ตอนสุดท้ายสำหรับอนิเมะแล้วค่าาา ความจริงอยากตั้งชื่อหัวกระทู้ด้วยชื่อของตอนนี้อยู่หรอกนะ แต่พอดีมันยาวเกินเลยตั้งไม่ได้น่ะค่ะ
ชื่อของตอนนี้คือ "หากความรู้สึกนี้ไม่เรียกว่าความรักแล้วล่ะก็ บนโลกใบนี้คงจะไม่มีความรักอยู่อีกแล้วล่ะ"
ซากุระมาถึงห้องในตอนเช้าและเห็นเพื่อนๆกำลังคุยกันอยู่ เธอจึงถามเพื่อนๆว่าพวกเธอกำลังคุยเรื่องอะไรกันอยู่
ยุทสึกิตอบว่าพวกเธอกำลังพูดถึงเรื่องที่ผู้ชายให้ของอะไรมา = ว่าเขาสนใจอยู่
ยังไงเขาก็ชอบเขาอยู่ดีแหละ ...
หลัง OP ซากุระนำกล่องช็อกโกแลตออกมาและชวนให้เพื่อนๆของเธอมากินด้วยกัน
หน้าตาสิ้นหวังมากนะเธอเอ้ยยย
ซากุระเล่าว่าในวันวาเลนไทน์ตอนนั้น เธอก็คิดที่จะมอบช็อกโกแลตให้โนซากิอยู่หรอก แต่ว่า ...
โนซากิมันวิ่งตามเก็บข้อมูลในวันวาเลนไทน์อยู่น่ะ ...
เมื่อครู่คือเรื่องของซากุระในวันวาเลนไทน์ คราวนี้เรามาดูฝั่งโนซากิในวันวาเลนไทน์กันบ้าง
โนซากิตื่นเต้นมากที่ใกล้ถึงวันวาเลนไทน์ เขาถึงกับแวะเข้าร้านขายช็อกโกแลตเพื่อไปเก็บข้อมูลมาเขียนมังงะเลยทีเดียว
แล้วก็อดจริงๆ ... (แต่โนซากิไม่คิดมากหรอกนะ !!)
ช่วงพักเที่ยง ซากุระยังคุยกับยุทสึกิเรื่องช็อกโกแลตวาเลนไทน์อยู่ เธอถามว่ายุทสึกิเคยให้ช็อกโกแลตกับคนอื่นมาบ้างไหม
ยุทสึกิตอบว่าช่วงนี้เธอไม่ได้ให้ใครเลย แต่ถ้าย้อนไปเมื่อตอนที่เธอ 3 ขวบล่ะก็ ...
เดี๋ยว !! แล้วโอคาดะล่ะ !!!
ในขณะที่ยุทสึกิกำลังนึกถึงชะตากรรมของโอคาดะอยู่นั้น คาชิมะก็เข้ามาทักพวกเธอ
เนื่องจากยังอยู่ในหัวข้อช็อกโกแลตวาเลนไทน์กันอยู่ ซากุระเลยเดาว่าคาชิมะน่าจะเป็นประเภทที่นั่งรอรับช็อกโกแลตแน่ๆ
แต่คาชิมะบอกว่าไม่ใช่อย่างนั้น เพราะเธอเองก็มอบช็อกโกแลตให้กับโฮริในวันนั้นเช่นกัน
ซากุระถามต่อว่าเป็นช็อคโกแลตทำเองรึเปล่า คาชิมะตอบว่าโฮริเคยบอกเอาไว้ว่าจะไม่กินช็อกโกแลตทำเอง เพราะงั้นเธอเลย ...
สรุปคาชิมะมัน S ด้วยสินะ ...
สรุปว่าเธอเคารพรุ่นพี่จริงรึเปล่าเนี่ย !!!
กลับมาเรื่องช็อกโลแลตของซากุระกันต่อ คาชิมะแนะนำให้เธอเอาไปให้เจ้าตัวกินเลยดีกว่า เพราะยังไงก็อุตส่าห์หาเจอแล้วทั้งที
ในใจซากุระเองก็คิดเช่นนั้น เพราะการให้ช็อกโกแลตในตอนนี้มันทำให้ดูไม่สะดุดตาดีด้วย ถึงวาเลนไทน์จะจบไปแล้ว
แต่ความรู้สึกของเธอที่มีให้กับเขาคนนั้นยังคงอัดแน่นอยู่ในช็อกโกแลตพวกนี้ไม่เคยจางหายไป ...
