หายหน้าหายตากันไปนาน เนื่องจากเรื่องนี้เหลืออีกตอนเดียวก็จะฉายจบแล้ว เลยขอกลับมาทำหน้าที่อวยเรื่องนี้ต่อค่ะ ฮ่าา

ตัวหนังที่อยู่ในรูปไม่ได้ตรงกับภาพและคำพูด ณ รูปนั้นๆเหมือนเดิมนะคะ
เราพิมพ์เข้าไปเพื่อให้เข้าใจง่ายและเพื่อให้ภาพต่อเนื่องกันมากขึ้นค่ะ

---

โนซากิส่งแฟกซ์แก้งานกลับไปพร้อมกับชื่นชมถึงความละเอียดในการตรวจต้นฉบับของเคนซังไปด้วย
ซากุระที่ช่วยงานอยู่บอกว่าเธอไม่ค่อยรู้เท่าไหร่ว่าเคนซังเป็นคนยังไง โนซากิจึงตอบคำถามของเธอจนได้ข้อมูลมาว่า
เคนซังอายุ 27 ปี ดูแลต้นฉบับของโนซากิมา 1 ปีแล้ว มีงานอดิเรกคืออ่านหนังสือกับดูหนัง อายุเท่ากับมาเอโนะก็จริง
แต่เนื่องจากเรียนซ้ำชั้นที่มหาวิทยาลัยจึงถือว่าเป็นรุ่นน้องของมาเอโนะ ... ซึ่งข้อมูลทั้งหมดนั้นโนซากิฟังมาจากมิโยาโกะอีกที ...
ซากุระหันไปถามเรื่องตอนที่ทั้งสองคนเจอกันครั้งแรกแทนว่าเป็นยังไงบ้าง โนซากิตอบว่าเขาก็เว้นระยะห่างกันพอสมควร

ด้านเคนซังที่รับแฟ็กซ์อยู่ก็คิดถึงตอนที่ทั้งคู่เจอกันเช่นกัน เคนซังมารับช่วงต่อจากมาเอโนะ
เขาคิดว่าเขาคงจะคุยกับโนซากิง่ายหน่อย เพราะยังไงทั้งคู่ก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน เขาจึงเริ่มด้วยการชวนโนซากิกินข้าวก่อน

ถึงยังไงเคนซังก็ยังชวนคุยต่อไป ... เขาพูดถึงตัวละครอื่นๆในเรื่อง "มารักกันเถอะ" ขึ้นมา จนทำให้โนซากิตกใจ
เพราะเคนซังสามารถจำตัวละครทั้งหมดในเรื่องนี้ได้ !! (เพราะมาเอโนะมันไม่เคยอ่านยังไงล่ะ ...)

แล้วความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ดีขึ้นมาทันตาเห็น ...

หลัง OP โนซากิบ่นขึ้นมาเกี่ยวกับเนื้อเรื่องที่เขากำลังวาดอยู่

เนื่องจากความไคลแม็กซ์ของโนซากิออกจะล้ำไปนิด ... ซากุระจึงบอกว่าเธออยากได้เนื้อเรื่องที่มันออกแนวเซอร์ไพรส์มากกว่า



เซอร์ไพรส์ไหมล่ะ !!

ก่อนซากุระกลับบ้าน โนซากิบอกว่าวันพรุ่งนี้เขาจะเตรียมเรื่องเซอร์ไพรส์ไว้ให้เธอ
แต่เธอคิดว่าเล่นบอกก่อนแบบนี้ยังไงก็คงไม่เซอร์ไพรส์อยู่ดี

นั่งสบายจนน่าตกใจเลยสินะ ...

เงิบ ...

ช่วงก่อนพักเที่ยงเล็กน้อย ในขณะที่ซากุระต้องยกหนังสือกองโตไปที่ห้องพักครูคนเดียว โนซากิก็ปรากฎตัวขึ้น


เกือบดีแล้วเชียว ...

ช่วงพักเที่ยง ทั้งสองคนนั่งทานข้าวเที่ยงด้วยกัน ซึ่งวันนี้โนซากิได้ทำข้าวกล่องมาให้ซากุระด้วย

ชอบซะงั้น !!

อุเมโกะมันแบกข้าวมาเท่าไหร่กันแน่ฟระ? มีเติมด้วย?

