สวัสดีเพื่อนๆพันทิพทุกท่านค่ะ วันนี้เรามีเรื่องทั้ง อยากจะระบาย อยากฟังความคิดเห็น อยากขอคำปรึกษา น่ะค่ะ
เรื่องต่อไปนี้เป็นเรื่องของพี่สาวเรานะคะ เราเป็นคนนอกที่ได้แต่เจ็บใจแทน
เรื่องมีอยู่ว่า  พี่สาวเราและแฟนเค้าคบกันมา6ปี แล้ว ปัจจุบันพี่สาวเรายังไม่ได้แต่งงานกันนะคะแต่ว่าย้ายไปอยู่บ้านฝ่ายชายด้วยคำเชิญชวนของแม่สามี
และเห็นว่าใกล้ที่ทำงานดีค่ะ
จะขอเล่าคร่าวๆเกี่ยวกับตัวผช สักนิดนะคะ เค้าเป็นลูกคนเล็กที่โดนสปอยมาแต่เด็ก เค้ามีพี่น้อง3คน พี่สาวคนโตแต่งงานอยู่อังกฤษ
พี่ชายคนกลางเพิ่งเสียเมื่อ2ปีที่แล้วค่ะ พ่ออยู่บ้านที่สระบุรี และแม่(ที่เป็นตัวปัญหา)อยู่บ้านที่กทม ก้คือบ้านกทม นี้อยู่กัน3คน พี่สาวเรา พี่เขย และแม่สามีเค้าค่ะ
ครอบครัวดำเนินสุขสรรคมาดีจนเมื่อ2ปีที่แล้วพี่ชายคนกลางของบ้านนี้เสียชีวิตลง ภาระผ่อนบ้านจึงตกเป็นของพี่เขยเราทันที(เค้ากู้ร่วมกันแล้วไม่ได้ทำประกันไว้ค่ะพี่เขยเรากู้ร่วมจึงรับเต็มๆ) ค่าผ่อนบ้านเดือนละหมื่นนิดๆค่ะ พอพี่ชายของพี่เขยเราเสีย นางก้ย้ายมาอยู่บ้าน กทม โดยให้เหตุผลว่ามาดูแลลุกชายคนเล็ก อยู่มาเรื่อยๆพี่เขยเราตกงาน นี่ละค่ะปัญหาเริ่มมาเรย
     ส่วนตัวพี่สาวเราก้ทำงานประจำไปด้วยและมีธุรกิจเล็กๆของตัวเอง มีส่งของให้จ้าวประจำกันอยู่ไม่กี่เจ้ามีเงินพิเศษจากการขายของอยู่บ้างในแต่ละเดือน ช่วงที่พี่เขยตกงานพี่สาวเราก้เป็นคนซัพพอตเค้าค่ะ แต่ยิ่งอยู่ไปก้เกิดปัญหาหลายอย่าง เริ่มจากเล็กน้อยจนบานปลาย เช่น แม่เค้าอยู่บ้านก้จะติดสบาย ค่าน้ำค่าไฟ บ้านทาวเฮ้า2ชั้น อยู่กัน3คน ค่าไฟ2พันกว่าบาทเปิดแอร์ไม่เกรงใจเปิดไฟเหมือนปั่นใช้เอง(ตอนกลางวันแม่อยู่บ้านคนเดียว พี่สาวพี่เขยไปทำงาน) พี่สาวเราก้อ่ะไม่เป็นไรเห็นก้ปิดบ้างไรบ้างไม่ว่ากันตอนนั้นพี่เราจ่าย ซื้อของใช้เข้าบ้านพี่สาวเราจ่ายหมด นางมีเนียนขนไปบ้านสระบุรี เช่น ซื้อแชมพูกะครีมนวดมา 2ขวดตอนต้นเดือนสต๊อคไว้ของเก่ายังไม่หมด พอพี่เราจะใช้มันหายไปค่ะ พอไปถามนาง นางบอกว่าอ๋อพอดีแม่กลับบ้านพี่สระบุรีก้เรยเอาติดไปน่ะ ไปซื้อเอาใหม่นะ ตึ้งงง!!!!