ความรักของซากุระตกเกลื่อนเลยแฮะ ...
คนที่เดินมาชนซากุระคือโนซากินั่นเอง โนซากิขอโทษเธอและทำอะไรไม่ถูกไปพักนึง
ซากุระบอกว่าเธอไม่เป็นไร และเธอก็ไม่ได้โกรธโนซากิด้วย เธอเพียงแค่ ...
คิดไปคนละเรื่องเลยเฮ้ยยย
โนซากินึกว่าซากุระยังโกรธอยู่ เขาเลยเสนอว่าจะทำอะไรให้เธอทานเพื่อเป็นการไถ่โทษ
แต่ซากุระเกรงใจเลยบอกว่าไม่เป็นไร แต่โนซากิก็ยังนึกว่าซากุระโกรธอยู่ดี ...
โนซากิเห็นซากุระเป็นสาว S ซะแล้ว ฮ่าาา
พักครึ่งค่ะ (หนุ่มๆประสานเสียงได้ดีมาก นี่คือพลังจากการที่เคยค้างคืนด้วยกันมาสินะ?)
ซากุรเข้ามาในห้องชมรมขับร้องเพื่อรายงานกับยุทสึกิและคาชิมะว่า เธอให้เขาคนนั้นกินช็อกโกแลตไปเรียบร้อยแล้ว
ซากุระเห็นทั้งสองคนอยู่ในห้องชมรมขับร้องด้วยกัน เธอจึงนึกว่าคาชิมะกำลังซ้อมร้องเพลงอยู่และขอโทษที่เธอเข้ามาขัดจังหวะ
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าอยากฟังมากกกก
หลังเลิกเรียน สามสาวเดินกลับบ้านด้วยกัน ทั้งสามคนตกลงว่าจะไปงานเทศกาลด้วยกันคืนนี้
โดยทั้งสามจะกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดก่อนแล้วค่อยออกมารวมตัวกันอีกที
หล่อแท้เล่า ...
สรุปคาชิมะกับมิโกชิบะก็เป็นฝ่ายเดินออกมาจากดงนั้นเอง คาชิมะกับยุทสึกิเดินนำหน้าไปหาอะไรกินก่อน
ตอนนี้จึงเหลือแค่ซากุระกับมิโกชิบะที่ยืนอยู่ด้วยกัน
มิโกรินเอ้ยย
แล้วซากุระก็ต้องชมไปตามระเบียบ ... เท่มากจ้ะ เท่มาก ...
ทั้งสองคนเดินหาอะไรกินในงานต่อ ซากุระบอกว่าเธอไม่ได้มางานเทศกาลมานานแล้ว เห็นคนใส่ยูคาตะเยอะแยะเลย
สาวๆคะ !! พามิโกรินไปเปิดหูเปิดตากันเถอะค่ะ !!
อีกด้านนึง โนซากิกับวากะมัตสึก็มาหาอะไรกินในงานเทศกาลเช่นกัน
(วันนี้วากะมาช่วยแปะโทนสกรีน ทำให้ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันค่ะ แต่ในอนิเมะไม่ได้บอกไว้)
วากะมัตสึทักว่าโนซากินี่ชอบงานเทศกาลประเภทนี้จริงๆนะ
ยุทสึกิน่ารักจัง วิ่งตรงมาเชียว~
สงสัยจะอ่านการ์ตูนตาหวานมากไปน่ะ ...
ยุทสึกิลากวากามัตสึไปช้อนปลาทองด้วยกันทันที วากามัตสึที่คิดว่ายุทสึกิกับคาชิมะเป็นแฟนกัน
จึงสงสัยว่าทำไมเธอถึงไม่ไปชวนแฟนตัวเอง มาชวนเขาทำไม แต่ไม่นานนักเขาก็เข้าใจ !!
เข้าใจผิดน่ะ ...
อีกด้านนึง โฮริและเพื่อนของเขาก็มาเดินดูงานเทศกาลเช่นกัน เพื่อนของโฮริบอกว่าน่าจะชวนคาชิมะมาด้วย
แต่โฮริกลับไม่คิดแบบนั้น เพราะ ...
