เมื่อก่อน (ย้ำว่าเมื่อก่อน!!!) ตอนสมัยที่ผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ผมได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่ง (สถานะตอนนี้คือแฟนเก่าผมเอง)
ภายนอกเธอดูเป็นผู้หญิงเรียบร้อย ค่อนข้างขี้อาย ออกแนวเก็บกดนิดหน่อย และเธอมีปัญหาไม่สบายใจหลายเรื่อง เช่น เรื่องการเรียน
ผมยอมรับว่าผมประทับใจในรูปร่างหน้าตาภายนอก และบุคคลิกที่ดูเป็นคนเรียบร้อย และผมอยากเป็นที่ปรึกษาในเรื่องการเรียนให้เธอ
ผมจึงตัดสินใจจีบเธอ และเราก็ได้คบกันเป็นแฟน

ในตอนนั้น...
ผมเป็นคนที่ไม่สูบบุหรี่ (เคย 3 ครั้ง ครั้งแรกตอนปี 1 ลองกับเพื่อนที่ห้องน้ำของมหาวิทยาลัย, ครั้งที่ 2 เพื่อนซื้อบุหรี่นอกมาชวนให้ลอง,
ครั้งที่ 3 เครียดตอนสอบ เลยขอเพื่อน 1 มวน จากนั้นก็ไม่เคยเตะต้องบุหรี่อีกเลย)

ผมเป็นคนไม่เที่ยวกลางคืน ที่เชียงใหม่มีสถานที่เที่ยวกลางคืนเยอะมาก เช่น ตะวันแดง, มังกี้, วอร์มอัพ,  ท่าช้าง, บลา บลา บลา เป็นต้น
สถานที่เหล่านี้ผมไม่เคยไปเที่ยวเลยซักครั้ง (ผมค่อนข้างเป็นเด็กเรียน อยู่หออ่านหนังสือ)

ผมเป็นคนที่ไม่ชอบกินเหล้า ตอนที่เรียนมหาวิทยาลัย ผมจำได้เลยว่ามีแค่ 2 ครั้งเท่านั้น ครั้งแรกตอนเรียนอยู่ปี 3 ผมกับเพื่อนรวม 4 คน
ชวนกันไปกินเบียร์ลีโอ สมัยนั้น 3 ขวด 100 บาท แถวๆร้านนั่งกิน ใกล้ๆมหาวิทยาลัย เพื่อเสริมประสบการณ์ในชีวิต, ครั้งที่ 2 ตอนก่อนจะ
จบปี 4 เพื่อนๆ มาฉลองกันที่ห้องผม หบหิ้วเบียร์มากิน อันนั้นเป็นครั้งแรกที่เมา แล้วอ๊วก

ไม่รู้เพราะนิสัย หรือพฤติกรรม แบบนี้ของผมหรือปล่าว ที่ทำให้เธออยู่ด้วยแล้วไม่สบายใจ เก็บกด ไม่มีความสุข เพราะว่าภายนอกเธอเป็น
คนเรียบร้อย แต่บางครั้งก็มีแอบเปรี้ยวบ้าง เช่น การแต่งตัวเวลาไปเที่ยว หากเธอแต่งตัวแบบใส่เสื้อแขนกุด สายเดี่ยว เปิดหน้า เปิดหลัง
หรือใส่กระโปรง สั้นมากๆ หรือแต่งตัวรัดรูป ผมจะให้เธอขึ้นหอ กลับไปแต่งตัวมาใหม่ ผมชอบให้เธอแต่งตัวแบบน่ารักๆ มากกว่าเซกซี่
ก็ผมไม่อยากให้ผู้ชายคนอื่น มองแฟนผม (ความคิดในตอนนั้น)

