ดิฉันเป็นเด็กตจว.เข้ามาทำงานในกรุงเทพ
อยู่มาได้ประมาณ4-5เดือน น้องสาวก็มาเยี่ยม ดิฉันก็หาเวลาพาน้องไปเที่ยวกินปกติ
หาข้อมูลร้านหมูกะทะใกล้ๆ ก็ไปเจอร้านบารบีคิวรีสอต ตรงกองบินตำรวจ
ตอนนั้นกำลังงงๆอยู่ ถ้าเดินทางคนเดียวจะไม่นั่งแทกซี่เด็ดขาด เพราะเปลือง
ความจิงแล้วร้านนี้อยู่ตรงข้ามปากซอย ถัดไปหนึ่งป้าย ซึ่งที่พักอยู่ท้ายซอย
ดิฉันเลือกนั่งแท็กซี่เพื่อน้องสะดวก
ขึ้นแทกซี่แล้วบอกว่าไปร้านดังกล่าวที่อยู่ใกล้กองบินตามข้อมูล
แทกซี่ไม่ได้พาไปทางปากซอย
แต่ทะลุท้ายซอยไปแล้ววนมาจอดที่ป้ายรถเมลลปากซอย
แล้วบอกดิฉันกับน้องว่ามันอยุ่ตรงข้ามให้ขึ้นสะพานลอยไปนิดเดียวก็ถึงแล้ว
เวลานั่นประมาณทุ่มนึง
ดิฉันกับน้องเดินข้ามสะพานลอยฝั่งตรงข้ามเปลี่ยวๆนิดนึง
ต้องพาน้องข้ามถนน
แล้วเดินต่อไปแล้วถามยามจนไปเจอร้าน
แบบใจตุ่มต่อม ที่เพิ่งผ่านเหตุอะไรไม่รุ้มาด้วยความกลัวบอกกับเปนห่วงน้อง
ตัวเราเองคนเดียวไม่เปนไร
พอกินอิ่มกลับบ้าน
คราวนี้หันไปเจอสะพานลอยตรงหน้าร้านและมีป้ายรถเมลลอยู่ด้วย
ทำให้ฉุกคิดเกิดความสงสัย
ทำไมแทกซี่ไม่จอดให้เราที่สะพานลอยตรงข้ามป้ายนี้
ในเมื่อตัวเขาบอกรู้จักร้าน
แล้วยังบอกให้พวกเราข้ามถนนแล้วเดินต่อมาหนึ่งป้าย
คนที่นั่งแทกซี่ทำไมถึงนั่งแทกซี่
ทำไมแทกซี่ถึงมาขับแทกซี่
ทำไมผู้โดยสารแทกซี่ไม่ไปนั่งรถเมลล
ทำไมคนขับแทกซี่ไม่ไปขับรถเมลล
ถ้าการบริการที่ผู้โดยสารได้จากแทกซี่มีแค่นี้ ผู้โดยสารควรเสียค่าแทกซี่แพงไปทำไมนั่งรถเมลลไม่ดีกว่าหรอ

ดิฉันลืมบอกว่าตอนที่นั่งรถดิฉันกับน้องพูดภาษาท้องถิ่นกันคะ
หรือแทกซี่เขามีอคติกับคนท้องถิ่นนี้หรือเปล่า
เขาแกล้งพวกเราทำไมคะ