ไม่ได้ทำอะไรนะ แค่ทำงานน่ะ !!
คาชิมะช็อตนี้หล่อมากกกก //ตายยยยย
ในหัวพี่แกมีแต่งานใช่ไหมคะ?
จากที่เห็นข้างบนแล้วว่าแต่ละคนแยกออกไปเป็นคู่ๆหมด ตอนนี้ซากุระเลยเดินอยู่คนเดียวซะงั้น
ขณะที่เธอกำลังมองหาเพื่อนๆของเธออยู่นั้น เธอก็เดินไปชนกับโนซากิเข้าให้
ขนาดพระเอกยังเล่นมุกนี้เลยเรอะ !!
โนซากิบอกว่าเขาแค่ล้อเล่นกับซากุระ เพราะเห็นว่าหายากที่จะเห็นเธอใส่ชุดยูคาตะเท่านั้น
จากนั้นเขาก็ขอดูรายละเอียดของยูคาตะที่เธอกำลังใส่อยู่
ตบมุกเองซะงั้น !
ซากุระนึกในใจว่าเธอเริ่มเข้าใจการกระทำของโนซากิมากขึ้นแล้ว ขอแค่อย่าไปคาดหวังอะไรมากก็พอ
โนซากิทักแอปเปิ้ลชุบน้ำตาลที่อยู่ในมือของซากุระขึ้นมา ซากุระจึงยื่นให้เขาชิมไปแบบเล่นๆ แต่เขากลับ ...
อย่าพยายามทำความเข้าใจเลย ... จงดีใจที่ได้ฟินซะเถอะ !!!
พลุในงานเทศกาลเริ่มจุดขึ้น ผู้คนในบริเวณนั้นจึงเยอะขึ้นตามไปด้วย โนซากิชวนซากุระไปหาที่สำหรับถ่ายภาพมุมสูงด้วยกัน
โนซากิปีนขึ้นไปบนราวเหล็กและถ่ายรูปบรรยากาศเทศกาลได้บางส่วนแล้ว เขาก้มลงมาเห็นซากุระยังยืนอยู่ข้างล่าง
จึงบอกให้เธอขึ้นมาดูด้วยกันดีกว่า แต่เนื่องจากซากุระใส่ชุดยูคาตะ เธอจึงไม่สามารถปีนขึ้นไปบนราวเหล็กได้ (เพราะชุดมันแคบ)
ตอนไหน !!
ย้อนกลับไปตอนวันปฐมนิเทศน์ที่ทั้งสองคนยังอยู่ปี 1 อยู่ ซากุระมาสายเพราะขึ้นรถไฟผิดขบวน แต่เมื่อเธอมาถึงหน้าประตูโรงเรียน
เธอกลับเจอโนซากิกำลังหลับคาอยู่บนรั้วโรงเรียนซะงั้น โนซากิตื่นขึ้นมาและทักซากุระว่ามาสายเหมือนกันใช่ไหม เธอก็ตอบว่าใช่
โนซากิบอกให้เธอยื่นมือมา เขาจะได้ช่วยดึงเธอผ่านข้ามรั้วได้ ซากุระยื่นมือออกไปให้โนซากิช่วบจับไว้ แต่เธอกลับปีนรั้วไม่ขึ้นซะนี่
อุ้มตัวลอยเลย แหม~
เมื่อทั้งสองเข้ามาในโรงเรียนแล้ว โนซากิก็หลับต่อซะงั้น โนซากิตื่นขึ้นมาอีกรอบและบอกว่าความจริงวันนี้เขาอยากจะลาหยุดด้วยซ้ำ
ซากุระได้ยินแล้วก็ตีความหมายของโนซากิออกเป็นเวอร์ชั่นแยงกี้ได้ว่า เขาจะโดดเรียน ...
เพิ่งได้ยินซากุระหัวเราะครั้งแรกนี่แหละ !!
ซากุระที่เครียดเพราะมาสายในวันนั้นรู้สึกว่าเธอได้รับความช่วยเหลือจากโนซากิ (ที่ทำให้คลายเครียด) เอาไว้
'หลังจากนั้นก็เกิดอะไรขึ้นหลายอย่างเลยนะ '
'ถึงแม้ความสัมพันธ์ของพวกเราจะไม่คืยหน้าไปไหนเลยก็เถอะ '
'แต่ฉันกลับชอบโนซากิคุงมากขึ้นเรื่อยๆเลยนะ '
'ถึงเขาจะเห็นฉันเป็นแค่เพื่อนก็เถอะ '
'แต่ว่านะ ฉันน่ะ ... กับโนซากิคุงแล้ว ... '
เขาตอบอะไรกลับมากันนะ ...
