บางประโยคจากปากนายกฯประยุทธ์ ใครไม่รู้ ฟ้าดินก็รู้ ทำให้ ต้องไปค้นหนังสือ โอวาทท่านเหลี่ยวฝาน (เจือจันทน์ อัชพรรณ แปล)อ่าน
ท่านเหลี่ยวฝาน ขุนนางสมัยราชวงศ์หมิง เขียนคำสอนลูกชาย...
เอาไว้ หลังสมัยซุนยัดเซน ราว 30 ปี วัฒนธรรมฝรั่งหลั่งไหลเข้าจีน ปราชญ์จีนต่อต้านฝรั่ง รื้อฟื้นโอวาทของท่านเหลี่ยวฝาน ออกแพร่หลาย
ตัวอย่างบางตอนของโอวาทข้อที่สอง วิธีแก้ไขความผิดพลาด
ยุคซุนชิว ก่อน ค.ศ.880-476 ปี ช่วงเวลาที่อำนาจราชวงศ์โจวเสื่อมถอย หัวเมืองใหญ่น้อยแข็งข้อตั้งตัวเป็นใหญ่ จิตใจผู้คนยุคนี้เสื่อมทรามเหี้ยมโหด ลูกฆ่าพ่อ ขุนนางฆ่าฮ่องเต้
ขงจื่อ เกิดในสมัยนี้ รื้อฟื้นหนังสือชื่อ ซุนชิว แก้ไขปรับปรุงใหม่ เนื้อหาทำนองว่า ขุนนางสมัยนั้น สังเกตจากกิริยาวาจา คาดคะเนอนาคตของแต่ละคน
ธรรมดานิมิตหรือลางสังหรณ์ มักเกิดทางใจแล้วปรากฏออกมาทางอิริยาบถ บุคลิกลักษณะจึงเปรียบกระจกเงา ฉายให้เห็นบุญวาสนา หรือเคราะห์กรรม ที่จะได้รับในอนาคต
ธรรมชาติซื่อตรงยิ่ง หากเอาอย่างธรรมชาติได้ จิตใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับธรรมชาติ ซึ่งก็คือดินฟ้า ถ้าเขาชอบทำแต่กรรมดี ทำได้ครบตามมาตรฐาน ก็จงแน่ใจ เขาจะได้รับผลดีแน่
ถ้าเขาชอบทำแต่กรรมชั่ว จงแน่ใจว่า เขาจะได้รับผลเลวร้ายตอบแทน
ยกเรื่องราวคัมภีร์โบราณแล้ว ท่านเหลี่ยวฝาน ก็สอนวิธีแก้ไขความผิดพลาด ข้อแรก จะต้องมีความละอายต่อการทำชั่ว
นักปราชญ์โบราณ ได้รับการเคารพบูชาเป็นปูชนียบุคคล แม้เวลาผ่านไปร้อยชั่วอายุคน
ถ้าชีวิตลูกยังเป็นเหมือนกระเบื้องที่แตกเป็นเสี่ยงๆ ไม่ได้สร้างสิ่งเป็นแก่นสารให้ปรากฏ หลงระเริงความสุขทางโลก ก็เหมือนผ้าขาวที่ถูกสีต่างแปดเปื้อน
ยิ่งทำสิ่งที่ไม่สมควรทำ คิดว่าผู้อื่นไม่ล่วงรู้ เหิมเกริมทำมากขึ้น ลงท้ายชีวิตก็เหมือนสัตว์เดรัจฉาน ที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่
โลกนี้ จะมีอะไรอีกเล่า น่าละอายไปกว่าการที่ตัวเองไม่รู้ดีรู้ชั่ว
ท่านเมิ่งจื่อ กล่าวว่า “ความละอายและความเกรงกลัวต่อบาป เป็นความยิ่งใหญ่ของมนุษย์ในโลกนี้”
คำสอนข้อต่อมา ท่านเหลี่ยวฝานสอนว่า จะต้องมีความเกรงกลัวต่อการทำชั่ว เทพยดาอยู่เบื้องบน ผีสางวิญญาณล้วนมีร่างโปร่งแสง มีอยู่เกลื่อนกลาดทุกหนทุกแห่ง
