เคยรู้สึกมั้ยคะ?...เหมือนชีวิตไม่มีจุดหมายปลายทาง อยู่ไปวันๆ แบบไม่มีแรงบันดาลใจ

เอาง่ายๆนะคะ จริงๆตั้งกระทู้นี้มาเพื่อบ่น!! เบื่อกับชีวิตที่มันไม่มีอะไรเลยยยยยยยย

มันไม่มีจุดหมายปลายทางของชีวิต ไม่มีความฝันแบบว่า โตขึ้นอยากเป็นอะไร ?? ? ?????? อะไรดีอ่ะ ?
อารมณ์มันเหมือนกับว่าอยากเป็นไปเรื่อย ไม่ได้มีฝันของตัวเองจริงๆซักที TT
((เราว่าใครเป็นคนที่มีความฝัน เดินตามความฝันตัวเองได้ รู้ว่าตัวเองอยากทำอะไรจริงๆ โคตรโชคดีเลยนะคะ))

เราอายุ 24 ปีแล้ว จบมาก็จะ 2 ปีแล้ว ทำงานมารวมๆแล้วก็ประมาณ 2 ปี คือจบแล้วก็ได้งานเลยค่ะ

ทำงานมาทั้งหมด 2 ที่ ที่ย้ายจากที่แรกก็เพราะว่าเบื่อค่ะ งานไม่มีไรให้ทำเท่าไหร่ งานแบบแอดมิน ทำตามสั่ง เก็บเอกสาร จัดไฟล์ ส่งเมล ตามงาน บลาๆๆๆ ที่มันรู้สึกน่าเบื่อ ไม่ได้ใช้ความคิดซักเท่าไหร่ ((เราทำงานไม่ตรงสายนะ จริงๆคือจบ Com-Sci ลาดกระบัง ตอนแรก็ได้ทำงานในสายอยู่แหละเพราะบริษัทมันทำควบ แต่ไปๆมาๆแผนกที่เป็นเกี่ยวกับSoftWareมีปัญหากันภายไป ยุบไปซะงั้น เค้าก็ดีนะ ไม่ไล่เราออก 5555 แต่ก็โดนดึงข้ามสายไปทำแอดมินอย่างที่บอกค่ะ))

ถึงแม้เราจะจบคอมมาแต่เราก็ไม่ชอบการเขียนโปรแกรมเท่าไหร่อ่ะ จบมาได้ก็เก่งละ อิอิ คือไม่ใช่เขียนไม่ได้นะแต่มันไม่ชอบที่จะเขียน เลยไม่ขวนขวายแสวงหาความรู้ ก็เลยไม่เดือดร้อนเท่าไหร่ในตอนแรกๆที่เค้าย้ายมาให้ทำแอดมิน(ในเงินเดือนตำแหน่งเดิม[ก็โอเคนะ555])

หลังจากเบื่องานจนทนไม่ไหว ก็เริ่มหางานในเน็ตไปเรื่อยๆ โดยส่วนตัวคิดอยากลองทำงานสาย AE เราว่าเราเป็นคนพูดมากอ่ะ ชอบนำเสนอ พรีเซนต์งานไรงี้ เลยคิดว่าอาจจะทำงานแนวนั้นได้ดีก็ได้ แต่ถ้าไปแบบไม่มีประสบการณ์เลย ก็คงยากที่เค้าจะกล้ารับเข้ามาทำงาน คิดแล้วเศร้า แต่ก็ลองส่ง Resume ไปนะ แล้วก็เป็นไปตามความคาดหมายค่ะ 5555 บร๊ะเจ้า!! ไม่มีบริษัทไหนเรียกเล๊ยยยยย ในตอนนั้นเราก็หาอยู่หลายแบบนะ โดยลืมไปเลยว่าเรียนคอมมาคือแบบไม่ได้หางานเกี่ยวกับคอมเลยซักกะติ๊ดดดด ล่อไป AE บ้าง Creative บ้าง พวกจัด Event บ้าง แนวๆ Project-Co บ้าง สายบริหารบ้าง พวกดูงานโปรเจคไรงี้ คืออย่างที่บอก มันไม่จุดหมายในชีวิตอ่ะ กระจายสาดไปมั่วซั่วสุดๆ จนโดนเรียกมาที่นึง เป็นบริษัทวิจัยเค้าต้องการ Project-co ซึ่งเป็นหน้าที่ที่เราทำอยู่ที่เก่า(หรือเรียกง่ายๆว่างานแอดมิน) แต่สำหรับบริษัทวิจัยนี้ เค้าอธิบายงานของProject-Co ไม่ใช่แค่แอดมิน มันดูน่าสนใจกว่ามาก เพราะเราก็บอกเค้าไปตามตรงว่าเรายังไม่รู้จุดมุ่งหมายของตัวเองเท่าไหร่ พี่เค้าก็ให้โอกาสมาลองทำในหลายๆอย่าง ก็โอเคนะ เบื่องานที่เก่าเต็มที่ละ ลองดูก็ได้ไม่เสียหาย(เพราะที่ใหม่ก็ให้เงินเดือนเท่าเดิม5555[คือเค้าไม่ลดเงินเดือนก็บุญแล้วฐานเงินเดือนเราค่อนข้างสูงในตำแหน่งพวกนี้เพราะเราได้ฐานเงินเดือนมาจากตำแหน่งTester])

