คือตอนนี้เรามีปัญหาครอบครัวที่เราไม่รู้จะแก้ไขยังไง เลยอยากขอความคิดเห็นอ่ะค่ะ
อีกฝั่งก็พ่อ อีกฝั่งก็แม่ ตอนแรกเราก็ไม่อยากยุ่งเพราะไม่ไช่เรื่องของเรา คือมันเป็นเรื่องของคนสองคน
แต่ตอนนี้คือพ่อขู่จะฆ่าแม่ จะเผาแม่ แล้วจะทำให้แม่ตายทั้งเป็น คือมันไม่ไช่เรื่องของคนสองคนแล้วอ่ะค่ะ
แล้วเราก็ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ต้นเหตุของปัญหาคือ แม่ขอเลิกกะพ่อค่ะ ขอเล่าย้อนกลับไปเมื่อสามปีที่แล้วนะคะ
เมื่อปี 2554 เราอยู่ม.4 เราย้ายโรงเรียนเข้ามาเรียนโรงเรียนเดียวกับที่พ่อกะแม่เคยเรียน
แล้วม.ปลายมันก็ต้องเรียนหนักทั้งเรียนพิเศษทั้งอ่ะไร แม่เราเบยให้เรามาอยู่หอ(หอนอก)
แต่แม่ก็มาหาทุกวัน เพราะที่ทำงานแม่กับโรงเรียนเรา อยู่ตรงข้ามกัน แล้วใกล้หอเรามากๆ
แม่พูดเสมอว่าแม่เบื่อพ่อแล้ว พ่อไม่เคยช่วยแม่เรื่องเงินเลย ทั้งเรื่องค่ากิน ค่าเรียนเรา
มีแต่แม่ที่หาอยู่คนเดียว เงินที่ช่วยจุนเจือครอบครัวก็ไม่เคยเลยสักบาท
ที่บ้านเรามีธุรกิจ(ของแม่) พ่อก็อ้างว่าทำธุรกิจนี้ได้เงินมากกว่าออกไปทำงานเองอีก
เอาจริงๆ บางทีพ่อก็ไม่ทำด้วยซ้ำ ไม่เฝ้าร้าน ลูกค้ามาก็ไม่ค่อยสนใจ อารมณ์แบบทำๆไปงั้น
แม่ก็ทนไม่ไหว ลูกค้าก็บ่นๆกะแม่ว่ามาก็ไม่ค่อยเจอใคร พ่อไม่สนใจขายของบ้างบลาๆ
แม่อ่ะไม่อยากยุ่งกะพ่อแล้ว แต่แม่สงสารเรา แม่บอกเราอย่างนี้เสมอตั้งแต่ ม.4-ม.6
อ้อ แล้วพ่อก็ไม่เคยให้เงินดูแลปู่กะย่าเลย (พูดแล้วก็สงสารปู่กะย่า)
ปู่กะย่าแก่แล้ว แต่ยังต้องทำงาน ปู่ต้องไปรับจ้างกรีดยางที่สวนยาง ย่าต้องขายของชำ
พ่อไม่เคยจุนเจือครอบครัวเลยทั้งทางฝั่งปู่ย่า และฝั่งเรากะแม่ ตั้งแต่เด็กจนโต เรามองเห็นเรารับรู้
ตอนม.6 (2556) เรากำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย เราเลือกม.เอกชน แห่งหนึ่ง แม่เราบอกแม่โอเคเพราะค่าเทอมแม่ส่งไหว
