เรื่องเก่า สมัยเริ่มงานใหม่ๆครับ แต่สงสัยมานานแล้ว...
ย้อนกลับไปสมัยที่ผมเริ่มทำงานใหม่ๆ โดยปกติผมจะเป็นคนเงียบๆ โดยเฉพาะออย่างยิ่งในเวลางาน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(มันติดมาตั้งแต่สมัยเรียนหนังสือแล้ว ในห้องเรียนผมจะเงียบมาก จะไม่คุยกับใครเลยถ้าไม่จำเป็น หรือถ้าใครมาชวนคุยด้วยจะชักสีหน้าใส่ ถึงแม้วิชานั้นเราจะไม่ตั้งใจเรียนก็ตาม และถึงแม้ในห้องพวกเพื่อนๆจะส่งเสียงกันก็ตาม อย่างมากผมก็แค่นั่งฟุบหลับลงไปกับโต๊ะ เพราะผมคิดว่าการที่เราส่งเสียดังพูดคุยกัน อาจจะไปรบกวนสมาธิเพื่อนที่เขาตั้งใจเรียนอยู่ก็ได้) และในจังหวะที่ต้องใช้สมาธิสูงๆ จะเงียบและนิ่งมากๆ มากเสียจนคนอื่นคิดว่าผมไม่ปกติ เข้ากับใครไม่ได้ ไม่พูดไม่จากับใคร โลกส่วนตัวสูง บลาๆๆ..
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่โดยความคิดผม ผมคิดว่าความเงียบของผมเป็นสิ่งที่ถูกต้องในเวลาทำงาน เพราะเราก็ต้องตั้งใจทำงานของเราไปให้ดีที่สุด มันไม่ใช่เวลาที่จะมานินทาคนอื่น หรือคุยเรื่องละคร หรือเรื่องไร้สาระอื่นๆที่ไม่เกี่ยวข้องกันกับงาน แต่ผมมักจะพูดบ้างในเรื่องงานถ้ามีคนถาม ซึ่งก็จะประมาณว่าถามมาก็ตอบไปเท่าที่รู้ ไม่กล้าตอบอะไรมาก เพราะเราเพิ่งมาใหม่ไม่รู้ว่าอะไรผิดหรือถูก แต่ถ้านอกเวลางานแล้วผมจะกลายเป็นอีกคน เป็นคนที่พูดมาก ยิ่งถ้าได้สนิทด้วยนี่จะยิ่งพูดมากด้วยเป็นพิเศษน้ำไหลไฟดับจนเขารำคาญเลยก็มี เล่นได้ ไม่ถือตัว แถมยังติดเล่นเสียมากๆด้วย ไร้สาระได้เหมือนกัน ก็มีชีวิตเหมือนคนปกติทั่วๆไป... เพียงผมเป็นคนไม่กิน ไม่เที่ยว พอเลิกงานก็กลับบ้าน เขาชวนไปไหนก็เลยไม่ได้ไป เลยไม่ค่อยมีโอกาสจะได้พูดกับเพื่อนร่วมงานคนไหนใครเขาเท่านั้นเอง...
แล้วที่นี่เรื่องของเรื่องคือ ที่ทำงานมันจะมีวัฒนธรรมอยู่แบบนี้คือ เวลาคนเข้ามาทำงานใหม่ จะใครผ่าน ไม่ผ่าน เขาจะวัดจากเสียง feedback ของเพื่อนร่วมงาน ซึ่งผมมีเสียง feedback ที่ไม่ค่อยดีนัก ... เพราะความเป็นคนเงียบๆนี่แหละ จนทำให้คนอื่นรู้สึกว่า ผมเป็นประเภททำงานแบบตัวใครตัวมัน ไม่สนใจใคร และเข้ากับใครไม่ได้ ... ผจก. เรียกผมเข้ามาคุย แล้วเขาก็บอกกับผมตรงๆว่า ผมเป็นคนที่ไม่มีปฎิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง เป็นคนที่พูดน้อย ไม่สนใจใคร และอาจจะประเมินไม่ให้ผมผ่านทดลองงาน เพราะมี feedback จากเพื่อนร่วมงานที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(แต่สุดท้ายก็ผ่านเพราะมีแอคซิเด้นท์บางอย่างเกิดขึ้นทำให้ต้องย้ายที่ทดลองงานในวันที่ใกล้ที่จะประเมิน เลยได้เปลี่ยนคนประเมิน)