สิ่งที่นัยน์ตามนุษย์ธรรมดามองไม่เห็น ผีสางเทวดารู้หมด
ถ้าลูกทำความผิดร้ายแรง ลูกจะต้องรับเคราะห์กรรมไม่เบา ถ้าทำผิดนิดหน่อย ก็จะทำให้ลูกมีความสุขลดน้อยลง
แต่หากยังมีลมหายใจ ความผิดที่ว่าล้นฟ้า ก็ยังมีโอกาสแก้ไข
กาลก่อน มีชายคนหนึ่งทำผิดตลอดชีวิต ครั้นพอใกล้ตายได้สำนึกผิด เพียงขณะจิตเดียว ที่รู้จักผิดชอบชั่วดี ก็ยังทำให้เขาได้ไปปฏิสนธิในสุคติภพ รอดจากทุคติภพได้หวุดหวิด
ปัจจัยการสำนึกดีทำดี หากสามารถสั่งสมได้มากกว่าความชั่ว เหมือนจุดไฟในถ้ำมืดนับพันปี ให้สว่างได้ในพริบตาเดียว
ผมเลื่อมใสโอวาทของท่านเหลี่ยวฝาน...อ่านแล้ว ข้อ จิตดีนำไปสู่สุคติ ตรงเป๊ะกับคำสอนของพุทธศาสนา ที่อยากเชื่อยิ่งกว่า คือคำสอนเหมือนที่ท่านนายกฯประยุทธ์ว่า ดีชั่ว ใครไม่รู้ แต่ฟ้ารู้ดินรู้
ชาวบ้านอย่างผมคิดว่า นายกฯคนนี้ เชื่อหลักกรรม ความข้องใจถ้ามี ก็อยู่ที่ บางกรรม ออกผลเร็ว ออกผลช้า ตัวอย่าง ผลการสอบสวนคดีไมโครโฟนทำเนียบฯ...คนของรัฐบาลท่านก็บอกว่า ต้องใช้เวลาอีก 3 เดือน
เร็วไป ช้าไป อยู่ที่ใจคน วัยรุ่นใจร้อนที่แอบรักจึงลุ้นรัฐบาล อยากให้ผลกรรมผลิดอกออกมาเร็วๆ.
กิเลน ประลองเชิง
บางประโยคจากปากนายกฯประยุทธ์ ใครไม่รู้ ฟ้าดินก็รู้ ทำให้ ต้องไปค้นหนังสือ โอวาทท่านเหลี่ยวฝาน (เจือจันทน์ อัชพรรณ แปล)
ท่านเหลี่ยวฝาน ขุนนางสมัยราชวงศ์หมิง เขียนคำสอนลูกชาย...
เอาไว้ หลังสมัยซุนยัดเซน ราว 30 ปี วัฒนธรรมฝรั่งหลั่งไหลเข้าจีน ปราชญ์จีนต่อต้านฝรั่ง รื้อฟื้นโอวาทของท่านเหลี่ยวฝาน ออกแพร่หลาย
ตัวอย่างบางตอนของโอวาทข้อที่สอง วิธีแก้ไขความผิดพลาด
ยุคซุนชิว ก่อน ค.ศ.880-476 ปี ช่วงเวลาที่อำนาจราชวงศ์โจวเสื่อมถอย หัวเมืองใหญ่น้อยแข็งข้อตั้งตัวเป็นใหญ่ จิตใจผู้คนยุคนี้เสื่อมทรามเหี้ยมโหด ลูกฆ่าพ่อ ขุนนางฆ่าฮ่องเต้
ขงจื่อ เกิดในสมัยนี้ รื้อฟื้นหนังสือชื่อ ซุนชิว แก้ไขปรับปรุงใหม่ เนื้อหาทำนองว่า ขุนนางสมัยนั้น สังเกตจากกิริยาวาจา คาดคะเนอนาคตของแต่ละคน
ธรรมดานิมิตหรือลางสังหรณ์ มักเกิดทางใจแล้วปรากฏออกมาทางอิริยาบถ บุคลิกลักษณะจึงเปรียบกระจกเงา ฉายให้เห็นบุญวาสนา หรือเคราะห์กรรม ที่จะได้รับในอนาคต
ธรรมชาติซื่อตรงยิ่ง หากเอาอย่างธรรมชาติได้ จิตใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับธรรมชาติ ซึ่งก็คือดินฟ้า ถ้าเขาชอบทำแต่กรรมดี ทำได้ครบตามมาตรฐาน ก็จงแน่ใจ เขาจะได้รับผลดีแน่
