มันเป็นเรื่องที่...พูดไม่ออกบอกไม่ถูก...เจ็บปวดเหลือเกิน...
เรื่องมีอยู่ว่า ผม เธอ เค้า คบกับเธอแรกพูดคุยกันดีรู้สึกว่ามีความรักให้กัน(ไม่ได้คิดไปเอง) หนึ่งเดือน สองเดือน สามเดือน รักครับ จริงใจ เดือนที่สี่  ระหว่างที่คบกันมาห้าเดือนผมก็ถามก็พูดคุยกันครับ ว่าอยากจะมีครอบครับ พี่ไม่นอกใจ พี่เป็นคนรักเดียวใจเดียว ตกลงจะมีลูกกัน ซักสองสามคน หมาสองตัว ไก่น้อยจักฝูงนึ่ง วางแผนชีวิตครอบครับครับ พอวันเวลาผ่านไป  เริ่มแล้วครับ เค้า แฟนเก่าเธอก่อนน่านั้นผมคุยกับเธอเราตกลงกันคุยกันเรื่องชีวิตครอบครับ ชัดเจน เราอายุห่างกันเก้าปี แต่ก่อนเข้าสู่เดือนที่ห้าว่าผมตกลงจะไปหมั้นเธอ เราคุยกันในวันนั้นช่วงหัวค่ำๆเธอบอกว่า แฟนเก่าพาคนใหญ่มาคุยแล้ว.......(ผมเงียบมันคืออะไรไม่เข้าใจ).. หมั้นไว้แล้ว ..ผม...อ้าวแล้วทำไมไม่พูดไปละว่าคบกับพี่อยู่ไหนว่าเลิกกันแล้ว  เธอบอกแค่ว่าคนใหญ่เค้าคุยกันจะให้เราทำยังไง ผมพูดว่าทำไมเธอไม่พูดละว่ามีแฟนอยู่แล้ว แล้วเธอก็วางสายไป บอกแค่ว่าแม่เรียกคุย เธอเปลี่ยนใจครับ ใจไปหาแฟนเก่ามากกว่า ..อือออ...หืออออ...ใจขาดครับ...พูดไม่ออกบอกใครไม่ได้เลย...นิ่งไปชั่วขณะนึ่ง...ต้องการคำตอบ อยากคุย โทรหา ก็ไม่รับ ทักเฟส ก็ไม่ตอบ พอบอกว่าเค้ามาหมั้นเท่านั้นแหละ ทำหวานขึ้นเฟสเลย แหม่(ทำแบบนี้ลบเฟสกูซะเธอทำจริงเป็นการขอร้องครั้งสุดท้ายจากผมโดยที่ผมโพสหน้ากระดานตัวเอง)เราจะไปหมั้นอยู่แล้วได้แต่โทษตัวเองครับ โทษใครไม่ได้เราช้าไป....(เธอกับเค้าคบกันเป็นแฟนกัน มีเรื่องทะเลาะกันบ้าง ส่วนมากจะทะเลาะกันเธอจะร้องไห้ครับ ตอนผมจีบเธอเห็นบอกว่าผู้ชายบอกเลิก..อ้าวได้ทีเราแล้ว ก็คุยครับ )ทำใจอยู่สองวันครับ เธอโทรกลับมา ผมไม่พูดพร้ำทำเพลงครับ ระบายความรู้สึกออกไปให้ฟังว่ารู้สึกยังไงเป็นยังไง ทั้งน้ำตา ด้วยเสียสะอึกสะอื้น ผมถามเธอเป็นยังไงสบายดีไหม มีความสุขไหม เธอบอกว่าเหมือนเดิม ร้องเหมือนเดิม อือ ไม่มีความสุขแล้วกลับไปหาเค้าทำไม เธอตอบรักเค้ามาก แล้วยังไงต่อผมก็อธิบายความรู้สึกผมไปครับ ผมบอกว่ารักเธอมาก คิดครับ คิดว่าจะสร้างครอบครับกับเธอ เราจะมีลูกกันไม่นอกใจกันรักเดียวใจเดียว น้ำตาไหล ที่บอกแบบนี้ไม่ได้ต้องการให้น้องกลับมาหาพี่ พี่แค่ อยากจะพูดอีกครั้งในสิ่งที่พี่ไม่ได้พูดในวันที่น้องจากไป เธอนิ่งไม่มีความรู้สึกอะไร