เงิบค่ะ ???? กลายเป็นพี่เราซื้อต้องซื้อใหม่อิก หรือเวลาไปซื้อกับข้าวก้จะบอกพี่สาวเราว่าเนี่ย ลูกชายเค้าน่ะไม่กินกับข้าวเก่านะ ให้ซื้อใหม่ตลอด เช่นเช้ามีไข่พะโล้ ตกเย็นมาถ้าพะโล้เหลือเค้าจะไม่กินแล้วค่ะ ต้องซื้อใหม่เรยถึงแม้ว่ามันจะยังไม่เสียก้เถอะ พี่สาวเราก้แรงๆบ้างนะคะ อันไหนไม่ไหวก้พูดไปบ้าง พี่เราก้บอกว่าที่บ้านสอนให้ประหยัดยิ่งวิกฤตแบบนี้ อันไหนกินได้ก้ต้องกินค่ะซื้อกับข้าวใหม่1อย่างเท่านั้นถ้าอันเก่าเหลือก้อุ่นกิน ปัญหาเล็กน้อยมันจะประมาณนี้ค้ะ
          มาถึงปัญหาใหญ่ๆกันบ้างนะคะ อยู่ต่อมาค่ะ พี่สาวเราไม่ไหวละเพราะพี่เขยค่อนข้างเกี่ยงงานค่ะ5เดือนกว่าๆหางานไม่ได้เรยซักที่เหตุเพราะเค้าให้แค่15-16น่ะค่ะพี่เขยเราก้เห็นว่ามันน้อย เค้าอยากทำธุรกิจส่วนตัวมากกว่า พี่สาวเราก้อ่ะอยากทำก้หาทุนมา พอดีกับที่พี่สาวเราได้เงินภาษีรถคันแรกคืนมา1แสน ก้เรยให้เงินพี่เขยคืนเค้าไป4หมื่น (คือรถคันนี้เป็นชื่อพี่สาวเราค่ะ ตอนดาวน์รถเงินพี่เรา แสน6 เงินพี่เขย4หมื่น ออกด้วยกันใช้ด้วยกันน่ะค่ะ)
พอออกรถมานะคะ อิแม่สามีงี้ไปโพทะนาเรยค่ะว่ารถลูกชายตัวเองซื้อมาค่ะ หน้าใหญ่ใจโต พี่สาวเราก้ไว้หน้าไม่ได้พูดอะไร แล้วก้ยืมรถเรื่อยมา เด่วไปสระบุรีมั่งเด่วไปโน่นมานี่มั่ง ตอนไปพี่เราเติมน้ำมันเต็มถัง เอาไปใช้กลับมาไม่เหลือให้เรยค่ะ พอพี่เราจะใช้ต้องเติมเองทุกที  
ต่อมาแม่สามีได้ที่ขายผลไม้ในมหาวิทยาลัยแถวๆบ้าน ก้ใช้ทุน4หมื่นนั่นแหละค่ะ แรกๆพี่เราก้โอ้ววดีมีความหวังละว่าจะได้แต่งงานซะทีละเข้าปีที่6ละไม่มีวี่แววซักที ก้เข้าใจเพราะพี่ชายเพิ่งมาเสียแล้วตกงานอิกก้เห็นใจ คิดว่าขายผลไม้จะดีขึ้นรายได้จะมา แต่ผิดคาดค่ะแรกๆไปรับผลไม้ที่ตลาดสี่มุมเมืองมาขาย ไปเองไม่ได้ค่ะต้องมายืมรถพี่สาวเราไป ก้ให้พี่เขยน่ะแหละมาเอาไป(ลืมบอกไปแรกๆพี่สาวเรายังอยู่บ้านตัวเองอยู่ค่ะยังไม่ไดอยู่บ้านเค้า เพิ่งจะย้ายเข้าบ้านเค้าเมื่อ6เดือนที่แล้วนี่เอง) บ้านเราอยู่ปทุม บ้านพี่เขยอยุ่ดอนเมืองก้ไม่ไกลกันมาก