ถ้าเขาชอบทำแต่กรรมชั่ว จงแน่ใจว่า เขาจะได้รับผลเลวร้ายตอบแทน
ยกเรื่องราวคัมภีร์โบราณแล้ว ท่านเหลี่ยวฝาน ก็สอนวิธีแก้ไขความผิดพลาด ข้อแรก จะต้องมีความละอายต่อการทำชั่ว
นักปราชญ์โบราณ ได้รับการเคารพบูชาเป็นปูชนียบุคคล แม้เวลาผ่านไปร้อยชั่วอายุคน
ถ้าชีวิตลูกยังเป็นเหมือนกระเบื้องที่แตกเป็นเสี่ยงๆ ไม่ได้สร้างสิ่งเป็นแก่นสารให้ปรากฏ หลงระเริงความสุขทางโลก ก็เหมือนผ้าขาวที่ถูกสีต่างแปดเปื้อน
ยิ่งทำสิ่งที่ไม่สมควรทำ คิดว่าผู้อื่นไม่ล่วงรู้ เหิมเกริมทำมากขึ้น ลงท้ายชีวิตก็เหมือนสัตว์เดรัจฉาน ที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่
โลกนี้ จะมีอะไรอีกเล่า น่าละอายไปกว่าการที่ตัวเองไม่รู้ดีรู้ชั่ว
ท่านเมิ่งจื่อ กล่าวว่า “ความละอายและความเกรงกลัวต่อบาป เป็นความยิ่งใหญ่ของมนุษย์ในโลกนี้”
คำสอนข้อต่อมา ท่านเหลี่ยวฝานสอนว่า จะต้องมีความเกรงกลัวต่อการทำชั่ว เทพยดาอยู่เบื้องบน ผีสางวิญญาณล้วนมีร่างโปร่งแสง มีอยู่เกลื่อนกลาดทุกหนทุกแห่ง
สิ่งที่นัยน์ตามนุษย์ธรรมดามองไม่เห็น ผีสางเทวดารู้หมด
ถ้าลูกทำความผิดร้ายแรง ลูกจะต้องรับเคราะห์กรรมไม่เบา ถ้าทำผิดนิดหน่อย ก็จะทำให้ลูกมีความสุขลดน้อยลง
แต่หากยังมีลมหายใจ ความผิดที่ว่าล้นฟ้า ก็ยังมีโอกาสแก้ไข
กาลก่อน มีชายคนหนึ่งทำผิดตลอดชีวิต ครั้นพอใกล้ตายได้สำนึกผิด เพียงขณะจิตเดียว ที่รู้จักผิดชอบชั่วดี ก็ยังทำให้เขาได้ไปปฏิสนธิในสุคติภพ รอดจากทุคติภพได้หวุดหวิด
ปัจจัยการสำนึกดีทำดี หากสามารถสั่งสมได้มากกว่าความชั่ว เหมือนจุดไฟในถ้ำมืดนับพันปี ให้สว่างได้ในพริบตาเดียว
ผมเลื่อมใสโอวาทของท่านเหลี่ยวฝาน...อ่านแล้ว ข้อ จิตดีนำไปสู่สุคติ ตรงเป๊ะกับคำสอนของพุทธศาสนา ที่อยากเชื่อยิ่งกว่า คือคำสอนเหมือนที่ท่านนายกฯประยุทธ์ว่า ดีชั่ว ใครไม่รู้ แต่ฟ้ารู้ดินรู้
ชาวบ้านอย่างผมคิดว่า นายกฯคนนี้ เชื่อหลักกรรม ความข้องใจถ้ามี ก็อยู่ที่ บางกรรม ออกผลเร็ว ออกผลช้า ตัวอย่าง ผลการสอบสวนคดีไมโครโฟนทำเนียบฯ...คนของรัฐบาลท่านก็บอกว่า ต้องใช้เวลาอีก 3 เดือน
เร็วไป ช้าไป อยู่ที่ใจคน วัยรุ่นใจร้อนที่แอบรักจึงลุ้นรัฐบาล อยากให้ผลกรรมผลิดอกออกมาเร็วๆ.
กิเลน ประลองเชิง