เมื่อทานข้าวเสร็จ ทั้งสองคนก็เดินกลับไปเข้าในอาคารเรียน และในระหว่างที่ซากุระกำลังพูดไปพลางเดินไปพลางอยู่นั้น
โนซากิก็นำพลุกระดาษขึ้นมาดึงจนเธอและคนรอบข้างตกใจซะงั้น เพื่อนของโนซากิที่เห็นเหตุการณ์นั้นเข้าจึงเข้าไป
ตักเตือนโนซากิด้วยความหวังดี เพราะคิดว่าโนซากิกำลังแกล้งคนที่ตัวเองชอบอยู่แบบเด็กประถม

ตรงนี้เพื่อนเข้าใจผิดว่าโนซากิทำตามคำสั่งของซากุระ เพื่อให้ซากุระพอใจค่ะ (คือเลือกคำพูดมาใช้ไม่ค่อยถูกอะ)

หลังเลิกเรียน โนซากิชวนซากุระกลับบ้านด้วยกัน ซึ่งซากุระก็ยังคงกังวลเกี่ยวกับเซอร์ไพรส์ของโนซากิตลอดทางกลับบ้าน

แต่ปรากฎว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นซะงั้น ...

DOKI !!

เมื่อทำการเก็บข้อมูลเกี่ยวกับการทำเซอร์ไพรส์เสร็จแล้ว โนซากิจึงนำข้อมูลนั้นวาดออกมาให้เคนซังพิจารณาดู

ก็ซากุระถูกใจอันนี้ที่สุดนี่นา~

พักครึ่ง


เนื่องจากวันนี้ฝนตกหนักมากทุกคนจึง ...

มารวมตัวกันโดยมิได้นัดหมาย !

เนื่องจากวากามัตสึกับมิโกชิบะเพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก วากามัตสึจึงแนะนำตัวกับรุ่นพี่ก่อน

จะ เจิดจ้า !!

สนิทกันทันทีเลยนะ แหมมม มิโกริน ...

ในขณะที่มิโกชิบะกับวากะมัตสึอยู่อีกห้องนึง โฮริก็ใช้โอกาสนี้หันมาคุยกับโนซากิ
เรื่องที่เขาไม่อยากให้มิโกชิบะรู้ว่าตัวเองเป็นคนช่วยงานวาดฉากหลังให้โนซากิอยู่ เพราะเขากลัวว่าเรื่องนี้จะได้ยินไปถึงคาชิมะด้วย
แล้วมันจะกลายเป็นแบบนี้ คาชิมะมาช่วยงาน --> สาวๆตามมาด้วย --> คนเต็มล้นห้อง ...


โนซากิขอตัวไปทำอาหารเย็นและบอกให้ทุกคนที่เหลือทำตัวตามสบายได้เลย

เก็บไปอย่างไว !

แล้วก็หัวเราะกลบเกลื่อนกันไป ...

วากามัตสึเปลี่ยนเรื่องมาถามมิโกชิบะว่า ปกติเวลาอยู่กับโนซากิสองคน พวกเขาทำอะไรกันบ้าง
ซึ่งมิโกชิบะก็ตอบไปอย่างดีว่า เล่นเกมที่พัฒนาทักษะการสื่อสาร โนซากิเห็นว่าคุยเรื่องเกมกันอยู่เลยถามว่าจะเล่นไหม
เพื่อปิดบังเรื่องเกมจีบสาวที่ตัวเองชอบเล่น มิโกชิบะจึงรีบตอบไปว่ายังไม่เล่นตอนนี้ เพราะเขาสนใจที่จะคุยกันมากกว่า
จากนั้นมิโกชิบะก็หาหัวข้อในการคุยมากลบเกลื่อนต่อ ...

ตรงตามความต้องการทุกประการ !!

เนื่องจากที่บ้านโนซากิไม่มีภาพถ่ายอย่างอื่นแล้ว มิโกชิบะจึงต้องจำใจใช้อัลบั้มรูปนี้ต่อไป ...
มิโกชิบะเริ่มถามจากโฮริว่าเขาชอบผู้หญิงแบบไหน



หลังจากทานข้าวเสร็จแล้ว ข่าวบนโทรทัศน์ก็ประกาศว่าตอนนี้มีฝนตกหนักจนรถไฟยังไม่สามารถใช้งานได้ไปอีกสักพัก
โนซากิจึงบอกให้มิโกชิบะกับวากามัตสึอยู่พักที่บ้านของเขาคืนนี้ไปก่อน

จดได้ตรงมาก?

มิโกชิบะและวากามัตสึอาบน้ำเสร็จแล้ว ฝนก็ยังไม่หยุดตก ...