แรกๆขายผลไม้ก้มายืมรถทุกครั้งที่ไปเอาของ (รถเก๋งเชฟโลเรท) ให้เหตุผลว่าแท็กซี่เค้าไม่ค่อยรับเพราะเอาผลไม้เยอะ (อ้าวแล้วรถพี่กุบรรทุกเยอะได้งั้นสิ?) เอารถไปแต่ละทีแก๊สน้ำมันเต็มถังนะคะ แต่กลับมาเหลือขีดเดียวทุกที พี่เราก้ต้องคอยเติม
     อยู่ต่อมาพี่สาวเราย้ายงานค่ะอยู่ใกล้ๆบ้านพี่เขยน่ะแหละก้เรยย้ายไปอยู่บ้านเค้าเต็มตัวเรยทีนี้ พอย้ายเข้าไปอยู่ก้เห็นสันดารเรยค่ะทีนี้คบกันมา5ปีก้เพิ่งจะมารู้สันดารตอนย้านเข้าบ้านนี่แหละค่ะ
1.เรื่องขายของ เงินทุกบาททุกสตางแม่เก็บเรียบ ให้เงินพี่เขยเราไปทำงานแค่วันละร้อยเท่านั้น นอกนั้นทุนกำไรอยู่กะแม่หมดค่ะ พี่เขยเราทุกวันนี้เงินเดือน17นะคะ ผ่อนบ้านเดือนละ12 กะหนี้บัตรเครดิตที่แม่เค้าเอาไปรูดอิกเท่าไหร่ไม่รู้ก้ทะยอยผ่อนไปค่ะ
ค่าน้ำไฟ แม่จ่าย (ใช้เงินที่ขายผลไม้นั่นแหละ) นอกนั้นค่ากับข้าว ของใช้2บ้านพี่สาวเราหมดค่ะ พี่สาวเราก้เรยแนะแนวทางว่าให้เอาเงินผ่านบัญชีไว้ ขายได้เท่าไหร่ก้เก็บมันจะได้เห็นเงิน แบ่งเงินมาช่วยผ่อนบ้าน ส่วนเงินเดือนพี่เขยเราก้แบ่งเก็บไปบ้างจะได้มีสำรอง ขายผลไม้ไม่ใช่กำไรน้อยๆเรยเก็บดีๆก้น่าจะโอเค
ทำอยู่แรกๆ มีเงินผ่านบัญชีค่ะถึงขั้นไปไถ่ทอง2บาทออกจากโรงจำนำได้อ่ะ พอแม่เห็นเงินแค่นั้นแหละ อ้างโน้นอ้างนี่จะไม่ยอมให้พี่เขยเราจับเงินละ เก็บเองหมดตอนนี้
2. พอแม่ได้จับเงิน ส-อ นางจะไม่ขายของค่ะ เพราะมหาลัยปิด เด็กไม่มาเรียน นางไปเที่ยวค่ะ เช้าวันเสามีเพื่อนขับรถมารับกลับมาอีกทีดึกๆบางครั้งก้กลับมาวันอาทิตเป็นแบบนี้ทุกอาทิต พอกลับมาก้ดราม่าว่าเนี่ยผลไม้ก้หมด อันโน้นหมดอันนี้หมด พี่เขยพี่สาวเราทำงานวันเสาด้วย วันอาทิตไม่ต้องคิดจะพักผ่อนเรยค่ะ เงินได้มาไม่เคยช่วยคชจ ในบ้านพี่เขยเราเรยค่ะ ใช้ส่วนตัวหมด ถือว่าให้พี่เขยเราไปทำงานวันละ 100 บาท ก้จบ
