ใกล้จบเข้าไปอีกตอน
แปลมาจากภาษาอังกฤษอีกทีนะคะ พลาดที่ใดขออภัย
SPOILERS FOR RETRACE 97 // BY STORMCOMING@PLURK / HEBIGAMI@TUMBLR

อลิขขาวเงี่ยหูฟัง
...
ได้ยินเสียงเพลงดังลอยมาจากที่ไหนซักแห่ง
เธอรู้จักบทเพลงนั้นดี
บทขับกล่อมอันแสนอ่อนโยนและโศกเศร้า
มันทำให้เธอเกิดความรู้สึกแปลกๆขึ้นมาข้างในอก

[เลซี่]
ยืนอยู่ข้างหลังม่านที่ห้อยกั้นเอาไว้

เธอเอื้อมมือเข้าไปหาภาพนั้นช้าๆ
ตัวโน๊ตนั้นยังคงบรรเลงวนเวียนอยู่ในหัว
นี่เป็นเพลงที่ใครบางคนเคยร้องให้เธอเมื่อนานมาแล้ว
บทเพลง "สำหรับ อลิซ"

เธอเอ่ยเสียงถามขึ้นมาลอยๆ
"คนๆนั้นคือใครกันนะ?"

...
ไม่มีคำตอบ

พื้นรอบๆตัวของเธอก็เริ่มแตกร้าว
เธอตกใจและเริ่มร้องคร่ำครวญ
"ได้โปรดอย่าทำลายโลกใบนี้เลย!"




ที่เมืองซาบริเอร์
ดัสเชสเรนส์เวิร์ธกับแพนโดร่า ผนึกกำลังกันเพื่อปกป้องประชาชนที่อยู่ในตัวเมือง
พวกเขาสะกดโซ่ของโลกเอาไว้ ทว่าโซ่เหล่านั้นนั้นมีจำนวนมากเกินกว่าที่พวกเขาจะสะกดเอาไว้ได้
โซ่ข้อหนึ่งหนึ่งเริ่มแตกร้าวและพังทลาย


เรมปลุกชารอนให้ตื่น
ชารอน เรม ร่างของเบรค และลิลลี่
กลับมาอยู่ในเมืองสีดำ ตรงจุดที่เบรคเคยดึงพวกเขาเข้าไปโถงพิพากษา

เหล่าเชนกรูกันเข้ามาหา
ลิลลี่ กับ แบนเดอร์ สแนช พยายามกันพวกมันออกไป
ลิลลี่ตะโกนถามชารอนว่าเอเควสอยู่ที่ไหน
เธอจึงบอกว่าเธอส่งเอเควสตามเงาของล็อตตี้ไป

ชารอนหันไปเห็นร่างของเบรคเข้า
แล้วน้ำตาก็เริ่มไหลรินออกมาอีก
แต่เรมดึงเธอขึ้นมา บอกให้เธอลุกขึ้น
เขาจ้องหน้าชารอนแล้วพูดว่า
"เข้าใจใช่ไหมว่าไม่ว่ายังไงพวกเราก็จะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป!"

ได้ยินเช่นนั้น
ชารอนจึงสลัดความอ่อนแอทิ้งแล้วลุกขึ้นยืนในที่สุด

เมื่อติดต่อกับล็อตตี้ผ่านเอเควสได้
ล็อตตี้รายงานว่า พวกเธอมาถึงซาบริเอร์เมื่อ 100 ปีก่อนแล้ว
และตอนนี้กำลังตามหาตัวนอยส์อยู่

แต่มีเสียงหนึ่งเรียกชื่อของล็อตตี้
เธอจึงสะดุดหยุดลง และเมื่อหันไปหาเธอก็พบเข้ากับ
แฟง

นั่นคือแฟงและตัวเธอเองในอดีต

ทั้งคู่มาเจอกันโดยบังเอิญระหว่างโศกนาฏกรรม แฟงบอกว่าดีใจที่เห็นเธอปลอดภัย
ร่างของล็อตตี้สั่นสะท้านเมื่อเห็นภาพเพื่อนของเธอในตอนที่ยังมีลมหายใจอยู่

ทั้งคู่คุยกันอย่างสับสนเพราะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
และทำไมพวกเขาถึงต้องมาไล่ฆ่าคนแบบนี้

ล็อตตี้มองภาพนั้นอย่างเศร้าสร้อย
สิ่งที่พวกเขาทำตามหน้าที่..สุดท้ายแล้วมันเป็นเรื่องที่ถูกต้องหรือเปล่านะ?

ในตอนนั้นเอง
เธอจับสัมผัสของจาบ้าว็อคได้
ล็อตตี้และดั๊กจึงรีบรุดไปยังจุดที่สัมผัสปรากฎขึ้น
ล็อตตี้นึกถึงสมัยที่ซาบริเอร์ยังเต็มไปด้วยชีวิต ซาบริเอร์ที่เคยเป็นบ้านพวกเขา
..ถ้าตัวเธอเองอยู่ที่นี่กับแฟง นั่นก็หมายความว่า ลิลลี่ เกลน และแจ็คก็คงจะอยู่แถวๆนี้ด้วย



ในขณะเดียวกัน
แจ็ค(ในอดีต) วางกิลเบิร์คที่อุ้มมาลงบนพื้นห้องโถง
พลางสงสัยว่า ทำไมเกลนถึงไม่ไล่ตามมา
บางทีเกลนอาจจะมีอะไรบางอย่างที่สำคัญมากๆที่ต้องทำ?
อะไรที่สำคัญกว่าการตามล่าตัวเขา?
...
นั่นจะต้องเกี่ยวกับ "อลิซ" แน่ๆ

บางทีเกลนคงจะไปฆ่าอลิซ เพื่อไม่ให้เขาใช้เธอเป็นทางเชื่อมไปยังอาบิส?
นี่เกลนยังจะขัดขวางไม่ให้เขาทำสิ่งต่างๆเพื่อเลซี่ไปจนถึงเมื่อไหร่กัน..!!!