พลังในการเชื่อมโยงนั่นคืออัลไลลลลล

เวลาประมาณเที่ยงคืนครึ่งซึ่งก็ดึกพอสมควร โฮริจึงบอกว่าเขาจะนอนแล้ว และไล่โนซากิกลับไปนอนที่ห้องตัวเอง


เนื่องจากโนซากิไปไม่นอน(และไม่ยอมให้คนอื่นนอน) วากามัตสึจึงลุกขึ้นมาคุยเรื่องความรักตามความต้องการของรุ่นพี่ของตน

แล้วทำไมคนที่ไม่เคยเจอหน้าถึงร่าเริงนักฟะ !! (แต่ความจริงก็ไปเดทกันมาแล้วล่ะนะ?)


เขาอุตส่าห์คุยเรื่องนี้กันตามที่นายต้องการแล้วนะ ...

เนื่องจากโนซากินอนหลับสนิทจนปลุกยังไงก็ไม่ตื่น มิโกชิบะจึงเสนอให้แบกโนซากิกลับไปที่ห้อง
ซึ่งโฮริเองก็เสนอตัวว่าจะแบกไปให้เอง แต่วากามัตสึเห็นว่าตัวเองน่าจะมีแรงเยอะที่สุดใน 3 คน จึงอาสาว่าจะแบกไปเองเช่นกัน
ซึ่งที่วากามัตสึบอกว่าตัวเองมีแรงเยอะที่สุด = ดูถูกอีกสองคนที่เหลือ ทั้งสองคนจึงไม่พอใจขึ้นมา

สุดท้ายทั้งสามคนก็เล่นงัดข้อกันจนดึกดื่น จากนั้นก็ปิดไฟนอนโดยที่ไม่ได้ย้ายโนซากิไปไว้ที่ห้องนอนซะงั้น

มิโกรินเล่นงัดข้อแพ้ทุกครั้งด้วยนะ !!

หลัง ED ซากุระนอนอยู่บนเตียงพร้อมกับมองลายเซ็นของโนซากิและคิดถึงเรื่องที่โนซากิบอกว่า "อยากกลับบ้านด้วยกัน" ไปด้วย

ซากุระกลิ้งไปกลิ้งมาจนคอแห้ง เธอจึงลงไปหาอะไรดื่มในตู้เย็น แต่ปรากฎว่าเธอเจออะไรบางอย่างอยู่ในนั้น

ของเก่าเก็บตั้งแต่ปีไหนเอ่ย ...

---

ก่อนอื่นขอขอบคุณทุกท่านที่ให้ความสนใจกับกระทู้ "คุณเป็นใครใน GSN" นะคะ
เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้แล้วมีคนตอบเยอะขนาดนี้ (ก่อนหน้านี้คือกระทู้โฮริมิยะ) แถมยังมีคนช่วยโหวตจนขึ้นกระทู้แนะนำอีกต่างหาก !
นอกจากนั้นยังเป็นครั้งแรกที่เรารู้ว่าสังคมออนไลน์นี่แชร์ไวมากกกก แป๊บๆไปเป็นพันสองพันซะแล้ว ...
(คือตอนนั้นยังนั่งคลีนรูปเพื่อลงคำแปลของคุณดอกไม้ขี้เซาไม่เสร็จเลย)

แถมค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ก่อนหน้านี้เคยแปะซากุระในชุดว่ายน้ำไปแล้ว คราวนี้ตาหนุ่มๆบ้างงง


รูปจากตอนที่ 10 ค่ะ


ส่วนอันนี้เป็นรูปฉลองทวิตเตอร์ของเรื่องนี้ที่มีคนฟอลโล่ครบ 6 หมื่นค่ะ


ว่าจะบอกตั้งนานแล้ว เผื่อใครไม่รู้ ตัวย่ออักษร RS ที่อยู่บนชุดนักเรียนคือชื่อโรงเรียนนะคะ ซึ่งย่อมาจาก Romantic School
ส่วนตอนต้นเมื่อ 1 ปีก่อนจะเห็นว่าโนซากิใส่เน็คไทด์สีเขียว นั่นเพราะโรงเรียนนี้แบ่งสีเนคไทด์ตามชั้นปีค่ะ ปี 1=เขียว ปี 2=แดง ปี 3=ฟ้า

ป.ล.ช่วงนี้เมาส์ซ้ายและเมาส์ขวาเกือบเจ๊งสนิทค่ะ มีใครจะส่งเมาส์ดีๆมาให้ใช้ฟรีไหมคะ กร๊ากกกก !!