ บอกตรงๆเลยว่าทำใจไม่ได้ค่ะ คนที่คุยกันทุกวัน แต่วันนึงเขาหายไป รักแบบพี่แต่ลึกๆก็รักแบบคนรักค่ะ 28 นี้วันเกิดเขายังไม่ได้พูดอะไรเลย... เสียใจค่ะ ต่อจากนี้ไม่มีเขาเเล้ว คิดเเล้วก็ใจหายค่ะ เราคิดว่าเราต้องอยู่ไม่ได้แน่ๆถ้าไม่มีเขา เเต่เราก็ต้องรักตัวเองที่สุดค่ะ ยังไงมีสองทางให้เลือก ไม่ว่าจะทางไหนก็เจ็บ แต่ถ้ารั้งเขาไว้ก็จะเจ็บเพราะโดนทำร้ายเเล้วดีไม่ดีเขาเองที่จะเป็นฝ่ายทิ้งเราก่อน ทางที่สองตัดใจทิ้งไปเลย คงจะเจ็บเเค่ช่วงแรก ถ้าทำใจได้ก็คงจะดีมากๆ เฮ้อคิดถึงเเต่เขาค่ะ ทำยังไงดีคะ จริงๆอยากจะให้เขาเสียดาย อยากทำตัวให้มีค่า ฉุดตัวเองขึ้นจากความเศร้า ถ้าเขาหันมามองเเล้วเสียดายก็คงจะดีค่ะ เเต่ถ้าถึงวันที่ตัดใจได้ก็คงจะดี ทำยังไงถึงจะลืมเขาได้คะ :'(