อย่างภาษาอังกฤษ ทำไมต้องมี tense ว่า อดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต ทั้งที่มันสามารถให้ เวลา ตามหลังเพื่ออธิบายเพิ่มได้
เช่น
I went to BKK. สามารถเปลี่ยนเป็น I go to BKK yesterday.
การเปลี่ยน verb ตาม tense ทำให้เราต้องลำบากจำคำกริยาเพิ่มถึงสามเท่าโดยไม่จำเป็น


ภาษาไทยก็ใช่ย่อย
มี ลักษณนาม เช่น ช้าง 1 เชือก, ช้อน 1 คัน, เทียน 1 เล่ม หรือ เลื่อย 1 ปื้น
ซึ่งทำให้เราต้องจำคำนามมากเป็นสองเท่าโดยไม่จำเป็น  ทำไมไม่บอกว่า ช้าง 1 ช้าง, ช้อน 1 ช้อน, เทียน 1 เทียน

ไหน ๆ ก็มีการบัญญัติศัพท์ใหม่ในพจนานุกรมของภาษาไทยอยู่เรื่อย ๆ อยู่แล้ว
แต่ทำไม ไม่มีการเปลี่ยนแปลงไวยากรณ์ไปในทางที่ง่ายขึ้นเลย
สิ่งที่รู้สึกว่าอยากให้เปลี่ยนมาก ๆ เลยในภาษาไทย คือ
1. ลักษณนาม  เพราะทำให้ต้องจำคำนาม มากเกินความจำเป็น  
2. การเว้นวรรคของแต่ละคำอย่างภาษาอังกฤษ เพราะ ภาษาไทยเป็นภาษาที่อ่านยาก เพราะเขียนติดกันยาวเป็นพืด


มันเป็นไปได้ไหม กับการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น
ถ้ามันเป็นไปได้ก็คงจะดีน่ะครับ ^__^
เลยอยากให้ช่วยกันแสดงความคิดเห็นในทรรศนะของแต่ละคนน่ะครับ เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงในทางนั้นจะดี หรือ ไม่ดีอย่างไร
เป็นความคิดเห็น ไม่มีผิดถูกหรอกครับ