ตั้งแต่ปฏิวัติมายอดขายลดลงเท่าตัว จำได้ว่าวันแรกที่ปูได้เป็นนายกยอดขายกรูเพิ่มขึ้นสามเท่าตัว คือหกเท่าของวันนี้ ที่กรูพูดได้เพราะเป็นเรื่องจริงกรูกล้าสาบาน เพราะอะไรกรูคิด เพราะว่าคนมันมีความสุข
หลายเดือนมาละที่กรูไม่เห็นว่าใครซื้อ มอร์ไซด์ใหม่ ไม่เห็นรถเจิมมาเติมเต็มถัง ลูกค้าก็แต่กายแย่ลงเสื้อก็สีซีดลงทุกวัน
กรูเสียดายเวลาที่คนมโนว่ามีความสุขกับการปราบปรามไปวันๆจัดสรรตำแหน่งไม่ลงตัว แทนที่จะเอาเวลามาปลูกอะไรให้กรูได้- ประกอบมอร์ไซด์ใหม่ให้กูขี่ ตัดผ้าใหม่ให้กรูได้ใส่ มีเงินให้คนได้ซื้อ การเมืองก็คือการบริหารความสุขของประชาชน อยากสร้างโลกที่สวยงาม ไปสร้างบนดาวอังคารโน่น

วันพูดคุยกับเด็กปั๊มเพื่อซักซ้อมความเข้าใจและปรับตัว ในยุคที่เศษฐกิจถูกหักด้ามพร้าด้วยเข่าเมื่อเล้าโลม ใช่ซิคนประเภทนั้นจะเข้าใจความละเอียดแห่งการแทรกซึมจึ่งทดแทนได้อย่างไร ยอมรับซะว่าธุรกิจสีเทา มันคือสายเลือดใหญ่เส้นที่สองของบ้านเมืองที่ถูกปลูกฝังมาด้วยค่านิยมแบบไทยๆ ประเทศผ่านช่วงเวลาอันโหดร้ายทางเศษฐกิจมาครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยเส้นเลือดที่สองตลอดหลายร้อยปีที่ผ่านมา กิจกรรมไฮโฮมีแต่หางจุกตูดหดหัวเข้ากระดองก่อนมิเป็นท่า ย้อนหวยบนดิน โดยทุบกำปั้นหักหวยใบละ80เมื่อพรุ่งนี้หรือ น่าขันนัก

จะเป็นใครก็ได้ขอให้ออกคำสั่งได้เป็นพอ คนมีอำนาจที่ชินกับการทอดทิ้งคนของตัวเอง พวกงี่เง่าที่ชินกับการถูกสั่งและทำเป็นแต่การต่อสู้ มันก็ลืมที่จะคิดด้วยตัวเองไปนานแล้ว อยากกลับไปช่วงเวลที่รู้สึกว่ามีชีวิตอยู่ได้ด้วยคำสั่ง ขอแค่มีคนยื่นมาให้ ไม่มีเวลาคิดถึงศรัทธาของตนเอง กับพวกโง่ๆที่ไม่เคยคิดเอง แค่พูดว่า"ตามข้ามา"เท่านั้นก็พอแล้ว

หลายวันนมานี้ได้กินกับข้าวฝีมือแม่แจน กินข้าวอร่อย สองสามจานตลอด ขอบคุณภรรยาที่ทำให้มีเรื่องดีๆเกิดขึ้น บนโลกที่มันเฮงซวยใบนี้
ในที่สุดเราก็มีที่ทำกินเป็นของตัวเอง จากที่มี หม้อหุงข้าว มีเตาไฟฟ้า มีเตาอินฟาเรด ไมโครเวฟ แต่ไม่ค่อยได้ใช้ พ่อแชมป์ทำโต๊ะด้วยตัวเองกว้าง190*50cm เอาไว้ให้แม่แจนทำกับข้าวหลังบ้าน ยุคนี้มันต้องรัดเข็มขัด ประหยัดอะไรก็ก็ต้องประหยัด เศษฐกิจมันดีเหลือเชื่อ อีกไม่นาน ก็ว่าจะระดมลูกน้องมาปลูกผัก เลี้ยงหมู เลี้ยงปลา เลี้ยงหนอน นี่แหละมั้งที่เขาว่า พออยู่พอกิน ปรับลดค่าแรงจะเป็นวิธีการสุดท้ายที่นำมาใช้นั่นเป็นวิธีของพวกโง่ที่จะซ้ำเติมสังคม เด็กคงรู้แล้วว่าต้องปรับตัวอย่างไรบ้าง เหลือแต่เราที่กำลังปรับโครงสร้างในหัวให้ออกมาเป็นรูปธรรม
สงสารเมียจับขั้วหัวใจ อยากได้อะไรสักชิ้น แม้แต่เครื่องมือทำกิน ก็ต้องเก็บเงินอย่างอดทนอย่างยากลำบาก ถ้าเป็นเมื่อก่อน ขยิบตานิดเดียวคงมาวางตรงหน้าแล้ว
แม่บอกว่าอาชีพแม่อาชีพเรามันเกี่ยวกับความรื่นเริง สมัยพระพี่นางจากโลกนี้ไป งานโต๊ะจีนทั้งปีไม่มีเลยเรายังผ่านกันมาแล้ว (นึกถึงคำทำนายตอนต้นปีที่แม่บอกไว้ไม่มีผิด)
เห็นมันอำลาตำแหน่งแล้วรำคาญลูกตา อำลาเพื่อให้มาเห็นหน้ามันทางทีวีบ่อยขึ้น ตลอดมาใครขึ้นมาเป็นนายกแล้วมัน กรูด่าหมด สามเดือนจากนี้..
ใครว่างงานแนะให้เอาผ้าปิดปากปิดหูปิดตา มาขาย รับรองขายได้ดีพวกที่ซื้อก็หน้าเดิมๆ พวกนี้มีเงินถุงเงินถังเป็นทุนเดิม
มีคนฝากมา " ถึงโลกนี้มันจะเน่าเฟะสักแค่ไหน พวกก็ไม่มีสิทธ์ทำอะไรตามอำเภอใจ เพราะนี่คือวังวน ที่คนคนหนึ่งต้องขึ้นมาเอง