ในระหว่างที่ดอกไม้ไฟถูกจุดขึ้นนั้น แต่ละคนก็ ... (ทำนองตรงนี้เราดันคิดถึงเพลง ชีช้ำกะหล่ำปลี ของโจอี้บอยซะได้ ขอโทษค่ะ ...)
โฮริโดนอุ้มอีกแล้ว~
ถึงจะเหนื่อยแต่ก็วิ่งตามเขานะเรา ...
และเหล่าคนไร้คู่ทั้งหลายยย //มิโกรินคืออะไร ... ส่วนภาพสุดท้ายนั่นคือ !!
คราวนี้กลายเป็นการ์ตูนเต้นรำไปซะแล้ว ...
กลับมายังคู่หลัก
อะไรนะ ขีดฆ่าผิดคำงั้นเหรอ?? รายละเอียดเล็กๆน้อยๆน่ะ ช่างมันเถอะน่า~
ถึงยังไงก็เขินอยู่ดีสินะ~
'ขอบคุณนะ ที่อยู่ด้วยกัน '
'แค่ตอนนี้ฉันก็มีความสุขมากเกินพอแล้วล่ะ '
จบไปแล้วค่ะกับตอนสุดท้ายของเรื่องนี้ ใครที่มาดูเรื่องนี้เพราะเห็นเราอวยบ่อยๆก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
แถมค่าาา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เหมียวว
นางฟ้าาา
ขอแจ้งตัวย่อ RS ที่บอกไว้ในกระทู้ที่แล้วหน่อยนะคะ เราเปิดแฟนบุ้คดูแล้วเขาบอกว่า มันย่อมาจาก Roman School
เพราะฉะนั้นที่บอกในกระทู้ก่อนไปว่าย่อมากจาก Romantic School ก็ผิดนะคะ (พอดีจีนแปลมางี้อะ)
แต่ตัวคันจิของชื่อโรงเรียนใช้คำว่า 浪漫 ซึ่งยังไงก็แปลว่า Romantic อยู่ดีแหละค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
[spoil+ชวนคุย] Gekkan Shojo Nozaki-kun ตอนที่ 12 ช็อกโกแลตและงานเทศกาล
ชื่อของตอนนี้คือ "หากความรู้สึกนี้ไม่เรียกว่าความรักแล้วล่ะก็ บนโลกใบนี้คงจะไม่มีความรักอยู่อีกแล้วล่ะ"
ซากุระมาถึงห้องในตอนเช้าและเห็นเพื่อนๆกำลังคุยกันอยู่ เธอจึงถามเพื่อนๆว่าพวกเธอกำลังคุยเรื่องอะไรกันอยู่
ยุทสึกิตอบว่าพวกเธอกำลังพูดถึงเรื่องที่ผู้ชายให้ของอะไรมา = ว่าเขาสนใจอยู่
ยังไงเขาก็ชอบเขาอยู่ดีแหละ ...
หลัง OP ซากุระนำกล่องช็อกโกแลตออกมาและชวนให้เพื่อนๆของเธอมากินด้วยกัน
หน้าตาสิ้นหวังมากนะเธอเอ้ยยย
ซากุระเล่าว่าในวันวาเลนไทน์ตอนนั้น เธอก็คิดที่จะมอบช็อกโกแลตให้โนซากิอยู่หรอก แต่ว่า ...
โนซากิมันวิ่งตามเก็บข้อมูลในวันวาเลนไทน์อยู่น่ะ ...
เมื่อครู่คือเรื่องของซากุระในวันวาเลนไทน์ คราวนี้เรามาดูฝั่งโนซากิในวันวาเลนไทน์กันบ้าง
โนซากิตื่นเต้นมากที่ใกล้ถึงวันวาเลนไทน์ เขาถึงกับแวะเข้าร้านขายช็อกโกแลตเพื่อไปเก็บข้อมูลมาเขียนมังงะเลยทีเดียว
แล้วก็อดจริงๆ ... (แต่โนซากิไม่คิดมากหรอกนะ !!)