มีอยู่ครั้งนึง พี่สาวเราจะไปงานแต่งเย็นวันอาทิต เช้าก้บอกเค้าว่าเนี่ยเย็นนี้รถจะไม่อยู่นะ ไปซื้อผลไม้มั้ยเห็นอยู่ว่างๆ นางดราม่าจ้ะ บอกอ๋อไปกันเถอะเด๋วแม่ทำของแม่เองแม่ไปเองได้งั้นงี้ พี่สาวเราก้อ่ะ ถามแล้วนะตอบมางี้โอเค๊ พอ3ทุ่มพี่เราอยู่งานแต่งกันละโทมาหงุดหงิดมาเรยจ้ะ "อยู่ไหนกันแล้วจะกลับรึยังไปกินเลี้ยงมีความสุขทิ้งแม่เรยนะ!! เกี่ยวป่าววะ?? คือถามแล้วไง พอกลับมาพี่สาวเราลงรถได้นะ อิแม่สามีเปิดประตูขึ้นไปนั่งละก้พลานบ่นๆให้พี่เขยเราแบบบ่นเสียงดังกระทบพี่เราอ่ะ พี่เราเรยบอกว่าเอ้าก้ถามแม่แล้วว่าจะไปมั้ยตั้งแต่กลางวันไม่ไปเองอ้ะ ทีนี้มาเป็นชุดเรยจ้ะ เออ แม่มันเป็นตัวปัญหางั้นนี้ มีปัญหามากนักกุไม่ขายมันแล้วอิผลไม้เนี่ย พี่เราของขึ้นเรยทีนี้บอก เออ ไม่ขายให้มันจิงจะได้หาคนมาเซ็งร้าน เอาทุนคืนมาจะเอาไง ก้เงียบ หลังจากนั้นพี่สาวเราไม่มีตัวตนในสายตาเค้าอีกเรย เยนมาพี่เราตั้งโต๊ะกับข้าวเสร็จอันเชิญ นางลงมา นางไม่พูดซักคำ ขับมอไซไป7 ซื้อนม ขนมปังมาสะบัดตูดเดินขึ้นห้องไป  พี่เราก้ไม่สนใจ ไม่พูดก้ดี จนมาถึงจุดเดือด
วันอาทิย์ที่ผ่านมาเรากะแฟนจะไปเที่ยวหัวหินกันก้เรยชวนพี่สาวกะพี่เขยไปด้วยเห็นเค้าเครียดๆกันก้ไปกันค่ะ4คน บ้านนั้นเค้าก้ไม่ได้ชวนแม่ไปเพราะนางไม่อยู่ให้ชวนวันเสานางกลับมาก้ตี1ละ วันอาทิตก้ออกกันมาแต่เช้านางก้ยังไม่ตื่น พอดีทั้งคู่ลืมเอาที่ชาจในรถมากันขากลับแบตก้เรยหมดกันค่ะเพราะถ่ายรูปกันเยอะ พอกลับมาถึงก้ไม่ดึกเรยนะ ถึงกัน1ทุ่ม นางก้ดราม่าอิกว่าเนี่ยไปเที่ยวมีความสุขกัน2คนทิ้งแม่ บลาๆๆๆ ตามสเต็ปละก้ไปซื้อผลไม้อย่างไม่พอใจ
          พอกลับมาบ้านพอดีพี่สาวเราอาบน้ำเสร็จกำลังแต่งตัวอยู่ซึ่งห้องแต่งตัวจะอยู่ติดกะห้องแม่สามี ก้ไปได้ยินนางเฟสไทม์คุยกะลูกสาวคนโตจากอังกฤษ (ไม่ใส่หูฟังเปิดโฟน) พูดประมาณว่าพี่สาวเราเข้ามาอยู่ในบ้านผลานเงินงั้นงี้ เงินทุกบาททุกสตางค์พี่สาวเราเสี่ยมให้ลูกชายเค้าเก็บหมด แม่ไม่เคยได้จับเงินเลย แล้วเนี่ยพอมีเงินหน่อยก้ไปมีความสุขกัน ไปเที่ยว ดูหนังฟังเพลงปล่อยแม่อยู่บ้านคนเดียว