แล้วเราก็เริ่มทำงาน ณ บริษัทวิจัย ซึ่งเป็นบริษัทปัจจุบันขณะนี้ (หวังว่าคงไม่มีใครในบริษัทแอบมาอ่านนะ555) แรกๆเข้ามาเรากไม่รู้เรื่องราวอะไรเกี่ยวกับวิจัยเลยซักนิดนึง เพราะโปรเจคจบเราของพวกคอมมันก็ไม่มีมาทำวิจัยอะไรเหมือนสายอื่นเค้าอยู่แล้ว ก็ได้เรียนรู้งานใหม่ ถือว่าใหม่มากกกกกก เริ่มจาก 0 เลยทีเดียว มันก็โอเคนะ พี่ๆทุกคนเต็มใจให้ความรู้ และสอนงานเราอย่างดีมาก เราตั้งใจทำทุกอย่างตามที่เค้าคาดหวังไว้ ในส่วนที่เราทำได้ และเราก็ทำมันออกมาได้ดีพอสมควรเลยทีเดียว (ไม่ได้หลงตัวเองนะ ^^" พอดีมีคนชมและบอกมาอีกทีค่ะ5555) ถือว่าเป็นที่น่าพึงพอใจของเจ้านายในระดับนึง ซึ่งเค้าบอกว่าจะทำการดันเราต่อไปให้โตได้เรื่อยๆในสายนี้ เราก็ดีใจนะ งานมันไม่ซ้ำซากจำเจเท่าไหร่ ได้ใช้หัวสมอง ได้คิด แก้ไขปัญหาเฉพาะ(เยอะมากกกกกกกก) โดยรวมแล้วทุกอย่างมันก็เหมือนจะดีขึ้นเรื่อยๆ งานก็โอเค เพื่อนร่วมงานก็ดี เนื้องานน่าสนใจ มีอะไรแปลกใหม่ ท้าทาย...

แต่ !

มันใช่สิ่งที่เราชอบจริงๆหรอ เรารักงานแบบนี้จริงๆรึป่าว ในสิ่งที่เราทำได้ดี มันก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะใช่สำหรับเราเสมอไปนะ
หลายๆครั้งที่เรายังรู้สึกเบื่อกับการทำงานแบบนี้ บางทีเราก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าเราต้องการอะไร เราอยากทำงานอะไรกันแน่
จุดหมายปลายทางเราอยู่ที่ไหน เราอยากเป็นอะไร เราจะใช้ชีวิตแบบนี้ต่อๆไปงั้นหรอ ตื่นเช้ามาทำงาน รอวันหยุดงี้หรอ
บางทีก็ไม่แน่ใจว่ามันใช่ความสุขที่แท้จริงรึป่าว หรือมันเป็นเพียงบันไดที่เราต้องก้าวต่อไป เพื่อไปสู่..........อะไรล่ะ??? เราก็ยังคิดไม่ออก


แน่นอนว่าความฝันของใครหลายๆคนมันคือการเป็นเจ้าของกิจการ ใช่! ใครๆก็อยากมี ใครๆก็อยากเป็น แล้วกิจการที่ว่านั้นมันคือกิจการอะไรล่ะ??