เธอเป็นคนชอบสังสรรค์ ชอบสนุกสนานกับเพื่อน และเพื่อนๆเธอ ชอบกินเหล้ามากๆ ครั้งแรกที่เธอขอไปเที่ยวผับกับเพื่อน ผมค่อนข้าง
เป็นห่วงเธอมาก เพราะกลุ่มเธอมีแต่ผู้หญิง 4-5 คน แต่ผมก็ไม่ห้ามเธอนะครับ เพราะเห็นว่าไปกับเพื่อน แต่ผมก็ไปรอเธอที่หน้าผับนะครับ
เพราะความเป็นห่วง รอพาเธอไปส่งที่หอ (ไม่รู้ว่าพฤติกรรม แบบนี้ของผมทำให้เธออึดอัด หรืออายเพื่อนหรือปล่าว) หลังจากนั้น เธอขอ
ร้องว่าผมไม่ต้องไปรอรับเธอ เธอไปกับเพื่อน เธอดูแลตัวเองได้ แต่ผมขอให้เธอโทรรายงานตัว เป็นช่วงๆ หากกลับแล้วต้องโทรมาบอก
ด้วย จะได้ไม่เป็นห่วง (อันนี้อาจจะทำให้เธอรำคาญ ผมรู้ว่าผมก็มากเกินไป แต่เหตุผลเดียวคือเป็นห่วง)

และตลอดเวลาประมาณ 3 ปีที่ผมเป็นแฟนกับเธอ ผมไม่เคยพาเธอไปเที่ยวกลางคืนเลย (แต่เธอไปกับเพื่อนๆ) ด้วย Life Style ของเรา
ที่ต่างกัน ไม่รู้ว่าทำให้เธอลำบากใจในการคบกับผมหรือปล่าว แต่ตอนที่เราเป็นแฟนกัน เราก็รักกันดีนะครับ ตามประสาคนเป็นแฟนกัน
แต่พอเรียนจบ เราก็ทำงานกันคนละที่ สุดท้ายเธอมีคนใหม่ (ตอนนั้นผมเจ็บปวดมาก แต่ตอนนี้เฉยๆละ) คนที่น่าจะเข้ากันได้ดี ไปกันได้
ผมตัดขาดกับเธอทุกช่องทาง ทั้งเลิกเป็นเพื่อนในเฟสบุ๊ค เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ >>> แต่เธอยังเป็นเพื่อนของเพื่อนผม ในเฟสบุ๊คอยู่
เพื่อนมันเอาเฟสบุ๊คให้ผมดูว่า หลังจากที่แฟนเก่าของผมเลิกกับผมไม่นาน เธออัฟรูปลงเฟสบุ๊ค เชคอินที่ร้านเหล้า เชคอินในผับ กับแฟน
ใหม่ของเธอเป็นประจำ

>>> สรุปที่ผ่านมาผมเป็นผู้ชายที่ซ้ำซาก จำเจ น่าเบื่อ ไร้ชีวิตชีวา ใช่ไหมครับ เธอยู่กับผมแล้วเก็บกด ไม่สนุก ใช่ไหมครับ

และในตอนนี้
เวลาได้ล่วงเลยมานานเป็นปีแล้ว ผมเป็นคนใหม่ ดื่มเบียร์ทุก Weekend ชอบพวก Pualaner, Hineken, San mikel ยิ่งเวลาเหงาๆ ได้เมา
ทุกที เป็นคนสูบบุหรี่แล้วจ้า LM เขียว มวนเล็กครับ (แต่ไม่ติด ไม่สูบจัด ถ้ายังไม่เลิก อีกไม่นานคงจะติด) แต่ก็ไม่เคยไปเที่ยวกลางคืน
เหมือนเดิม ผมบอกกับตัวเองว่า ถ้าผมมีแฟนซักคน แล้วเธออยากไปเที่ยวกลางคืน ผมจะไม่ห้ามเธอเลย และจะไปกับเธอทุกครั้ง

เพราะผมไม่อยากเป็นผู้ชายที่น่าเบื่อ จำเจ ไร้สีสัน ขาดรสชาด