คือถามคนที่ทำงานหน่อยครับ ว่าเคยรู้สึกแบบนี้หรือเปล่า
- เราอยู่ไปก็ไม่ก้าวหน้า คนที่อ่อนด้อยกว่าเรากลับมีอำนาจเหนือเรา
- อยากไปที่อื่นแต่ก็ติดเรื่องงานใหม่ ไกลบ้านมาก รถติดมาก เดินทางลำบาก เลยไปไม่ได้
ฯลฯ
ผมทำงานในบริษัทแห่งนึง ผมก็มีอายุพอควร
เรื่องความสามารถในสายงานผม ก็เรียกได้ว่าระดับเชี่ยวชาญแล้ว ทำมาสิบปีได้ เป็นที่ปรึกษาให้น้องๆในแผนกได้ทุกอย่าง(ในแผนกมีอยู่ 6 คน) ไม่มีอะไรที่ไม่รู้
น้องในแผนก ยังพูดเปรยๆ ด้วยซ้ำว่า ผมน่าจะเป็น ผจก.มากกว่านะ (แอบพูด) เพราะ ผจก.ไม่ได้รู้ในสายงานทีตัวเองต้องกำกับดูแล หรือมีก็ไม่มาก
ด้วยเพราะนิสัยผมใจเย็นและ ช่วยน้องแก้ปัญหาได้ตลอด ไม่เคยหงุดหงิดใส่น้องๆ
ถ้าเป็น ผจก.จะใจร้อน ขี้หงุดหงิด เร่งงานได้ตลอดให้อยู่กัน สี่ทุ่ม เที่ยงคืนก็ทำบ่อยๆ ถ้างานเผาจะเอาวันนี้พรุ่งนี้ แก้งานบ่อยๆ จุดนิดจุดน้อย
บางทีงานใช้โชว์แค่ 8 ชั่วโมงก็ทิ้งแล้ว ใช้เวลาแก้งานไปๆมาๆ กว่า 3 วัน
เค้ามาเป็น ผจก.เพราะแผนกเดิม มีคนเก่งและแรงกว่าเข้ามาเบียดให้เค้ามาอยู่แผนกนี้แทน
ฟังน้องๆพูดแล้วก็คิดมากขึ้น(เคยคิดไว้บ้างแล้ว) ว่า เราจะอยู่ต่อไปดีหรือเปล่า ? เพราะอยู่ไปก็คงไม่ได้อัพตัวเองซะที ก็เป็นคนปฏิบัติงานต่อไป
ยกเว้น ผจก.เดิมจะลาออกไป หรือ ไปอยู่ฝ่ายอื่น อาจจะพอมีลุ้นบ้าง แต่ที่นี่เป็น ผจก.ก็ไม่ได้แปลว่าเงินได้อัพเยอะขึ้นที่ไหน
เคยลองหางานดูเล่นๆ ที่อื่นๆในเน็ต ก็มีเหมือนกัน แต่อยู่ไกลบ้านมากๆ ตำแหน่งก็ดี เงินก็ได้มากกว่าเดิม 20-30%
แต่จะคุ้มหรือเปล่าก็ยังไม่ตัดสินใจได้หรอก ยังไม่สมัคร เพราะยังไม่พร้อมจะลาออกหางานใหม่
ตอนนี้ที่อยู่ งานที่ทำไป ก็มักจะขัดกับ ผจก.อยู่เสมอๆ
เค้ามองอย่าง ผมมองอย่าง....
ผมก็มองและทำในตามประสบการณ์ที่ผมมี
เค้าก็มองในมุมของของเค้าที่เค้าชอบให้มันเป็น
แต่สุดท้ายก็จบลงที่ทำตามเค้าพูด เพราะเค้าเป็น ผจก.ไม่ได้จบเพราะมันมีเหตุผลรองรับได้
งานออกไป เสียหรือไม่ดี มันก็ลงเครดิตไว้แล้วว่าผมเป็นคนทำ ...รับเต็มๆ
ถ้าผลงานดีก็เป็นหน้ากับ ผจก.
ถ้างานเสียไม่ดีก็บอกว่าผมเป็นคนทำ
คือทำดีคนอื่นได้หน้า ทำไม่ดีรับคนเดียว.....
เลยรู้สึกเบื่อและเหนื่อย
ผมตั้งใจว่าจะอยู่ให้ถึงปีแล้วก็คงต้องไปหาที่ๆเหมาะสมกับตัวเรากว่านี้
คนทำงานทุกคนก็อยากมีอิสระในการคิด ไม่ใช่คิดแล้วก็โดนแก้ โดนเปลี่ยน จากคนที่ไม่มีความรู้เรื่องในสายงานเลย
มันเสียความรู้สึก.....
ยกเว้นว่าเค้าคิดได้เก่งกว่าเรา มองทางเดียวกันแต่เค้ามองได้ไกลกว่า ถ้าแบบนั้นจะไม่เครียดเลย ผมชอบให้คนเก่งๆแนะนำอยู่แล้ว
ท่านที่อยู่ในสถานะแบบนี้ ทำตัวกันยังไงบ้างครับ ?
ผมมีครอบครัวแล้ว มีภาระ จะคิดทำอะไรก็ต้องรอบคอบที่สุดไว้ก่อน
ถ้าเป็นเมื่อก่อนที่ยังเด็กๆ คงออกไปแล้วล่ะ
ท่านที่ทำงานแล้วหัวหน้ารู้น้อยกว่าท่าน ขัดแย้งกันบ่อยๆ ควรทำตัวยังไง ?