มาก้อยู่เฉยๆ ใจความประมาณนี้ นางดราม่าหนักด้วยนะถึงขั้นร้องไห้ประดุจชีวิตนางลำบากยากเข็นทุกข์ใจแสนสาหัส พอออกจากห้องแต่งตัวมาพี่สาวเราก้เห็นว่าพี่เขยเค้าก้ได้ยินแม่เค้าคุยกะพี่สาวเค้าเหมือนกัน ก้เรยถามกันว่าได้ยินอะไรบ้าง พี่สาวเราก้บอกตามที่ได้ยิน เค้าก้กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ภาวะลำบากใจว่าแม่เค้าเป็นขนาดนี้หร่อวะ พี่สาวเราก้อ่ะไม่ซ้ำเติมให้เค้าประมวลผลกันเอาเองว่าคัยเป็นไงทำอะไร พี่เราก้เข้านอน ซักพักดึกๆพี่สาวคนโตโทมาจากอังกิดคุยกันงุ้งงิ้งๆแล้วก้ไปคุยไลน์กันต่อ พี่เราก้คาใจละว่ามันต้องมีอะไรแน่เพราะเรื่องแบบนี้คัยพูดก่อนคนนั้นได้เปรียบอยู่แล้ว เช้ามาพี่เขยเราออกไปตลาดกะแม่เค้าก้เรยแอบหยิบโทสับพี่เขยมาดู
พี่เราหน้าชาเรยค่ะ กับประโยคที่พี่สาวคนโตของพี่เขยเค้าพิมมาประมาณว่า
-ไม่ชอบใจที่พี่เขยเอาพี่เราเข้าบ้านทั้งที่ยังไม่แต่ง
-เข้ามาอยู่ในบ้านแล้วทำให้น้องชายเค้าเปลี่ยนไปทิ้งแม่ไม่ดูแลแม่ทำให้แม่เสียใจเพราะผญ แบบนี้มันบาป
-เงินทองไม่ให้แม่จับซักบาทเดียวเอาไปใช้กัน2คนได้ไงประมาณนี้ ทำแบบนี้มันไม่ถูกต้องนะที่พี่สาวเราจะมาก้าวก่ายครอบครัวเค้าประมาณนั้น
     พี่เขยเราก้พูดไปบ้างว่าแม่มีพฤติกรรมยังไง (เรื่องขายของ เรื่องเล่นหวยนางเล่นที3-6พันต่องวด เรื่องไปเที่ยวทุกอาทิตกลับมาดึกๆ เรื่องในบ้าน เรื่องสูบบุรี่ เรื่องอาการวันทองดราม่าต่างๆนา) ขนาดตอนเย้นอ่ะพี่เขยเราเลิกงานมาเหนื่อยๆเค้าก้ต้องรีบไปที่ร้านเพื่อไปช่วยแม่เค้าขายของ ส่วนพี่สาวเรากลับมาบ้านก้ทำงานบ้านดูแลกับข้าวกับปลาเวลาจู๋จี๋กันไม่ต้องพูดจะไปดูหนังกินข้าวกันไม่ต้องหวังนี่หร่อทำให้ลูกชายเค้าเปลี่ยน
ของใช้ในบ้านพี่เราซื้อไม่เคยได้ขาด เมื่อก่อนแม่เค้าไม่ได้ทำงานเงินไม่พอก้มายืมพี่สาวเรา 3พันบ้าง5พันบ้าง ประเลาะขอไปเรื่อย พี่เรามีก้ให้บ้าง ไม่มีก้ไม่ให้ แล้วก้สั่งห้ามอิกว่าห้ามบอกพี่เขยนะว่าแม่ยืมตัง นี่หร่อพี่เราผลานเงินเค้า??