ช่วงพักเที่ยง ซากุระยังคุยกับยุทสึกิเรื่องช็อกโกแลตวาเลนไทน์อยู่ เธอถามว่ายุทสึกิเคยให้ช็อกโกแลตกับคนอื่นมาบ้างไหม
ยุทสึกิตอบว่าช่วงนี้เธอไม่ได้ให้ใครเลย แต่ถ้าย้อนไปเมื่อตอนที่เธอ 3 ขวบล่ะก็ ...
เดี๋ยว !! แล้วโอคาดะล่ะ !!!
ในขณะที่ยุทสึกิกำลังนึกถึงชะตากรรมของโอคาดะอยู่นั้น คาชิมะก็เข้ามาทักพวกเธอ
เนื่องจากยังอยู่ในหัวข้อช็อกโกแลตวาเลนไทน์กันอยู่ ซากุระเลยเดาว่าคาชิมะน่าจะเป็นประเภทที่นั่งรอรับช็อกโกแลตแน่ๆ
แต่คาชิมะบอกว่าไม่ใช่อย่างนั้น เพราะเธอเองก็มอบช็อกโกแลตให้กับโฮริในวันนั้นเช่นกัน
ซากุระถามต่อว่าเป็นช็อคโกแลตทำเองรึเปล่า คาชิมะตอบว่าโฮริเคยบอกเอาไว้ว่าจะไม่กินช็อกโกแลตทำเอง เพราะงั้นเธอเลย ...
สรุปคาชิมะมัน S ด้วยสินะ ...
สรุปว่าเธอเคารพรุ่นพี่จริงรึเปล่าเนี่ย !!!
กลับมาเรื่องช็อกโลแลตของซากุระกันต่อ คาชิมะแนะนำให้เธอเอาไปให้เจ้าตัวกินเลยดีกว่า เพราะยังไงก็อุตส่าห์หาเจอแล้วทั้งที
ในใจซากุระเองก็คิดเช่นนั้น เพราะการให้ช็อกโกแลตในตอนนี้มันทำให้ดูไม่สะดุดตาดีด้วย ถึงวาเลนไทน์จะจบไปแล้ว
แต่ความรู้สึกของเธอที่มีให้กับเขาคนนั้นยังคงอัดแน่นอยู่ในช็อกโกแลตพวกนี้ไม่เคยจางหายไป ...
ความรักของซากุระตกเกลื่อนเลยแฮะ ...
คนที่เดินมาชนซากุระคือโนซากินั่นเอง โนซากิขอโทษเธอและทำอะไรไม่ถูกไปพักนึง
ซากุระบอกว่าเธอไม่เป็นไร และเธอก็ไม่ได้โกรธโนซากิด้วย เธอเพียงแค่ ...
คิดไปคนละเรื่องเลยเฮ้ยยย
โนซากินึกว่าซากุระยังโกรธอยู่ เขาเลยเสนอว่าจะทำอะไรให้เธอทานเพื่อเป็นการไถ่โทษ
แต่ซากุระเกรงใจเลยบอกว่าไม่เป็นไร แต่โนซากิก็ยังนึกว่าซากุระโกรธอยู่ดี ...
โนซากิเห็นซากุระเป็นสาว S ซะแล้ว ฮ่าาา
พักครึ่งค่ะ (หนุ่มๆประสานเสียงได้ดีมาก นี่คือพลังจากการที่เคยค้างคืนด้วยกันมาสินะ?)
ซากุรเข้ามาในห้องชมรมขับร้องเพื่อรายงานกับยุทสึกิและคาชิมะว่า เธอให้เขาคนนั้นกินช็อกโกแลตไปเรียบร้อยแล้ว
ซากุระเห็นทั้งสองคนอยู่ในห้องชมรมขับร้องด้วยกัน เธอจึงนึกว่าคาชิมะกำลังซ้อมร้องเพลงอยู่และขอโทษที่เธอเข้ามาขัดจังหวะ
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าอยากฟังมากกกก
หลังเลิกเรียน สามสาวเดินกลับบ้านด้วยกัน ทั้งสามคนตกลงว่าจะไปงานเทศกาลด้วยกันคืนนี้
โดยทั้งสามจะกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดก่อนแล้วค่อยออกมารวมตัวกันอีกที
หล่อแท้เล่า ...
