ณ วันนี้ที่เราอายุได้ 30 ต้นๆ อยู่ดีๆนั่งอยู่คนเดียว ก็รู้สึกขึ้นมาเองว่า ชีวิตเรานี่มันช่างว่างเปล่ามาก ที่ผ่านมาใช้ชีวิตหมดไปกับเารเรียนหนัก (วันนี้มองย้อนกลับไปแล้ว รู้ได้เลยว่าตัวเองเป็นเด็กเนิร์ด ที่เกรียนเรียกร้องความสนใจด้วยการแสดงออกแบบแย่ๆ เช่น พูดไม่เพราะ ใส่เสื้อสปาเกตตี้ ทำสีผมแรงๆ เพื่อนก็จะมองแบบแปลกๆ ต้องการอะไร) หลุดจากนั้นมาก็ทำงาน (ยังคงทำตัวตามหาตัวตนแบบบ้าๆ เช่นไปเที่ยวกลางคืน ดื่มหนัก ถึงจะประมาณตัวและไม่เคยอ้วกก็เถอะ แต่ผญ ดีๆไม่ทำกัน) ด้วยความเนิร์ด ก็ทำงานอย่างหนัก จนได้ดีในระดับหนึ่ง
แต่สิ่งที่เหลืออยู่กับตัวเองในวันนี้

1. เราไม่มีคนรัก - นอกจากพ่อกับแม่แล้วโลกนี้ไม่มีใครรักเราจิงสักคน ผช ที่ดีๆเค้าก็ไม่เอา มีเข้ามาจีบเรื่อยๆก่อน 30 แต่พอคุยๆสักพักก็เริ่มเฟดออกไป เคยมีคนดูดวงให้แล้วบอกว่า ดวงเราผช จะชอบก็ชอบมาก แต่พอหมดใจก็หายไปเหมือนผีหลอก เราโดนผีหลอกมาหลายปี หลายครั้ง เสียใจและเสียความรู้สึก จนตอนนี้ชินชา ทำใจว่าต้องอยู่คนเดียวให้ได้ แต่เราก็ไม่เคยเสียตัวให้ใครนะ ถ้าตายไปตอนนี้ก็น่าเสียดายเหมือนกันนะนี่ ความสุขอย่างหนึ่งของมนุษย์

2. เราไม่มีเพื่อน - เพือนทุกวันนี้ที่มี ล้วนเป็นเพื่อนที่ทำงานทั้งสิ้น ก่อนหน้านี้เคยหลอกตัวเอง และ คนอื่นมาตลอดว่าเป้นคนมีเพื่อนเยอะ ใครๆก็รัก พึ่งมารู้ไม่นานนี้เองว่าจิงๆแล้วเราไม่มีใครเลย เป็นอะไรที่น่าสิ้นหวังมาก เพื่อนที่คิดว่าสนิท เดือนที่แล้ว ลืมวันเกิดเราไป 3 คน มีปัญหาพึ่งไม่ได้ ทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องเงิน เราอาจจะคาดหวังกับเพื่อนมากเกินไปเพราะเราไม่มีแฟน เราทำให้เพื่อนแล้วก็แอบหวังว่าเพื่อนจะคิดถึงเราบ้าง แต่ไม่ ของอย่างนี้บังคับกัยไม่ได้ เข้าใจ เราโดนแอ้ดไลน์กรุ๊ปทั้งหมด 17 กรุ๊ป แต่บอกเลย ไม่มีใครพูดถึงเรา พูดถึงก็น้อยมาก จนเราแทบไม่อ่านห้องกรุ๊ปเลย มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเรา
เพื่อนสนิทที่ติดต่อกันก็มาด้วยเรื่องที่เค้าต้องการบางสิ่งจากเราเช่น ขอให้เราฟังปัญหาเค้าตอนตีสามทุกๆอาทิตย์ๆละอย่างน้อย 1 วัน เวลาที่เค้าไม่สามารถหาใครได้ หรือ คนที่จะขอให้เราช่วยเค้าทำยอดค่าบัตรอะไรต่างๆ คือ มีเรื่องอย่างนี้เพื่อนถึงจะมาหาเรา ซึ่งเราก็ทำให้ทุกอย่างจิงๆ ไม่เคยพูดเอาบุญเอาคุณใดๆทั้งสิ้น เพราะกลัวเพื่อนไม่รัก

3. แต่งตัวไม่ได้เรื่อง เรามีเสื้อผ้าแพง เยอะ อยู่ในตู้ แต่แต่งออกมาแล้ว บางครั้งสู้คนซื้อของถูกกว่าไม่ได้
4. ทำอาหารไม่เป็น
5. แต่งหน้าจัดไม่เป็น
ุ6. ไม่มีอาชีพเสริม
ึ7. ไม่ได้ดนตรีใดๆ
8. ไม่เคยเข้าวัด
9. ไม่มีสเน่ห์ ขอนี้เป็นสาเหตุที่แท้จริงของสองข้อแรก

สิ่งที่เราพอจะมีให้ชื่นชมได้บ้างก็คือ เราไม่โกหกใคร เราจริงใจกับทุกคน ไม่นินทาใครยกเว้นเจ้านาย เราดูแลพ่อแม่ ดูแลตัวเองได้ ไม่ดูถูกใคร

ทุกวันนี้เงินเดือนเรา ขาดหมื่นกว่าๆก็แสนนึงแล้ว เราภูมิใจในตัวเองในระดับนึง  แต่เราพร้อมที่จะแลกเงินเดือนแลกอนาคตทั้งหมดที่กำลังรอเราอยู่เพื่อจะขอย้อนเวลากลับไปหาตัวเองในอดีตเหลือเกิน ไปบอกตัวเองตอนนั้นว่าให้เป็นตัวของตัวเอง เนิร์ดแล้วก็เนิร์ดให้เต็มที่ ไม่ต้องอยากจะไปเป็นคนที่แรง คนดังของโรงเรียน อย่าดูใครที่ภายนอก เคารพตัวเองให้เท่าๆกับที่เคารพคนอื่น หัดทำอะไรที่ทำไม่เป็นบ้าง เยอะๆ อย่ามัวแต่กลัว อย่ามัวแต่อยู่ในกรอบ

แต่ทำไงได้ ชีวิตคนเรามันลบแล้วเขียนใหม่ไม่ได้ ที่ทำมาทั้งหมดก็เป็นแค่การบ่นไปเท่านั้น

อยากจะมีเพื่อนใหม่ที่จริงใจจริงๆ หวังดีกับเราโดยไม่หวังผลตอบแทน คนที่มีความชอบเหมือนๆกัน ชวนไปดูคอนเสริ์ตด้วยกันได้ ไปช้อปปิ้งด้วยกันวันหยุด ไปเที่ยวไกลๆสักครั้งในหนึ่งปี ตกดึกเม้ากันสักครึ่งชั่วโมงก่อนนอน ณ จุดนี้ไม่หวังจะมีแฟนแล้ว กลัวคนมาหลอก กลัวเสียใจ อยากจะได้แค่เพื่อนดีๆที่จริงใจสักคนจริงๆ เคยเหงามากๆ เลย google "Find Friend Chat" สรุปว่าเจอแต่เวบอย่างว่า มีแต่ฝรั่งมาขอดูนม ไม่ไหวจริงๆ เข้าเวบหาคู่ ก็มีแต่คนสูงอายุ หลายคนแก่กว่าพ่อของเรา

ใครมีความรู้สึกแย่ๆอย่างเดียวกันบ้างไหมคะ?