เธอบอกว่าหยุดร้องซะแล้วฟังนะ ครับหยุดฟัง เธอบอกว่าเธอโกหกเรื่องแฟนเก่ามาหมั้น อือ ไม่ว่าอะไร แล้วเธอก็ถามผมว่าถ้าจะให้กลับมา จะกลับมาไหม(ถามเธอภายหลังเธอบอกว่าพูดผิดเธอจะพูดว่าถ้าหนูจะกลับไปหาพี่ได้ไหม)ผมตอบไม่ลังเลเลยครับ บอกกลับ ยังไงก็กลับรักเธอครับมากที่สุด Ok เรื่องเศร้าหายไป คุยกันครับรักกันเหมือนเดิม หลังจากที่คุยกันสองวันต่อมาผมไปหมั้นเธอครับ(เพราะไม่อยากเสียคนที่ผมรักไปอีกแล้ว) และตกลง จะแต่งงานกันก่อนปีใหม่นี้ครับ สุขใจมาก(กลัวครับ กลัวเสียเธอไป รักเธอมาก )มีความสุขครับ มันเป็นการเริ่มต้นชีวิตครอบครับที่ดีครับ ธรรมดามนุษย์ ความสุขมักอยู่กลับเราได้ไม่นาน เป็นอีกแล้ว ครับเธอเริ่มคิดถึงแฟนเก่าเธออีกแล้ว อือ หือ...(ในวันที่ผมไปหมั้นเธอมีผู้ใหญ่ฝ่ายผม ฝ่ายเธอมานั่งคุยกันถามทั้งคู่ครับว่าพร้อมกันแล้วเหรอ ผมตอบผมพร้อมไม่มีปัญหาส่วนเธอ ครอบครับเค้ารู้ครับว่าเธอทุกข์ใจกลับแฟนเก่ามากแค่ไหน แม่เห็นน้ำตาบ่อย แม่ฝ่ายเธอถามว่าไม่ได้ประชดใครนะ เธอตอบว่าไม่ได้ประชด นี้คือสิ่งที่เธอเลือก เธอเลือกผม ผมดีใจครับ แล้วเธอก็บอกต่อไปว่าตัดสินใจแล้ว เครารพการตัดสิ้นใจของตัวเอง )มาอีกแล้วครับความไม่สบายใจ พ่อแม่ฝ่ายเธอ และผมต้องไปปลอบใจเธอ แฟนใหม่นั่งปลอบใจแฟนตัวเองที่กำลังคิดถึงแฟนเก่า...หือออ...(เรื่องมันเศร้าขอเหล้าเข้มๆ) สักพักใหญ่เธอก็ดีขึ้นครับ พอหลังจากนั้น ในช่วงนี้เป็นเวลาที่เธอปิดเทอมครับอีกไม่กี่วันก็จะเปิดเทอมแล้ว เธอพูดกับแม่เธอว่าไม่อยากไปวิลัยแล้ว ไม่อยากเจอบรรยากาศเดิมๆมันทำให้คิดถึงวันเก่าๆ (แม่เธอเล่าให้ฟังครับ) เอาสู้ๆผมก็ไม่คิดอะไร เรื่องแค่นี้เองจะเป็นได้ขนาดนั้นเลยเหรอเพื่อนก็มี กิจกรรมก็เยอะ ถึงวันไปเรียนครับผมขับรถไปส่งเธอที่วิลัยบ้านผมกับวิลัยก็ห่างกัน ประมาณเจ็ดสิบกิโล OK ไปส่ง เรียนวันแรกไม่มีปัญหาอะไร วันที่สองเท่านั้นครับ เราจะคุยโทรศัพท์กันตลอด ผมโทรไปหาเธอเจอสายซ้อน อะไม่เป็นไรรอได้ ทิ้งไป สิบนาทีโทรหาอีก แนะยังไม่วาง รวมๆแล้วเธอคุยสองชั่วโมง โทรไปหาอีกทีผมถาม คุยกับใครนานจัง เธอบอกเค้าโทรมาแค่นั้นแหละครับผมก็พูดไม่ออกแล้ว ผมนิ่ง....อือ....คุยไรกันละ ไหนจะไม่คุยแล้ว....จากนั้นผมก็ไม่อยากคุยแล้วครับ หลังจานั้นอีกวันต่อมาพ่อแม่เธอให้เลิกเรียนครับ(เหตุเพราะคิดดึงแฟนเก่าลงเฟสครับ พ่อแม่ก็ส่องอยู่ หมั้นกันแล้ว คนใหญ่คุยกันแล้วทำแบบนี้ไม่เห็นหน้าคนใหญ่วันที่คุยกันเหรอ) บ้านเธอก็มีธุรกิจ พอที่จะมาอยู่บ้านช่วยพ่อแม่ก็ได้และพ่อแม่ก็บอกว่าเดี๋ยวค่อยเรียนเอาใหม่ก็ได้ ไม่สายหรอก เธอเข้าใจ เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะตัวเธอ ไม่เรียนก็ไม่เรียน  ผมรู้ข่าวเพราะแม่เธอโทรมาอยากให้มาคุยที่บ้านด้วยหน่อยไปรับน้องกลับมาแล้ว ผมก็งง ผมก็ไปครับ บ้านเราห่างกันประมาณสิบกิโล โอเค ไปถึงผมยังแค้นอยู่ครับไม่มองหน้าเธอ พ่อแม่เธอบอกว่า รู้ข่าวจากในเพสเธอ ประมานว่าคิดถึงคนเก่า ผมเห็นก็รู้สึกไม่ดีครับเสียใจ (ตัวฉันอยู่กับใครใจฉันอยู่กับเธอ) มันมีเยอะกว่านี้ครับ ประมาณว่าแฟนใหม่อ่านแล้วหมดอะครับ  เธอกลับพ่อแม่เธอตกลงกันครับภายในครอบครัว เธอเข้าใจที่เธอต้องเลิกเรียน พ่อแม่ยังบอกต่อว่า อยากให้ผมมาอยู่ด้วยเลยได้ไหม แหละเพื่อความสบายใจแม่ขอยึดโทรศัพท์ ทั้งคู่ได้ไหม กลัวแฟนเก่าโทรมาทั้งคู่(ตัวผมก็มีแฟนเก่านะครับเราเลิกกันเพราเค้าไปมีคนใหม่เลยเลิกกันแต่เธอก็โทรมาหาบ้าง ส่วนมากผมไม่รับครับมันจบแล้ว) ผมไม่มีปัญหาอะไรได้ครับ ทั้งโทรศัพท์ทั้งมาอยู่บ้าน  เราอยู่ด้วยกันที่บ้านของเธอ อาทิตย์แรก ก็ Ok นะ ผมก็ไปทำงานของผมเย็นก็กลับบ้าน มีความสุข พอเข้าอาทิตย์ที่สองเท่านั้นครับเริ่ม ทำตัวออกห่างผมแล้ว(หอมก็ไม่ได้แล้ว ไม่ ไม่ อย่างเดียว อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง) ก่อนน่านั้นเธอเกลิ่นว่าอยากไปพักผ่อนพักใจ ที่ๆ มันไกลๆ ประมานว่าไม่อยากอยู่บ้านแล้ว ผมก็บอกว่าเอา เดี๋ยวค่อยไป เดี๋ยวพี่พาไปเที่ยว ผ่านไปสามสี่วันครับ เรามีสอบพร้องกันคือเราไปสมัครสอบตำรวจด้วยกัน ถึงวันที่จะต้องไปสอบ 31 สิงหาคม (ถ้าจำไม่ผิด )เช้าวันนั้นตื่นขึ้นมารู้สึกไม่Happyเท่าไรประมานว่าเซ็งเพราะเธอพูดว่าเบื่อผม (แหม่ใครมันจะไปรู้สึกดี)เช้าผมก็เฉยๆแบบรู้สึกไม่ดีเราก็ไปสอบกัน เธอมีกระเป๋าเป้ไปใบนึ่ง พ่อแม่พาไปสอบครับ ไปกันสี่คน พ่อแม่ เธอ และผม ก่อนสอบเค้าให้ฝากของไว้กับญาติ พ่อแม่ก็เอะใจครับ กระเป๋าตังกับทองทำไมไม่เอามาฝาก พ่อแม่ พ่อแม่ก็ไม่คิดอะไร เพราะจะเข้าสอบแล้ว สอบตั้งแต่ บ่ายโมงครับยัน สี่โมงเย็น คิดอยู่ว่าจะเอาเรื่องข้อสอบนี้แหละครับไปคุยกันว่าเป็นไรบ้างที่รักทำได้ไหม จนสี่โมงครึ่งครับลงจากห้องสอบ รอเธออยู่นานครับ ห้าโมงก็แล้วคนเริ่มบางตา รถก็ไม่มีแล้วยังไม่เห็นตัวเธอเลย เรียบร้อยครับเธอได้หนีไปแล้ว แหม่...ไม่รู้จะพูดยังไงครับ พ่อ แม่ และผม เศร้ากันทั้งรถครับพูดไม่ออก ขับรถกลับบ้านฝนก็ตก...โอ๊ยยยย...ใจจะขาด...ทุกวันนี้เธอไปตั้งแต่ต้นเดือนกันยาถึงวันนี้เธอยังไม่กลับบ้านเลยครับ พ่อ แม่นี้บอกเลยว่า (ไม่ดีแน่ๆครับ ส่วนผมไม่ต้องพูดถึงเลย ใจขาด พ่อแม่ก็คงเหมือนกัน น้ำตาไหลทุกวัน) เธอปิดกาสื่อสารทุกอย่างครับ เฟสก็ปิด เบอร์โทรก็ไม่มี แต่หลังจากที่เธอออกบ้านไปได้ หนึ่งอาทิตย์ เธอถ่ายรูปลงเฟส(คงจะขายทองซื้อมือถือ)  เราก็ใจชื่น ยังไงเธอคงไม่ตายแน่ คงไปหางานทำแหละพักผ่อน พอผมเห็นอย่างนั้นผมก็ส่งข้อความผ่านเฟส บอกเธอกลับเหอะ คนทางนี้ไม่ไหวแล้ว จะตายกันอยู่แล้ว ใจจะขาด ทั้งพ่อแม่และ ก็ผม เธออ่านครับ แล้วก็ปิดเฟสหายไปเลย เธอเพิ่งมาโพล่วันที่ 22-09-2557  และก็กลับไปคุยกับแฟนเก่าอย่างมีความสุข(ไปส่องเฟสเค้า) โดยไม่คิดถึงคนที่บ้านที่ รอบ้างเลย (ใจดำเหลือเกิน)ผมเห็นอย่างนั้น ทำใจครับ เสียใจมากแล้ว เสียน้ำตามากแล้ว รักเธอมากครับ ที่สุด สงสาร พ่อแม่เธอ และพ่อแม่ผมด้วย สงสารตัวเองด้วยครับ รอครับรอเธอกลับมาคุยว่าจะเอายังไง แต่ ที่ แน่ๆเธอคงไม่เลือกผมแน่ Y_Y" ทำใจ ทุกวันนี้ทุกข์ใจมากครับ หมดกำลังใจ โมโห แค้น แต่ก็ทำได้แค่นั้น บทจะคุยกันจริงๆผมคงพูดไม่กี่คำ...รักมากครับผู้หญิงคนนี้..เราคงจบกันแน่แล้วครับ ผมตัดใจแล้ว อีกสองวันเธอโทรมาหาแม่เธอครับบอกว่าเดี๋ยวจะให้คำตอบ (ผมทำใจอยู่แล้ว)วันต่อมาเธอก็โทรมาบอกกับแม่ว่า ผมคือสิ่งที่ไม่ใช่ ทำยังไงก็ไม่ใช่ (ไม่ต้องหนีไปหรอกบอกผมดีๆก็ได้ ผมจิกโก๋คุยง่ายครับ) จะถอนหมั้น แม่เธอบอก ถอนก็ถอนครับไม่มีปัญหา ไม่มากความอยากได้ยังไงจะได้ยังงั้นถ้าน้องต้องการ ทุกวันนี้ทำใจ จากที่เคยเสียใจมาก ทุกวันนี้ดีวันดีคืน ไม่รู้จะไปยึดติดกับความรักโง่ๆอยู่ทำไม รักก็รักครับรักมากมาย สำคัญคือตัวเราเอง ขอดูแลตัวเองก่อนแล้วกัน ขี้เกียจเสียใจอีกแล้ว ไร้สาระ (คิดได้) ทุกวันนี้ทำให้ตัวเองมีความสุขครับ กับสิ่งเล็กๆน้อยๆ จาก 5 นาที เป็น 10 นาที และก็จะเพิ่มขึ้นไปเลื่อยๆจนกว่าเราจะมีความสุข ครบ 24 ชั่วโมงครับ รักตัวเอง ก่อนจะรักคนอื่นต้องรักตัวเองด้วยนะครับทุกท่าน ขอบคุณที่รับชมรับฟังครับ....^_^