แต่งงานมา 7ปี เราอายุ 25 สามีอายุ 32 ค่ะ มีความสุขมาโดยตลอด
จนมาวันหนึ่งสามีมีชู้ค่ะ ทำงานที่เดียวกัน เรากับผู้หญิงคนนั้นรุ้จักกันดีค่ะ เคยทำงานร่วมกัน เธอทราบดีค่ะว่าเราเป็นสามีภรรยากัน
เราให้โอกาส ให้เวลา แต่สามีและเธอคนนั้นไม่ยอมเลิกค่ะ เรากับสามีก็เลยต้องเลิกลากัน แต่ยังไม่ได้หย่าเพราะยังมีโหโมอยู่
ก่อนแยกกันกันอยู่เราพูดกับเค้าและเธอคนนั้นแค่ว่า "ผู้หญิงดีๆที่ไหนจะมาเอาผัวชาวบ้าน"

หลังจากนั้นเกือบเดือน สามีโทรมานัดคุย (เราคิดว่าคุยเรื่องหย่า) สามีมาขอคืนดี เราคุยกันดีค่ะ เปิดใจทุกเรื่อง (สามีเป็นคนตรงๆค่ะ)
สามีบอกว่าตั้งแต่แยกกันเค้าก็ไม่ได้ไปหาเธอคนนั้นเลย มีโทรคุยกันบ้าง บอกเหตุผลกับเธอคนนั้นว่าเค้าอยากจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยก่อน (เรื่องนี้ได้ยินมาบ้างค่ะ เพราะแม่สามีพูดให้ฟัง)  
สามีขอโทษ แล้วเปิดใจคุย เราเป็นผู้ฟังที่ดีค่ะ ให้เค้าทุกอย่างที่อยากพูด สามีพูดจบ เราจับใจความได้ว่า
"ตั้งแต่เราเปลี่ยนงานทำงานเยอะ 12-14 ชม.เข้ากะสลับกลางวันกลางคืนไม่มีวันหยุด สามีทำงาน 8.00-17.00 น.หยุดวันอาทิตย์ จากที่เมื่อก่อนทำงานที่เดียวกันใช้ชีวิตปกติ เค้าก็มีเวลาว่างเยอะ อยู่คนเดียว ไปกินเหล้ากับเพื่อน ทำอะไรเอง จากที่เราเคยดูแล ไปไหนไปด้วยกัน เค้ากินข้าวคนเดียว นอนคนเดียว ทำงานบ้านเอง ดูแลเรา
จนเธอคนนั้นเข้ามาดูแลสามีเรา ซื้อข้าวมาให้ ดูแลอาหารการกิน ซื้อของกินมาฝาก โทรมาถามสารทุกข์สุขดิบ สามีเริ่มหวั่นไหว และเคยบอกให้เราลาออกจากงาน เราไม่ยอมเพราะงานสบาย เงินดี เธอคนนั้นเข้ามาดูแลทำหน้าที่แทนเราทุกอย่าง สามีหลงเธอมากจนคิดเลิกกับเรา แค่วันนี้เราทะเลาะจะเลิกกันและที่เราพูดว่า"ผู้หญิงดีๆที่ไหนจะมาเอาผัวชาวบ้าน" ทำให้คิดได้ และมาพูดในวันนี้ สามีไม่อยากเลิกและอยากเริ่มต้นใหม่

ตาเรามั้งเราเลยถามกลับว่า
"ที่ฉันอ้วนขึ้น ปล่อยตัวเกี่ยวกันไหม่" สามีบอกเค้าก็เคยคิดว่าเราโทรมไปนะ แต่ไม่กล้าพูดกลัวเราโกรธ
"ที่ฉันไม่เก่งงานบ้าน ทำอาหารไม่ได้เรื่องเกี่ยวกันไหม" บ้างทีเค้าไม่ได้อยากกินข้าวนอกบ้าน แกงถุงทุกวันนะ
"คำถามสำคัญคือสามีรักเธอคนนั้นไหม เค้าบอกว่าหลงมากกว่า หลงการกระทำ รูปร่างหน้าตา จนทำให้เค้าทำผิดต่อเรา"
เราเลยบอกสามีว่าฉันจะไม่โทษทั้งหมดเป็นความผิดของคุณ ฉันก็รู้สึกว่าฉันบกพร่องไปจิงๆ ไม่ได้เข้าข้างตังเอง เป็นช่องว่างให้มือที่สามแทรกเข้ามา
สามีขอให้เราเปลี่ยนงานมาทำ 8.00-17.00 น.หยุดวันอาทิตย์ปกติ เหมือนเค้า
ตอนนี้เราก็ปรับปรุงค่ะ ออกกำลังกาย ลดความอ้วน ดูแลตัวเอง แต่งหน้า แต่งตัวมากขึ้น มีเวลาทำงานบ้าน ทำอาหาร ดูแลสามีมากขึ้น ส่วนสามีก็โทรไปบอกเลิกเธอคนนั้นต่อหน้าเราเลยค่ะ เค้าขอโทษเธอ และบอกว่าเค้าเลิกกับเราไม่ได้ ตอนนี้อะไรที่ทำให้เราสบายใจ เค้าก็ทำให้เราหมดค่ะ

ยอมรับว่ากว่าจะผ่านมาได้ทุกข์ทั้งกายและใจ แต่อยากให้มองในมุมกลับบ้างค่ะ ยอมรับข้อเสียของตัวเอง แล้วปรับปรุง ใครไม่รู้แต่ใจเรารู้ดีค่ะ ถ้าเราทำดีที่สุดก็ไม่มีอะไรที่ต้องเสียดายและเสียใจค่ะ