ตอนงานศพพี่ชายคนรองที่เสีย ค่าจัดงานศพพ่อแม่เค้าไม่ได้ออกซักบาทเดียว เงินพี่สาวคนโตเค้าล้วนๆแล้วซองอ่ะแม่เก็บหมด แถมตอนจะกลับอ่ะเอาเงินปึกนึงประมาณ4-5หมื่นมาฝากไว้ที่พี่สาวเราแล้วบอกว่าห้ามบอกคัยแม้กระทั้งพี่เขยว่าแม่มีเงินก้อนนี้นะ เก็บมุบมิบคนเดียว พอตอนที่พี่เขยเราตกงานก้ไม่ให้ลูกใช้เงินซักบาท มีแต่เงินพี่สาวเราทั้งนั้นที่ซัพพอร์ต ล่าสุดเพิ่งมารู้อิกว่านางเล่นหวยทีหน้าใหญ่มากเล่น3เจ้า เจ้าละ2-3พัน คิดดูดิเงินนางสะพัดขนาดไหนแล้วยังบอกว่านางไม่ได้จับเงินซักบาทเรย แหลได้โล่อ่ะคือ เอาตุ๊กตา ไปเหอะ  ทุกวันนี้ญาติอิกคนที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกันอ่ะเค้าก้ตามใช้หนี้ให้ไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ ญาติพี่น้องมีกี่คนอิแม่สามี นี่ไปยืมเงินเค้าไว้หมด เพิ่งมารู้ทีหลังว่ามิน่าถึงไม่อยากกลับไปอยู่สระบุรี
   สุดท้ายนี้พี่สาวเราก้ทุกข์ใจมาปรึกษาเราจะเอาไงดี เราบอกไปว่ายังนึกไม่ออกอิกหร๋าาาาา ห่านเอ้ย ไม่ดีก้เลิกดิว๊าา แต่เราทำไรไม่ได้ ก้พี่เรารักเค้าอ่ะ
ได้แต่บอกมันว่าให้นึกถึงใจคนในครอบครัวตัวเองบ้างแม่รู้แม่เสียใจนะขนาดเรารู้ขนาดนี้ยังโมโหมากครั้นไอยเราจะไปยุให้มันเลิกกันก้บาปเปล่าวๆ มุมเรานะ 1.พี่เขยอ่ะ อ่อนแอ ความเป็นผู้นำไม่มีเรย ติดสบายคือจนไม่ลงอ่ะแล้วงี้ตะดูแลพี่เราได้ไงเข้าใจนะว่านั่นก้แม่นี่ก้เมียมันลำบากใจแต่คุนเด็ดขาดกว่านี้ได้นิ่ 2.อิแม่สามีอ่ะ เห็นแก่ตัวมากคือนึกถึงแต่ตัวเองอ่ะ มีครั้งนึงมันเคยชวนแม่เราไปเที่ยว แม่เราบอกว่าเกรงใจลูกไปก้ต้องใช้ตัง เด๋วถามเค้าก่อนเค้าสะดวกมั้ย มันบอกกะแม่เราว่าไม่ได้หรอกลูกอะต้องออกให้สิต้องพาไปสิตอนพวกมันเด็กๆอ่ะเราลำบากเลี้ยงมันมาตั้งเท่าไหร่ตอนนี้มันจบทำงานกันหมดแล้วมันต้องทำให้เราสบายมั่งสิ แม่เราเงิบเรย ได้แต่พูดไปว่าพอดีที่บ้านไม่เคยสอนให้เอาเปรียบลูกน่ะมีความสุขบนความทุกข์ลูกไม่ลงจิงๆ ก้เงียบ

***เหลามาซะยืดยาวขอขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ อยากฟังความเห็นจากประสบการณ์ของท่านอื่นบ้าง เราก้ได้แต่ระบายทำไรไม่ได้สวดมนต์แผ่เมตตาให้มันไปก้ไม่รู้บุญจะทะลุหนังหน้ามันได้รึป่าว [: