ยอมรับว่า. เสียความรู้สึกกับความคิดของเพื่อนคนนี้จริงๆ
(เพื่อนเองก็มีลูกสาวถึงสองคน)

ประเด็นที่คุยกัน คือเรื่องลูกๆค่ะ


ลูกสาว จขกท ทำงานที่ ตปท
ตอนนี้เธอกำลังคบหาดูใจกับชายชาวต่างชาติ

ซึ่งก่อนหน้านั้นเธอเคยคบกับเพื่อนชายคนไทยแต่ก็ต้องมีอันเลิกลากัน
เลิกกันเรื่องอะไรขอไม่เล่านะคะ(ลูกบอกคบต่อไปไม่มีความสุข)
เรื่องเลิกกันกับเพื่อนคนไทยลูกบอกเลิกชัดเจนค่ะ
(ได้อ่านในไลน์ที่ฝ่ายชายส่งมาให้อ่าน)

เลิกกันแล้วถึงไปคบคนใหม่

เรื่องนี้ จขกท มองเป็นเรื่องธรรมดา เพราะการที่หญิงสาวจะเลือกใครมาเป็นคู่ชีวิต
ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองเพราะเธอยังเลือกได้ ยังมีโอกาสเลือก

ดีกว่าทน ทั้งๆที่รู้ว่าฝ่ายชายเป็นยังไง แต่ก็ทน เพราะคำว่ารัก

แล้วอีกอย่างลูกเรียนจบมีงานทำถึงแม้ว่า เธอจะท้องกลับมา
แต่ จขกท เชื่อแน่ว่าเธอต้องเลี้ยงลูกเธอได้แน่นอน


ประเด็นคือ เพื่อน จขกท บอก
ผู้หญิงผู้ชายคบกันมันก็ต้องมีอะไรกันทั้งนั้นแหละ สมัยนี้ผู้หญิงผู้ชายคบกันจะมีเรื่องอะไร
ถ้าไม่ใช่เรื่องนี้

ได้ยินตอนเเรกก็อึ้งค่ะกับความคิดของเพื่อน^^
(อ้าวงั้นลูกชั้นคบใครก็ต้องปล่อยตัวให้เค้าใช่มั้ย)

เลยเถียงไปว่า เฮ้ย อย่าไปเหมารวมทั้งหมดซิ


มันต้องมีบ้างละ ไอ้คนที่รักนวลสงวนตัวรักศักดิ์ศรีของตัวเอง
อย่าเอาความคิดตัวเองไปตัดสินคนอื่นซิ

เพื่อนก็พูดตามความคิดของเค้า
เราก็ไม่เถียงต่อเพราะพูดไปก็ไร้ประโยชน์กับคนที่มีความคิดแบบนี้

เลยหยุดการสนทนาแบบคาใจ

ได้แต่นึกในใจว่า
เอาเหอะไว้ให้ลูกสาวเธอโตเต็มวัยก่อน(ม6กับม2)
เธอจะยังมีความคิดเเบบนี้อยู่อีกมั้ย???




ขอ พท ระบายค่ะ