เรากับแฟนรักกันมาก  แต่ก็มีเรื่องไม่เข้าใจกันบ่อยๆ  เขาชอบเอาแต่ใจ  อยากได้อะไรก็ต้องได้ จนวันนึงเขามาบ้านเรา  ครอบครัวเราพาแมวไปหาหมอละมันผ่านบ้านเขา  แล้ววันนั้นเขาก็ต้องกลับบ้านพอดี  เราเลยบอกพาแมวหาหมอเสร็จให้เขากลับเลยนะไม่ต้องไปหลายรอบ  และถ้าไม่งั้นเราไปส่งเขาต้องกลับบ้านช้าอีกเพราะกลับจากหาหมอก็17นาฬิกาแล้ว  เขาก็โกดไม่คุยด้วย  เราเอาของกินมาง้อก็ไม่หาย  แล้วเขาเอาแต่ใจเรื่องแบบนี้ตลอด  คือเรารู้สึกเหนื่อยมากทำไมเขาไม่เข้าใจเราบ้าง  ในเมื่อมันเป็นทางผ่านแล้วทำไมไม่ไป  ทำไมต้องให้เราไป  ถึงไปก็อยู่ด้วยได้ไม่นานเพราะเราก็ต้องกลับบ้าน  ไหนจะค่าน้ำมันอีก  และเราก็เจอกันอยู่แล้วทุกอาทิตย์  เราก็พูดทุกความรู้สึกให้เขาฟังเพราะเราก็ทนมาโดยตลอด  เเล้วเราขอห่างจากเขา  เขาก็ไม่ได้ยื้อเราเลย  เราก็ไม่ได้ร้องไห้แต่มันก็เสียใจ  วันที่สองหลังเลิกกันเขาก็ทักมาแต่ก็ไม่ได้ดีกันตอนแรกก็คุยกันดี  พอหลังๆเขาเฉยชาใส่  เราคิดถ้าเขาง้อเราสักคำเราก็คงกลับไป  แต่ในเมื่อมันเป็นแบบนี้เราก็คงต้องเดินออกมาแบบจริงๆ  เรารู้สึกเจ็บแบบบอกไม่ถูก  อยากจะร้องไห้  แต่มันก็ไม่มีน้ำตา  เราอยากไปให้พ้นจากตรงนี้แล้ว  เราทำถูกมั้ยที่เลิกกัน  เรายังคิดถึงเขาตลอด  แต่เราคงไม่กล้าทักไปหาเขาอีกแล้ว