สรุปคาชิมะกับมิโกชิบะก็เป็นฝ่ายเดินออกมาจากดงนั้นเอง คาชิมะกับยุทสึกิเดินนำหน้าไปหาอะไรกินก่อน
ตอนนี้จึงเหลือแค่ซากุระกับมิโกชิบะที่ยืนอยู่ด้วยกัน
มิโกรินเอ้ยย
แล้วซากุระก็ต้องชมไปตามระเบียบ ... เท่มากจ้ะ เท่มาก ...
ทั้งสองคนเดินหาอะไรกินในงานต่อ ซากุระบอกว่าเธอไม่ได้มางานเทศกาลมานานแล้ว เห็นคนใส่ยูคาตะเยอะแยะเลย
สาวๆคะ !! พามิโกรินไปเปิดหูเปิดตากันเถอะค่ะ !!
อีกด้านนึง โนซากิกับวากะมัตสึก็มาหาอะไรกินในงานเทศกาลเช่นกัน
(วันนี้วากะมาช่วยแปะโทนสกรีน ทำให้ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันค่ะ แต่ในอนิเมะไม่ได้บอกไว้)
วากะมัตสึทักว่าโนซากินี่ชอบงานเทศกาลประเภทนี้จริงๆนะ
ยุทสึกิน่ารักจัง วิ่งตรงมาเชียว~
สงสัยจะอ่านการ์ตูนตาหวานมากไปน่ะ ...
ยุทสึกิลากวากามัตสึไปช้อนปลาทองด้วยกันทันที วากามัตสึที่คิดว่ายุทสึกิกับคาชิมะเป็นแฟนกัน
จึงสงสัยว่าทำไมเธอถึงไม่ไปชวนแฟนตัวเอง มาชวนเขาทำไม แต่ไม่นานนักเขาก็เข้าใจ !!
เข้าใจผิดน่ะ ...
อีกด้านนึง โฮริและเพื่อนของเขาก็มาเดินดูงานเทศกาลเช่นกัน เพื่อนของโฮริบอกว่าน่าจะชวนคาชิมะมาด้วย
แต่โฮริกลับไม่คิดแบบนั้น เพราะ ...
ไม่ได้ทำอะไรนะ แค่ทำงานน่ะ !!
คาชิมะช็อตนี้หล่อมากกกก //ตายยยยย
ในหัวพี่แกมีแต่งานใช่ไหมคะ?
จากที่เห็นข้างบนแล้วว่าแต่ละคนแยกออกไปเป็นคู่ๆหมด ตอนนี้ซากุระเลยเดินอยู่คนเดียวซะงั้น
ขณะที่เธอกำลังมองหาเพื่อนๆของเธออยู่นั้น เธอก็เดินไปชนกับโนซากิเข้าให้
ขนาดพระเอกยังเล่นมุกนี้เลยเรอะ !!
โนซากิบอกว่าเขาแค่ล้อเล่นกับซากุระ เพราะเห็นว่าหายากที่จะเห็นเธอใส่ชุดยูคาตะเท่านั้น
จากนั้นเขาก็ขอดูรายละเอียดของยูคาตะที่เธอกำลังใส่อยู่
ตบมุกเองซะงั้น !
ซากุระนึกในใจว่าเธอเริ่มเข้าใจการกระทำของโนซากิมากขึ้นแล้ว ขอแค่อย่าไปคาดหวังอะไรมากก็พอ
โนซากิทักแอปเปิ้ลชุบน้ำตาลที่อยู่ในมือของซากุระขึ้นมา ซากุระจึงยื่นให้เขาชิมไปแบบเล่นๆ แต่เขากลับ ...
อย่าพยายามทำความเข้าใจเลย ... จงดีใจที่ได้ฟินซะเถอะ !!!
พลุในงานเทศกาลเริ่มจุดขึ้น ผู้คนในบริเวณนั้นจึงเยอะขึ้นตามไปด้วย โนซากิชวนซากุระไปหาที่สำหรับถ่ายภาพมุมสูงด้วยกัน
โนซากิปีนขึ้นไปบนราวเหล็กและถ่ายรูปบรรยากาศเทศกาลได้บางส่วนแล้ว เขาก้มลงมาเห็นซากุระยังยืนอยู่ข้างล่าง
จึงบอกให้เธอขึ้นมาดูด้วยกันดีกว่า แต่เนื่องจากซากุระใส่ชุดยูคาตะ เธอจึงไม่สามารถปีนขึ้นไปบนราวเหล็กได้ (เพราะชุดมันแคบ)
ตอนไหน !!