- เราอยู่ไปก็ไม่ก้าวหน้า คนที่อ่อนด้อยกว่าเรากลับมีอำนาจเหนือเรา
- อยากไปที่อื่นแต่ก็ติดเรื่องงานใหม่ ไกลบ้านมาก รถติดมาก เดินทางลำบาก เลยไปไม่ได้
ฯลฯ
ผมทำงานในบริษัทแห่งนึง ผมก็มีอายุพอควร
เรื่องความสามารถในสายงานผม ก็เรียกได้ว่าระดับเชี่ยวชาญแล้ว ทำมาสิบปีได้ เป็นที่ปรึกษาให้น้องๆในแผนกได้ทุกอย่าง(ในแผนกมีอยู่ 6 คน) ไม่มีอะไรที่ไม่รู้
น้องในแผนก ยังพูดเปรยๆ ด้วยซ้ำว่า ผมน่าจะเป็น ผจก.มากกว่านะ (แอบพูด) เพราะ ผจก.ไม่ได้รู้ในสายงานทีตัวเองต้องกำกับดูแล หรือมีก็ไม่มาก
ด้วยเพราะนิสัยผมใจเย็นและ ช่วยน้องแก้ปัญหาได้ตลอด ไม่เคยหงุดหงิดใส่น้องๆ
ถ้าเป็น ผจก.จะใจร้อน ขี้หงุดหงิด เร่งงานได้ตลอดให้อยู่กัน สี่ทุ่ม เที่ยงคืนก็ทำบ่อยๆ ถ้างานเผาจะเอาวันนี้พรุ่งนี้ แก้งานบ่อยๆ จุดนิดจุดน้อย
บางทีงานใช้โชว์แค่ 8 ชั่วโมงก็ทิ้งแล้ว ใช้เวลาแก้งานไปๆมาๆ กว่า 3 วัน
เค้ามาเป็น ผจก.เพราะแผนกเดิม มีคนเก่งและแรงกว่าเข้ามาเบียดให้เค้ามาอยู่แผนกนี้แทน
ฟังน้องๆพูดแล้วก็คิดมากขึ้น(เคยคิดไว้บ้างแล้ว) ว่า เราจะอยู่ต่อไปดีหรือเปล่า ? เพราะอยู่ไปก็คงไม่ได้อัพตัวเองซะที ก็เป็นคนปฏิบัติงานต่อไป
ยกเว้น ผจก.เดิมจะลาออกไป หรือ ไปอยู่ฝ่ายอื่น อาจจะพอมีลุ้นบ้าง แต่ที่นี่เป็น ผจก.ก็ไม่ได้แปลว่าเงินได้อัพเยอะขึ้นที่ไหน
เคยลองหางานดูเล่นๆ ที่อื่นๆในเน็ต ก็มีเหมือนกัน แต่อยู่ไกลบ้านมากๆ ตำแหน่งก็ดี เงินก็ได้มากกว่าเดิม 20-30%
แต่จะคุ้มหรือเปล่าก็ยังไม่ตัดสินใจได้หรอก ยังไม่สมัคร เพราะยังไม่พร้อมจะลาออกหางานใหม่
ตอนนี้ที่อยู่ งานที่ทำไป ก็มักจะขัดกับ ผจก.อยู่เสมอๆ
เค้ามองอย่าง ผมมองอย่าง....
ผมก็มองและทำในตามประสบการณ์ที่ผมมี
เค้าก็มองในมุมของของเค้าที่เค้าชอบให้มันเป็น
แต่สุดท้ายก็จบลงที่ทำตามเค้าพูด เพราะเค้าเป็น ผจก.ไม่ได้จบเพราะมันมีเหตุผลรองรับได้
งานออกไป เสียหรือไม่ดี มันก็ลงเครดิตไว้แล้วว่าผมเป็นคนทำ ...รับเต็มๆ
ถ้าผลงานดีก็เป็นหน้ากับ ผจก.
ถ้างานเสียไม่ดีก็บอกว่าผมเป็นคนทำ
คือทำดีคนอื่นได้หน้า ทำไม่ดีรับคนเดียว.....
เลยรู้สึกเบื่อและเหนื่อย
ผมตั้งใจว่าจะอยู่ให้ถึงปีแล้วก็คงต้องไปหาที่ๆเหมาะสมกับตัวเรากว่านี้
คนทำงานทุกคนก็อยากมีอิสระในการคิด ไม่ใช่คิดแล้วก็โดนแก้ โดนเปลี่ยน จากคนที่ไม่มีความรู้เรื่องในสายงานเลย
มันเสียความรู้สึก.....
ยกเว้นว่าเค้าคิดได้เก่งกว่าเรา มองทางเดียวกันแต่เค้ามองได้ไกลกว่า ถ้าแบบนั้นจะไม่เครียดเลย ผมชอบให้คนเก่งๆแนะนำอยู่แล้ว
ท่านที่อยู่ในสถานะแบบนี้ ทำตัวกันยังไงบ้างครับ ?
ผมมีครอบครัวแล้ว มีภาระ จะคิดทำอะไรก็ต้องรอบคอบที่สุดไว้ก่อน
ถ้าเป็นเมื่อก่อนที่ยังเด็กๆ คงออกไปแล้วล่ะ