ต้นข้าวน้อยกับแม่กลับมาอีกแล้วค่ะ

วันนี้แอบเอาผลงานมาอวด พวกเราได้มีโอกาสทำโรงทาน "ขนมไข่นกกะทา ขนมถ้วยฟูฟักทอง"
ในงานบุญผ้าป่าประจำเดือน ของวัดป่านิวคาสเซิลค่ะ

จริงๆครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่ได้ทำโรงทานค่ะในชีวิตนี้ ตอนอยู่ไทยไม่มีโอกาสได้ทำเพราะตอนนั้น ทำกับข้าวกินเองยังเครียดเลย

พอมาอยู่นี่ พัฒนาแล้วเพราะกลัวลูกกะสามีรวมทั้งตัวเองอดตาย หาสูตรจากทุกที่หัดทำจนได้ออกงานล่ะค่ะ

อยากอวดเพราะในงานได้แต่คำชม เอาความปลื้มปริ่มมาฝาก

ขนมไข่นกกะทา ขอบพระคุณสูตรจากแม่ปูนะคะ
และขนมถ้วยฟูฟักทองจากบล็อคของคุณแม่ใบตองค่า

ขอบคุณมากๆค่ะ

เล่าความเป็นมา คือกอล์ฟพาต้นข้าวทำบุญอยู่บ่อยๆตามแต่โอกาสจะมีอยู่แล้วค่ะ ปรกติกอล์ฟไปถวายเพลทุกวันพฤหัส
แต่พอดีตรงช่วงต้นข้าวปิดเทอมเข้าทางเลย
ป่ะข้าวไปทำบุญกะมามี๊ ทำขนมอะไรกันดี จริงๆคิดไว้แล้วกับพี่ๆคนไทยหมู่บ้านเดียวกันอีกสองคนว่าไข่นกกะทาแน่ๆ

ต้นข้าวก็บอกขนมไข่นกกะทา ต้นข้าวชอบกิน อันนี้คือเหตุผลหลัก

ลูกถามว่าทำโรงทานคืออะไร ทำโรงทานกอล์ฟบอกลูกว่าคือการที่เราแบ่งปัน แชร์ขนมที่เราทำให้คนอื่นได้ชิม ให้เข้าใจง่ายๆเลยค่ะ

ต้นข้าวก็ยินดีปรีดาจริงหรอทุกคนจะได้กินขนมคุณแม่ก็จะอร่อยเหมือนข้าวกะแด๊ดน่ะสิ ดีจังแม่ทำเยอะๆนะ ทุกคนจะได้อิ่มๆ

แผนงานโรงทานของเรา ก็เริ่มขึ้นค่ะ
พอคืนก่อนวันงานก็เตรียมข้าวของค่ะ
กอล์ฟนึ่งมัน8กิโล สำหรับทำไ่นกกะทา และนึ่งฟักทองอีกสามกิโลสำหรับขนมถ้วยฟูฟักทองค่ะ
เช้ามาตื่นมาหมักแป้งฟักทองกะแล้วถ้านึ่งหมดจะได้ขนเกือบสามสามร้อยถ้วยค่ะพักแป้งไว้
หอบข้าวของพร้อมต้นข้าว แด๊ดน้องอาสาขับรถไปส่ที่วัดและช่วยบดมันสำหรับขนมไข่นกกะทา
แม่ก็ผสมแป้งค่ะนวดๆแล้วหาอาสาปั้นค่ะแม่ทำคนเดียวไม่ทันแน่ๆมันแปดกิโลรวมแป้งทุกอย่างแล้วน่าจะตกสิบกิโลอัพ
น่าจะได้ขนมพัลูกขึ้นไปค่ะ

แอบหวังว่าจะพอกันทานเพราะหนก่อนทำไม่พอคนทานเสียใจกันมากค่ะว่ามีคนบอกว่าไม่ได้ชิมขนม
ครั้งนี้พอค่ะอ่มใจคนทำทุกคนอิ่มกันถ้วนหน้าไม่มีคนบ่นเลย

ขอบรรยายเป็นรูปภาพน๊า

วันบุญผ้าป่า

เริ่มจากตักบาตรค่ะ ต้นข้าวมีพี่สาวคนสวยดูแลเพราะแม่ยุ่งกะหน้าเตากลัวไม่ทันคนกินจ้า


แม่ทอดขนม


เริ่มมีคนชิมแล้วค่า


มากันเรื่อยๆค่ะ อยากบอกว่า มีทั้งคนไทยและฝรั่งเลยค่ะ
คำชมทำเอาคนทำหายเหนื่อย เพราะลุยตั้งแต่เมื่อคืน ตื่นเช้าตรู่มาทำต่อ
มีคุณป้าท่านนึงบอกว่าขนมนี้ไม่ได้กินมาสามสิบปีได้กินแล้ว แล้วก็ตกใจค่ะว่าคนทำนี่เด็กรุ่นหลัง
(อ้าวว่าตัวเด็กจริงๆเฉียดสามสิบ55)
ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันค่ะอร่อยมากกกกกกกกกก อย่าถามว่าหน้าบานขนาดไหน
ยืนสี่ชั่วโมงไม่เหนื่อย ทั้งทอดทั้งนึ่ง ร้อนด้วยแต่ศรีทนได้ค่ะ


ผู้ช่วยทอดขนมค่ะพี่ๆจากร้านข้างๆถ้าไม่ๆด้พี่ๆน้องตายแน่ค่ะ


ขนมไข่นกกะทาพระเอกของเราค่ะ


อันนี้นางเอกค่ะ ขนมถ้วยฟูฟักทอง


แม่ก็ยุ่งๆค่ะยิ่งเห็นคนยืนรอเพราะขนมออกๆม่ทันยิ่งรนลาน ต้นข้าวบอกขนมคุณแม่อร่อยคนยืนรอเยอะเลย
สักพักลูกหิวค่ะน้องบ่นแม่ครับๆต้นข้าวหิวแล้ว แม่ได้แต่บอกว่าแป๊บนะลูกๆ

จนหันมาอีกทีลูกมีของกินแล้วค่ะ ต้นข้าวเดินไปขอพี่ๆป้าๆมากินเองเรียบร้อยหิวน้ำก็เดินไปขอน้ำ อยากกินไอติมก็เดินไปขอไอติมลูกดูแลตัวเอง แม่ยุ่งมาก จนป้าๆมาบอกว่าต้นข้าวเก่งใหญ่แล้วหิวก็ไปยืนพูดไทยปนอังกฤษขอป้าๆเอา