ไม่มีปัญหาอ่ะไร แต่แม่บอกอยากให้พ่อช่วยส่งเราบ้าง แม่เลยบอกให้พ่อลองไปทำงานดู (เราไม่รู้งานอ่ะไร)
เเม่ให้เงินพ่อไป 6,000 พอสามวันพ่อก็กลับมาบอกเหมื่อย ทำไม่ไหว แล้วเหลืองเงินมา 500/1,000
ให้คนอื่นยืมไปอีก 2,000 แม่เรานี่โกรธมาก มาบ่นกับเราว่า อย่างนี้แหละคนมันไม่รู้จักคำว่าอดทน
(แต่ก่อนปู้กะย่าเป็นคนรวยในหมู่บ้าน ใครไปใครมาก็ไหว้ พ่อไม่ต้องทำไรก็มีกินมีใช้สบายๆ แต่ตอนนี้ธุรกิจล้มไปแล้ว)
ทุกอย่างก็ผ่านมาเรื่อยๆ ช่วงที่เราอยู่หอ ม.4-6 แม่ก็ห่างกะพ่อ แม่มาอยู่กะเราตลอด แม่บ่นตลอด..เรื่องนี้
มันมีช่วงนึงที่มือถือแม่พัง แม่เราเลยจะเอามอถือเราไปใช้ แล้วจะซื้อเครื่องใหม่ให้เรา ซึ่งเราก็โอเค
เราก็สอนแม่เลย Line Facebook ไรพวกนี้ แล้วก็บอกให้ใช้เน็ตรายเดือน จะได้ไม่ต้องเสียค่าโทร
ซึ่งแม่เราก็โอเค .. เมื่อสองสามเดือนก่อน แม่ไปงานเลี้ยงรุ่น แล้วเจอเพื่อนเก่าๆ แฟนเก่า (สมัยแม่เรียนคนจีบเเม่เยอะ)
ก็มีเพื่อนเก่ามาจีบม่ คนนี้เคยเป็นแฟนเก่าแม่เราด้วย แม่เราก็ลอง Line คุยกะเค้า แม่บอกเค้าดีกะแม่ทุกอย่าง
แล้วเหมือนแม่เราเปลี่ยนไป จากไม่อยากคุยกะพ่ออยู่แล้ว กลายเป็นไปคุยเลยย ไม่คุยเลยสักคำจริงๆ(แม่บอกมา)
พ่อก็โทรมาหาเราบอกลองหลอกถามแม่ให้หน่อยว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร บลาๆๆ เราก็ไม่รุ้จะทำไง
เราเลยไม่หลอกถามแม่ละมาบอกพ่อ ไม่อยากเป็นนกสองหัว .. แม่ก็ขอพ่อหย่า แต่พ่อไม่ยอม
จะหย่าก็ต่อเมื่อ ต้องเอาเงินให้พ่อ 1,000,000 บาท ค่าหย่า
ปัญหาในครอบครัวดำเนินมาเรื่อยๆ
จนถึงอาทิตย์นี้ แม่โทรมาบอกเราว่า พ่อขู่จะฆ่าแม่ พ่อบอกแม่ว่า ''ถ้าหย่ากับกู กูก็จะทำให้ตายทั้งเป็น"
แม่เราเลยบอกว่า "ถ้ากูตาย ก็ไม่มีใครส่งลูกเรียนนน่ะสิ" พ่อบอกว่า "ถ้าตาย ลูกก็ไม่ได้เรียน"
พอเราได้ยินเราพูดไม่ออกเลย ลูก? คือเราไง (เราลูกคนเดียว) พ่อพูดอย่างงี้ คือไม่นึกถึงเราเลยไช่ไหม ?
(ปกติเราไม่โทรคุยกะพ่ออยู่แล้ว เราจะคุยแต่กะแม่ตั้งแต่มาอยู่มหาลัย
จากวันนั้นจนวันนี้ก็ 7 เดือนแล้ว ดราโทรคุยกะพ่อไม่ถึง 5 ครั้ง) จนเมื่อวันก่อนๆ พ่อโทรมาแต่เราเรียนหนักไม่ค่อยจะมีเวลาโทรกลับ
แล้วอีกอย่างอยู๋กะเพื่อนเพราะใกล้สอบแล้ว เราเลยยังไม่อยากคุยต่อหน้าเพื่อน จนเื่อวานเราโทรไปหาพ่อ ถามว่าโทรมามีอ่ะไร
พ่อก็บอกว่า 'แม่กำลังบ้า เป็นห่าไรนักหนา' เราบอกว่า บ้ายังไง (เสียงเรานิ่งๆ) พ่อบอกว่า "เป็นบ้าแหละ จะเอาไงดีอีกสี่ปีจะเผาให้ตายทั้งเป็น"
เราฟังใรโทศัพ เราอึ้งพูดไม่ออก นี่ต่อหน้าเรานะ เราเลยแบบบอกว่า อื้ม งั้นไม่ต้องมาคุยกัน แล้วเราก็ตัดสาย --
เราก็เล่าให้แม่ฟัง แม่บอก 'ไม่ต้องเครียด ถ้ามันจะทำก็ให้มันทำ เกิดมาครั้งเดียวก็ตายครั้งเดียว แม่ไม่ผิดนะ พ่อไม่เคยช่วยอ่ะไรแม่สักอย่าง
แต่กะxx(แฟนใหม่แม่) เค้าดีกะแม่ทุกอย่าง " แล้วแม่เราก็เล่าว่าแม่เปลี่ยนนามสกุลแล้ว แต่เราก็เข้าใจแม่นะ พ่อไม่ช่วยอ่ะไรเลย
แม่ทนมา 18 ปีแล้ว มันมีจุดที่ถึงที่สุดของคำว่าอดทน แม่เราเล่าต่ออีกว่า พ่อเสพยบ้า ตั้งแต่เราเล็กๆ ตอนนี้ก็เสพ(แม่เล่ามา)
แต่เราว่าเรื่องนี้จริง เพราะตอน ป.3 มีเพื่อนมาเล่าให้เราฟังว่าเห็นพ่อเสพยาอยู่ในป่า แต่ตอนนั้นเราไม่เชื่อร้องไห้ด้วยว่าทำไมมาว่าพ่อเรา
แต่เพื่อนคนนั้นคนได้ยินผู้ใหญ่เค้าเล่ากันมาแหละ เลยมาเล่าให้เราฟัง แล้วก็บางทีเอาเงินจากธุรกิจไปเล่นไพ่ ไฮโล กินเหล้า (อันนี้เรารับรู้มากับตา)
คือพ่อทำกะแม่เยอะมาก แต่พ่อยังรั้งแม่ไว้ จะขอค่าหย่า 1 ล้านงี้ .. มันก็ไม่ไช่ พ่อไม่ดูแลครอบครัว แล้วจุกพีคที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ยิน
คือพ่อขู่จะฆ่าแม่ จะให้แม่ตายทั้งเป็นนี่แหละ เราไม่รุ้จะทำไงจริงๆ เรารู้ว่ามันอาจจะไม่ไช่แค่การขู่ไง พ่อทำได้ ถ้าจะทำ
เราเลยกลัวไป สงสารแม่ ทุกวันนี้แม่ก็ยังอยุ่บ้านเดียวกันกะพ่อ แต่ไม่คุยกัน เราไม่รู้จะช่วยแม่ยังไงเราอยู่ไกล เราแค่บอกให้แม่อัดเสียงพ่อไว้
ไปแจ้งความ เราทำได้แค่นี้จริงๆ เราควรจะบอกพ่อยังไงดี ?
edit นะคะ
คือ แม่ย้ายมาอยู่กะเราไม่ได้อ่ะค่ะ เพราะว่า
1. เราอยู๋หอนอก ที่มหาลัย (เราอยู่ปี1) เราเรียนอยู่ ยังไม่มีงานทำเลยค่ะ
2. งานของแม่เราย้ายไม่ไหนไม่ได้ด้วยค่ะ อีกอย่างคือ ธุรกิจของแม่ก็ย้ายไปทำที่อื่นไม่ได้อ่ะค่ะ
ถ้าแม่ย้ายที่ทำงาน และย้ายธุรกิจ รายรับของครอบครัวไม่มีแหง๋ๆ
3. มีอีกทางคือ แม่อาจจะย้ายเข้ามาอยู๋ในเมือง (แต่จังหวัดเดิม) รอแม่ได้บ้านใหม่ เห็นว่าแฟนใหม่จะซื้อให้
แต่อันนี้ก็ไม่มีอ่ะไรแน่นอน ถ้าลำพังแม่ แม่ซื้อบ้านหม่เองไม่ไหว อ่ะค่ะ
พ่อขู่ว่าจะเผาแม่ แล้วก็จะทำให้แม่ตายทั้งเป็น .. เราควรทำยังไงดีคะ
อีกฝั่งก็พ่อ อีกฝั่งก็แม่ ตอนแรกเราก็ไม่อยากยุ่งเพราะไม่ไช่เรื่องของเรา คือมันเป็นเรื่องของคนสองคน
แต่ตอนนี้คือพ่อขู่จะฆ่าแม่ จะเผาแม่ แล้วจะทำให้แม่ตายทั้งเป็น คือมันไม่ไช่เรื่องของคนสองคนแล้วอ่ะค่ะ
แล้วเราก็ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
ต้นเหตุของปัญหาคือ แม่ขอเลิกกะพ่อค่ะ ขอเล่าย้อนกลับไปเมื่อสามปีที่แล้วนะคะ
เมื่อปี 2554 เราอยู่ม.4 เราย้ายโรงเรียนเข้ามาเรียนโรงเรียนเดียวกับที่พ่อกะแม่เคยเรียน
แล้วม.ปลายมันก็ต้องเรียนหนักทั้งเรียนพิเศษทั้งอ่ะไร แม่เราเบยให้เรามาอยู่หอ(หอนอก)
แต่แม่ก็มาหาทุกวัน เพราะที่ทำงานแม่กับโรงเรียนเรา อยู่ตรงข้ามกัน แล้วใกล้หอเรามากๆ
แม่พูดเสมอว่าแม่เบื่อพ่อแล้ว พ่อไม่เคยช่วยแม่เรื่องเงินเลย ทั้งเรื่องค่ากิน ค่าเรียนเรา
มีแต่แม่ที่หาอยู่คนเดียว เงินที่ช่วยจุนเจือครอบครัวก็ไม่เคยเลยสักบาท
ที่บ้านเรามีธุรกิจ(ของแม่) พ่อก็อ้างว่าทำธุรกิจนี้ได้เงินมากกว่าออกไปทำงานเองอีก
เอาจริงๆ บางทีพ่อก็ไม่ทำด้วยซ้ำ ไม่เฝ้าร้าน ลูกค้ามาก็ไม่ค่อยสนใจ อารมณ์แบบทำๆไปงั้น
แม่ก็ทนไม่ไหว ลูกค้าก็บ่นๆกะแม่ว่ามาก็ไม่ค่อยเจอใคร พ่อไม่สนใจขายของบ้างบลาๆ
แม่อ่ะไม่อยากยุ่งกะพ่อแล้ว แต่แม่สงสารเรา แม่บอกเราอย่างนี้เสมอตั้งแต่ ม.4-ม.6
อ้อ แล้วพ่อก็ไม่เคยให้เงินดูแลปู่กะย่าเลย (พูดแล้วก็สงสารปู่กะย่า)
ปู่กะย่าแก่แล้ว แต่ยังต้องทำงาน ปู่ต้องไปรับจ้างกรีดยางที่สวนยาง ย่าต้องขายของชำ
พ่อไม่เคยจุนเจือครอบครัวเลยทั้งทางฝั่งปู่ย่า และฝั่งเรากะแม่ ตั้งแต่เด็กจนโต เรามองเห็นเรารับรู้
ตอนม.6 (2556) เรากำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย เราเลือกม.เอกชน แห่งหนึ่ง แม่เราบอกแม่โอเคเพราะค่าเทอมแม่ส่งไหว
ไม่มีปัญหาอ่ะไร แต่แม่บอกอยากให้พ่อช่วยส่งเราบ้าง แม่เลยบอกให้พ่อลองไปทำงานดู (เราไม่รู้งานอ่ะไร)
เเม่ให้เงินพ่อไป 6,000 พอสามวันพ่อก็กลับมาบอกเหมื่อย ทำไม่ไหว แล้วเหลืองเงินมา 500/1,000
ให้คนอื่นยืมไปอีก 2,000 แม่เรานี่โกรธมาก มาบ่นกับเราว่า อย่างนี้แหละคนมันไม่รู้จักคำว่าอดทน
(แต่ก่อนปู้กะย่าเป็นคนรวยในหมู่บ้าน ใครไปใครมาก็ไหว้ พ่อไม่ต้องทำไรก็มีกินมีใช้สบายๆ แต่ตอนนี้ธุรกิจล้มไปแล้ว)
ทุกอย่างก็ผ่านมาเรื่อยๆ ช่วงที่เราอยู่หอ ม.4-6 แม่ก็ห่างกะพ่อ แม่มาอยู่กะเราตลอด แม่บ่นตลอด..เรื่องนี้
มันมีช่วงนึงที่มือถือแม่พัง แม่เราเลยจะเอามอถือเราไปใช้ แล้วจะซื้อเครื่องใหม่ให้เรา ซึ่งเราก็โอเค
เราก็สอนแม่เลย Line Facebook ไรพวกนี้ แล้วก็บอกให้ใช้เน็ตรายเดือน จะได้ไม่ต้องเสียค่าโทร
ซึ่งแม่เราก็โอเค .. เมื่อสองสามเดือนก่อน แม่ไปงานเลี้ยงรุ่น แล้วเจอเพื่อนเก่าๆ แฟนเก่า (สมัยแม่เรียนคนจีบเเม่เยอะ)
ก็มีเพื่อนเก่ามาจีบม่ คนนี้เคยเป็นแฟนเก่าแม่เราด้วย แม่เราก็ลอง Line คุยกะเค้า แม่บอกเค้าดีกะแม่ทุกอย่าง
แล้วเหมือนแม่เราเปลี่ยนไป จากไม่อยากคุยกะพ่ออยู่แล้ว กลายเป็นไปคุยเลยย ไม่คุยเลยสักคำจริงๆ(แม่บอกมา)
พ่อก็โทรมาหาเราบอกลองหลอกถามแม่ให้หน่อยว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร บลาๆๆ เราก็ไม่รุ้จะทำไง
เราเลยไม่หลอกถามแม่ละมาบอกพ่อ ไม่อยากเป็นนกสองหัว .. แม่ก็ขอพ่อหย่า แต่พ่อไม่ยอม
จะหย่าก็ต่อเมื่อ ต้องเอาเงินให้พ่อ 1,000,000 บาท ค่าหย่า
ปัญหาในครอบครัวดำเนินมาเรื่อยๆ
จนถึงอาทิตย์นี้ แม่โทรมาบอกเราว่า พ่อขู่จะฆ่าแม่ พ่อบอกแม่ว่า ''ถ้าหย่ากับกู กูก็จะทำให้ตายทั้งเป็น"
แม่เราเลยบอกว่า "ถ้ากูตาย ก็ไม่มีใครส่งลูกเรียนนน่ะสิ" พ่อบอกว่า "ถ้าตาย ลูกก็ไม่ได้เรียน"
พอเราได้ยินเราพูดไม่ออกเลย ลูก? คือเราไง (เราลูกคนเดียว) พ่อพูดอย่างงี้ คือไม่นึกถึงเราเลยไช่ไหม ?
(ปกติเราไม่โทรคุยกะพ่ออยู่แล้ว เราจะคุยแต่กะแม่ตั้งแต่มาอยู่มหาลัย
จากวันนั้นจนวันนี้ก็ 7 เดือนแล้ว ดราโทรคุยกะพ่อไม่ถึง 5 ครั้ง) จนเมื่อวันก่อนๆ พ่อโทรมาแต่เราเรียนหนักไม่ค่อยจะมีเวลาโทรกลับ
แล้วอีกอย่างอยู๋กะเพื่อนเพราะใกล้สอบแล้ว เราเลยยังไม่อยากคุยต่อหน้าเพื่อน จนเื่อวานเราโทรไปหาพ่อ ถามว่าโทรมามีอ่ะไร
พ่อก็บอกว่า 'แม่กำลังบ้า เป็นห่าไรนักหนา' เราบอกว่า บ้ายังไง (เสียงเรานิ่งๆ) พ่อบอกว่า "เป็นบ้าแหละ จะเอาไงดีอีกสี่ปีจะเผาให้ตายทั้งเป็น"
เราฟังใรโทศัพ เราอึ้งพูดไม่ออก นี่ต่อหน้าเรานะ เราเลยแบบบอกว่า อื้ม งั้นไม่ต้องมาคุยกัน แล้วเราก็ตัดสาย --
เราก็เล่าให้แม่ฟัง แม่บอก 'ไม่ต้องเครียด ถ้ามันจะทำก็ให้มันทำ เกิดมาครั้งเดียวก็ตายครั้งเดียว แม่ไม่ผิดนะ พ่อไม่เคยช่วยอ่ะไรแม่สักอย่าง
แต่กะxx(แฟนใหม่แม่) เค้าดีกะแม่ทุกอย่าง " แล้วแม่เราก็เล่าว่าแม่เปลี่ยนนามสกุลแล้ว แต่เราก็เข้าใจแม่นะ พ่อไม่ช่วยอ่ะไรเลย
แม่ทนมา 18 ปีแล้ว มันมีจุดที่ถึงที่สุดของคำว่าอดทน แม่เราเล่าต่ออีกว่า พ่อเสพยบ้า ตั้งแต่เราเล็กๆ ตอนนี้ก็เสพ(แม่เล่ามา)
แต่เราว่าเรื่องนี้จริง เพราะตอน ป.3 มีเพื่อนมาเล่าให้เราฟังว่าเห็นพ่อเสพยาอยู่ในป่า แต่ตอนนั้นเราไม่เชื่อร้องไห้ด้วยว่าทำไมมาว่าพ่อเรา
แต่เพื่อนคนนั้นคนได้ยินผู้ใหญ่เค้าเล่ากันมาแหละ เลยมาเล่าให้เราฟัง แล้วก็บางทีเอาเงินจากธุรกิจไปเล่นไพ่ ไฮโล กินเหล้า (อันนี้เรารับรู้มากับตา)
คือพ่อทำกะแม่เยอะมาก แต่พ่อยังรั้งแม่ไว้ จะขอค่าหย่า 1 ล้านงี้ .. มันก็ไม่ไช่ พ่อไม่ดูแลครอบครัว แล้วจุกพีคที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ยิน
คือพ่อขู่จะฆ่าแม่ จะให้แม่ตายทั้งเป็นนี่แหละ เราไม่รุ้จะทำไงจริงๆ เรารู้ว่ามันอาจจะไม่ไช่แค่การขู่ไง พ่อทำได้ ถ้าจะทำ
เราเลยกลัวไป สงสารแม่ ทุกวันนี้แม่ก็ยังอยุ่บ้านเดียวกันกะพ่อ แต่ไม่คุยกัน เราไม่รู้จะช่วยแม่ยังไงเราอยู่ไกล เราแค่บอกให้แม่อัดเสียงพ่อไว้
ไปแจ้งความ เราทำได้แค่นี้จริงๆ เราควรจะบอกพ่อยังไงดี ?
edit นะคะ
คือ แม่ย้ายมาอยู่กะเราไม่ได้อ่ะค่ะ เพราะว่า
1. เราอยู๋หอนอก ที่มหาลัย (เราอยู่ปี1) เราเรียนอยู่ ยังไม่มีงานทำเลยค่ะ
2. งานของแม่เราย้ายไม่ไหนไม่ได้ด้วยค่ะ อีกอย่างคือ ธุรกิจของแม่ก็ย้ายไปทำที่อื่นไม่ได้อ่ะค่ะ
ถ้าแม่ย้ายที่ทำงาน และย้ายธุรกิจ รายรับของครอบครัวไม่มีแหง๋ๆ
3. มีอีกทางคือ แม่อาจจะย้ายเข้ามาอยู๋ในเมือง (แต่จังหวัดเดิม) รอแม่ได้บ้านใหม่ เห็นว่าแฟนใหม่จะซื้อให้
แต่อันนี้ก็ไม่มีอ่ะไรแน่นอน ถ้าลำพังแม่ แม่ซื้อบ้านหม่เองไม่ไหว อ่ะค่ะ