กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกในชีวิต ไม่เคยคิดจะมาตัดพ้ออะไรแบบนี้ในพันทิปเลย แต่เมื่อเจอแต่ความผิดหวังอยู่เสมอ จึงอยากขอระบายความอัดดั้นสักหนึ่งกระทู้

เรื่องมีอยู่ว่า ผมอายุ24ปี มีอาชีพเป็นนักดนตรีกลางคืน แต่ไม่ใช่เล่นผับ หรือร้านเหล้าทั่วๆไปนะครับ ผมจะเล่นตามร้านอาหาร ร้านไวน์ หรือร้านเบียร์ ลูกค้าส่วนใหญ่ก็เป็นผู้ใหญ่ มาทานข้าวกันเป็นครอบครัว  ตลอดเวลาที่ผมเป็นนักดนตรีมานี้ เมื่อผมคิดจะจริงจังกับใครสักคน ที่ผมชอบเค้าจริงๆ ซึ่งไม่ได้หวังเพียงแค่จะมีความสัมพันธ์ชั่วคราวแต่อย่างใด ผมมักจะพบกับคำว่า "นักดนตรีเพลบอย" "นักดนตรีเจ้าชู้" "นักดนดนตรีขี้เหล้าขี้ยา" หรืออะไรต่างๆนาๆที่เป็นเรื่องไม่ดี ผมเองก็เข้าใจว่ามันก็มีจริงๆ แต่เราไม่ได้เป็นแบบนั้นเสมอไป เรื่องแบบนี้มันมีกับทุกคนทุกอาชีพทุกเพศทุกวัย แต่ทำไมพฤติกรรมด้านลบแบบนี้มักถูกโยนใส่นักดนตรีกลางคืนในส่วนใหญ่ กิจวัตรของผมจริงๆแล้วคือ เล่นดนตรีเสร็จ ก็เก็บข้าวของกลับบ้าน บุหรี่ไม่เคยสูบซักมวน เหล้าเบียร์กินบ้างตามมารยาท เจ้าชู้ก็ไม่เป็น จีบผู้หญิงซักคนยังคิดแล้วคิดอีก แต่เราก็ถูกตัดสินไปแล้วว่าเป็นคนไม่ดี ผมไม่ต้องการ One night stand ผมแค่อยากคบคนที่ดี และคบนานๆ มีความรักดีๆมั่นคงเหมือนคนอื่นๆ แต่ผมกลายเป็นคนที่แทบจะหมดหวังเรื่องความรักไปซะแล้ว TT

อยากให้คุณผู้หญิงทุกคนได้รับรู้อีกหนึ่งมุมของนักดนตรีกลางคืนที่ไม่ได้ทำตัวเหลวไหลเกเรแต่อย่างใด คนรู้จักยังไม่เชื่อเลยว่าไม่มีแฟน ไม่มีคนคุย ยังบอกอีกว่า "เป็นนักดนตรีอะสาวตรึมอยู่แล้ว" เถียงไปก็หาว่าอ้าง แต่ทุกอย่างที่เกริ่นมารับประกันว่าจริงทุกประการ TT

ขอความเห็น หรือคำแนะนำใดๆก็ได้ ที่จะช่วยให้ผมหลุดพ้นจากความท้อแท้สิ้นหวังนี้เสียที มีไหมครับสักคนที่เข้าใจความรู้สึกแบบนี้