วันนี้ทะเลาะกันนิดหน่อยค่ะ ตอนแรกคุยกันดีๆแหล่ะแต่คนงี่เง่าชวนทะเลาะ เรื่องมีอยู่ว่า...งานเขาเยอะ งานเขายุ่ง งานเขาเป็นความลับ งานเขาเลือกเวลาไม่ได้ ซึ่งเราก็เป็นผู้หญิงที่ไม่คิดเล็กคิดน้อยไม่ชอบไปเซ้าซี้ถามมากมาย เขาบอกแค่ไหนเราก็จบแค่นั้น บางครั้งไม่เจอกันเป็นเดือน...เราก็ไม่เคยงอน ไปหาเขาถึงที่ทำงานไม่เจอเขาก็ออกบ่อย....เราก็ไม่เคยงอน ไปหาแล้วเจอเขากำลังยุ่งๆเราไม่กล้ารบกวนก็กลับบ้านไม่ได้คุยไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยคุยกันก็ได้....เราก็ไม่เคยงอน ซื้อข้าวไปให้ไม่เจอเขาเราก็ให้หมากิน...เราก็ไม่เคยงอน เพราะเราเข้าใจว่างานเขายุ่ง เขาทำงานเขาไม่ได้ไปเที่ยวแต่เขากลับคิดว่าเราไม่ค่อยสนใจเขา ตอนเขาบอกเราว่าเหนื่อยเราก็บอกให้ไปพักผ่อนเขาก็ว่าเราไม่อยากคุย กลับกลายเป็นว่าสิ่งที่เราเข้าใจเขา...เขากลับไม่เข้าใจเราเลย เราเห็นว่างานเขาก็ยุ่งก็เหนื่อยพอแล้วไม่อยากให้มาเหนื่อยกับเราอีก เราเป็นห่วงเขาเสมอ...ทำไมไม่คิดว่าที่เราไปหาเพราะคิดถึง ซื้อข้าวไปให้เพราะเป็นห่วง เราทำแบบนี้ไม่ดีเหรอ...ผู้ชายชอบผู้หญิงงี่เง่าเหรอคะ