ที่หอคอย
อลิซดูเหมือนกำลังรอคอยให้อะไรบางอย่างเกิดขึ้นด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด


แจ็คมุ่งหน้าไปยังหอคอย




ตัดกลับมาที่พวกออซ

ล็อตตี้และดั๊กหาทางเข้ามาถึงห้องโถงได้ในที่สุด

ออซก้มตัวอยู่เหนือร่างของเอคโค่


ขาทั้งสองข้างของเอคโค่แตกหัก และเริ่มสลายกลายเป็นฝุ่นทราย
ออซเรียกชื่อเธอ
เอคโค่ส่งเสียงแผ่วกลับมา
ร่างกายและจิตใจของนอยส์มาถึงขีดจำกัดแล้ว
แม้แต่บาสเคอร์วิลที่มีอายุได้ยืนยาวเองก็ต้องมาถึงจุดจบเหมือนกัน
ที่เป็นแบบนี้ เพราะดอลดีฝืนบังคับนอยส์มาตลอดเพราะอยากจะยึดร่างของเธอ

เอคโค่พูดกับออซ
ว่าเธอไม่รู้
ว่าการที่เรื่องมันจบลงแบบนี้ จะเป็นสิ่งที่ดีหรือไม่ดี
แต่เธอรู้ดีว่าสุดท้ายแล้วเรื่องนี้คงไม่มีคำตอบที่ตายตัว

เพราะอย่างงั้นแล้ว..

เรื่องราวทั้งหลาย
ที่มีค่าสำหรับเขาและเธอ
คือสิ่งสำคัญที่ไม่อาจจะเอาไปแลกเปลี่ยนหรือทดแทนกับสิ่งอื่นใดได้
ขอให้เขายึดเอาไว้ให้มั่น อย่าให้ใครช่วงชิงเอาไป

...
ออซตอบรับคำพูดเหล่านั้นด้วยน้ำตา

มือของเอคโค่ที่จับตัวออซเอาไว้แตกออก แล้วร่วงหล่นเป็นเศษลงบนพื้น
เธอบอกกับออซว่า เธอจะพานอยส์ไปด้วย..พวกเขาจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป


ออซร้องไห้ออกมา..
เขาบอกเอคโค่ว่า เขาไม่มีโอกาสที่จะได้บอกขอบคุณกับเธอในวันเซนต์บริเจทเลย
ทั้งพลุที่ถูกจุดขึ้น..ทั้งปิ่นปักผมอันนั้น..
ในวันนั้นเขามีความสุขมากจริงๆ

"เอคโค่"
ในที่สุด เขาเรียกชื่อของเธอถูก

เอคโค่ดูตกใจ แต่สุดท้ายเธอก็ยิ้มออกมาอย่างเป็นสุข
ถึงจะเธอต้องมาจบลงแบบนี้
แต่ทุกอย่างก็ไม่เลวเลยทีเดียว..

ร่างของเธอแหลกสลายกลายเป็นผุยผง
เหลือไว้เพียงแต่ผ้าคลุมสีแดงสดของเธอเท่านั้น


...
ออซขยุ้มกองผ้านั้นขึ้นมา
แล้วตวัดมันขึ้นคลุมไหล่

พวกเขาจะต้องเดินหน้าต่อ



เกลน(ลีโอ) ที่ไล่ตามจนทัน เริ่มโจมตีแมวเชสเชียร์เพื่อให้มันปล่อยอลิซลง
เขาสังเกตขึ้นมาว่า เขากำลังถูกชักนำให้มุ่งหน้าไปยังหอคอย
เกลนรู้สึกเจ็บปวด
ทำไมเขาถึงได้โง่จนไม่เคยสังเกตุเห็นมัน?
หรือว่าเขาสังเกตุเห็นมันมานานแล้วตั้งแต่ตอนเรื่มต้น?
ว่าหัวใจของแจ็คนั้นบิดเบี้ยวและพิกลพิการไปจนหมดสิ้น!



อลิซได้ยินเสียงอะไรบางอย่างจึงหันไปมอง

ตรงนั้น
เธอเห็นแจ็คกำลังคืบคลานมาจากแนวร่มไม้



"จบตอน"



ก..ก็นึกว่าทุกอย่างจะโอเค
ก..ก็นึกว่าทุกอย่างจะจบลงด้วยดี
ก..ก็ลืมไปว่ากำลังอ่านแพนโดร่า ฮาร์ทอยู่

ปล.อีก 2 ตอนก็จบแล้วมั้งเนี่ย  ตอนที่แล้ว อ.จะหลอกให้คนอ่านดีใจทำไมค๊าาา
ไอ้เราก็นึกว่าหนูเอคโค่จะหลุดพ้นจากเดธแฟลกแล้ว สุดท้าย ยับเยินค่ะ TT