ย้อนกลับไปตอนวันปฐมนิเทศน์ที่ทั้งสองคนยังอยู่ปี 1 อยู่ ซากุระมาสายเพราะขึ้นรถไฟผิดขบวน แต่เมื่อเธอมาถึงหน้าประตูโรงเรียน
เธอกลับเจอโนซากิกำลังหลับคาอยู่บนรั้วโรงเรียนซะงั้น โนซากิตื่นขึ้นมาและทักซากุระว่ามาสายเหมือนกันใช่ไหม เธอก็ตอบว่าใช่
โนซากิบอกให้เธอยื่นมือมา เขาจะได้ช่วยดึงเธอผ่านข้ามรั้วได้ ซากุระยื่นมือออกไปให้โนซากิช่วบจับไว้ แต่เธอกลับปีนรั้วไม่ขึ้นซะนี่
อุ้มตัวลอยเลย แหม~
เมื่อทั้งสองเข้ามาในโรงเรียนแล้ว โนซากิก็หลับต่อซะงั้น โนซากิตื่นขึ้นมาอีกรอบและบอกว่าความจริงวันนี้เขาอยากจะลาหยุดด้วยซ้ำ
ซากุระได้ยินแล้วก็ตีความหมายของโนซากิออกเป็นเวอร์ชั่นแยงกี้ได้ว่า เขาจะโดดเรียน ...
เพิ่งได้ยินซากุระหัวเราะครั้งแรกนี่แหละ !!
ซากุระที่เครียดเพราะมาสายในวันนั้นรู้สึกว่าเธอได้รับความช่วยเหลือจากโนซากิ (ที่ทำให้คลายเครียด) เอาไว้
'ถึงแม้ความสัมพันธ์ของพวกเราจะไม่คืยหน้าไปไหนเลยก็เถอะ '
'แต่ฉันกลับชอบโนซากิคุงมากขึ้นเรื่อยๆเลยนะ '
'ถึงเขาจะเห็นฉันเป็นแค่เพื่อนก็เถอะ '
'แต่ว่านะ ฉันน่ะ ... กับโนซากิคุงแล้ว ... '
เขาตอบอะไรกลับมากันนะ ...
ในระหว่างที่ดอกไม้ไฟถูกจุดขึ้นนั้น แต่ละคนก็ ... (ทำนองตรงนี้เราดันคิดถึงเพลง ชีช้ำกะหล่ำปลี ของโจอี้บอยซะได้ ขอโทษค่ะ ...)
โฮริโดนอุ้มอีกแล้ว~
ถึงจะเหนื่อยแต่ก็วิ่งตามเขานะเรา ...
และเหล่าคนไร้คู่ทั้งหลายยย //มิโกรินคืออะไร ... ส่วนภาพสุดท้ายนั่นคือ !!
คราวนี้กลายเป็นการ์ตูนเต้นรำไปซะแล้ว ...
กลับมายังคู่หลัก
อะไรนะ ขีดฆ่าผิดคำงั้นเหรอ?? รายละเอียดเล็กๆน้อยๆน่ะ ช่างมันเถอะน่า~
ถึงยังไงก็เขินอยู่ดีสินะ~
'แค่ตอนนี้ฉันก็มีความสุขมากเกินพอแล้วล่ะ '
จบไปแล้วค่ะกับตอนสุดท้ายของเรื่องนี้ ใครที่มาดูเรื่องนี้เพราะเห็นเราอวยบ่อยๆก็ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
แถมค่าาา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ขอแจ้งตัวย่อ RS ที่บอกไว้ในกระทู้ที่แล้วหน่อยนะคะ เราเปิดแฟนบุ้คดูแล้วเขาบอกว่า มันย่อมาจาก Roman School
เพราะฉะนั้นที่บอกในกระทู้ก่อนไปว่าย่อมากจาก Romantic School ก็ผิดนะคะ (พอดีจีนแปลมางี้อะ)
แต่ตัวคันจิของชื่อโรงเรียนใช้คำว่า 浪漫 ซึ่งยังไงก็แปลว่า Romantic อยู่ดีแหละค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