คำถามคือ เวลาทำงาน เวลาเรียน คุณพูดมากไหม และคุณคิดอย่างไรกับคนเงียบๆ ก้มหน้าก้มตาทำงาน/เรียน ไม่สนใจจะพูดคุยกับใคร
ปล. สมัยเรียนผมก็มีชีวิตปกติน่ะ ไม่ได้มี feedback ที่เลวร้ายจากเพื่อนฝูงแต่อย่างไร มีเพื่อน มีกลุ่มมีสังคมตามปกติ แต่เคยมีอาจารย์สมัยมัธยมบอกผ่านเพื่อนมาว่า ผมเป็นคนที่ถ้าวันไหนได้พูด จะพูดมากทั้งวัน ถ้าวันไหนเงียบ ก็จะเงียบทั้งวัน
คุณคิดว่าคนเงียบๆ เป็นคนยังไงครับ
ย้อนกลับไปสมัยที่ผมเริ่มทำงานใหม่ๆ โดยปกติผมจะเป็นคนเงียบๆ โดยเฉพาะออย่างยิ่งในเวลางาน [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ และในจังหวะที่ต้องใช้สมาธิสูงๆ จะเงียบและนิ่งมากๆ มากเสียจนคนอื่นคิดว่าผมไม่ปกติ เข้ากับใครไม่ได้ ไม่พูดไม่จากับใคร โลกส่วนตัวสูง บลาๆๆ.. [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ แต่ผมมักจะพูดบ้างในเรื่องงานถ้ามีคนถาม ซึ่งก็จะประมาณว่าถามมาก็ตอบไปเท่าที่รู้ ไม่กล้าตอบอะไรมาก เพราะเราเพิ่งมาใหม่ไม่รู้ว่าอะไรผิดหรือถูก แต่ถ้านอกเวลางานแล้วผมจะกลายเป็นอีกคน เป็นคนที่พูดมาก ยิ่งถ้าได้สนิทด้วยนี่จะยิ่งพูดมากด้วยเป็นพิเศษน้ำไหลไฟดับจนเขารำคาญเลยก็มี เล่นได้ ไม่ถือตัว แถมยังติดเล่นเสียมากๆด้วย ไร้สาระได้เหมือนกัน ก็มีชีวิตเหมือนคนปกติทั่วๆไป... เพียงผมเป็นคนไม่กิน ไม่เที่ยว พอเลิกงานก็กลับบ้าน เขาชวนไปไหนก็เลยไม่ได้ไป เลยไม่ค่อยมีโอกาสจะได้พูดกับเพื่อนร่วมงานคนไหนใครเขาเท่านั้นเอง...
แล้วที่นี่เรื่องของเรื่องคือ ที่ทำงานมันจะมีวัฒนธรรมอยู่แบบนี้คือ เวลาคนเข้ามาทำงานใหม่ จะใครผ่าน ไม่ผ่าน เขาจะวัดจากเสียง feedback ของเพื่อนร่วมงาน ซึ่งผมมีเสียง feedback ที่ไม่ค่อยดีนัก ... เพราะความเป็นคนเงียบๆนี่แหละ จนทำให้คนอื่นรู้สึกว่า ผมเป็นประเภททำงานแบบตัวใครตัวมัน ไม่สนใจใคร และเข้ากับใครไม่ได้ ... ผจก. เรียกผมเข้ามาคุย แล้วเขาก็บอกกับผมตรงๆว่า ผมเป็นคนที่ไม่มีปฎิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง เป็นคนที่พูดน้อย ไม่สนใจใคร และอาจจะประเมินไม่ให้ผมผ่านทดลองงาน เพราะมี feedback จากเพื่อนร่วมงานที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คำถามคือ เวลาทำงาน เวลาเรียน คุณพูดมากไหม และคุณคิดอย่างไรกับคนเงียบๆ ก้มหน้าก้มตาทำงาน/เรียน ไม่สนใจจะพูดคุยกับใคร
ปล. สมัยเรียนผมก็มีชีวิตปกติน่ะ ไม่ได้มี feedback ที่เลวร้ายจากเพื่อนฝูงแต่อย่างไร มีเพื่อน มีกลุ่มมีสังคมตามปกติ แต่เคยมีอาจารย์สมัยมัธยมบอกผ่านเพื่อนมาว่า ผมเป็นคนที่ถ้าวันไหนได้พูด จะพูดมากทั้งวัน ถ้าวันไหนเงียบ ก็จะเงียบทั้งวัน