เราก็หนึ่งในนั้นที่อยากมีอะไรเป็นของตัวเอง อยากเป็นนายตัวเอง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย สำหรับคนที่ไม่ได้มีเงินทุนในชีวิต
กับการต้องเริ่มนับ 1 ใหม่ด้วยตัวเอง อยากทำอะไร มีอะไร ก็ต้องเก็บตังด้วยตัวเอง นั่นมันทำให้เราคิดว่า ทำๆงานไปก่อนก็ได้
รอเก็นตัง แล้วเริ่มทำไรซักอย่าง แต่เชื่อมั้ยว่าการเป็นมนุษย์เงินเดือนนั้น คำว่า "ตังเก็บ" เป็นเพียงอากาศ 555555 มันยากจริงๆนะ
การที่จะทำให้ตังอยู่ในธนาคารเป็นเวลานานกว่า 30 วัน ฮ่าๆๆๆๆ สิ่งล่อตาล่อใจมันเยอะมาก พอมันอยากมันก็จะทำให้เราคิดว่า
เอาน่า ไว้เดือนหน้าค่อยเก็บใหม่ละกัน ...!! เห็นมะ มันก็เป็นซะแบบนี้ แล้วงี้จะเริ่มต้นอะไรได้ เห้ออออออ =3


แต่ถ้าถามว่าในอนาคตเราอยากอยู่ยังไง ใช้ชีวิตแบบไหน เราบอกได้เลยว่า... เราไม่ขอชีวิตที่วุ่นวายในเมืองหลวง เราอยากอยู่บ้าน บ้านที่เป็นบ้านของตัวเอง บ้านที่สร้างขึ้นมาด้วยการออกแบบเล็กๆน้อยๆ ตามความชอบของตัวเอง ไม่ต้องใหญ่ ไม่ต้องเลิศหรู แต่อยู่แล้วสุขสบาย กับคนที่เรารัก อยู่กับครอบครัวที่อบอุ่น มีงานทำเก็บเงิน ใช้จ่ายอย่างไม่ขัดสน แค่คิดมันก็มีความสุขแล้วอ่ะ ถ้าวันนึงเราจะได้ใช้ชีวิตแบบนั้นจริงๆ ยิ้ม)

เราเคยฝันนะว่า อยากเป็นครู ครูตามชนบทที่ไกลๆ ไม่ค่อยมีใครอยากทำ เด็กๆน้อยๆ ไม่เยอะมากมาย แต่อยู่กันด้วยความจริงใจงี้
(โคตรนางเอกอ่ะ 5555 เราคิดแบบนั้นจริงๆนะ แต่ด้วยภสระ หน้าที่ของลูกที่ดี เราไม่ได้ตัวคนเดียว ดังนั้นการจะทำอะไรต่างๆมันจึงไม่สามารถเป็นไปตามที่คิดได้เสมอ) แล้วเราก็เคยฝันว่าอยากเป็นแอร์ฯด้วย อิอิ แต่มันก็เป็นฝันแบบไม่สุดอ่ะ มันเหมือนแค่อยากเฉยๆ อยากลอง อยากทำ งานดี เงินเยอะ ได้เที่ยวด้วย อะไรประมาณนี้ ฮ่าๆๆๆ นี้แหละน๊าาาาาาาาาา...ชีวิต
.
.
.
เอาเป้นว่าทั้งหมดทั้งมวลที่บ่นมา มันคือการบ่นนะคะ
ไม่มีไรมาก อึดอัด อัดอั้น เอามาบ่นแบ่งปันชีวิตที่น่าเบื่อ
.
.
ใครมีอะไรอยากบ่นก็มาเล่าแบ่งปันกันได้นะคะ แชร์ๆชีวิตกันหนุกๆ

>>แอบอู้งานมาพิมพ์กระทู้<< จุ๊ๆไว้ อย่าฟ้องเจ้านายเค้านะ อิอิ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่