เรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวเอง แต่คุยกับน้องสาวตลอดที่มือถือหาย (น้องมีมือถือสองเครื่องค่ะ)  ทีแรกคิดว่าจะไม่ได้คืนแล้ว
แต่ในความโชคร้าย ก็ยังมีความโชคดีเข้าข้างน้องเราอยู่บ้าง เลยอยากนำมาแบ่งปันความโชคดีที่เจอสังคมดี ๆ ค่ะ

วันนี้ 7 กันยายน 2557 เจอเรื่องร้ายแต่ก็ยังมีเรื่องดีเข้ามา (อาจยาวหน่อยนะค่ะ)
เมื่อช่วงสายๆได้ไปทำบุญที่วัดดอนจั่น พอเสร็จเที่ยงๆก็แวะทานข้าวที่บิ๊กซีดอนจั่น ก็ให้ลูกเล่นค้นกระเป๋าไปเรื่อยๆ

พอกลับถึงบ้านก็รู้ว่ามือถือไอโฟนหาย ก็รีบขับรถกลับไปบิ๊กซีทันที พยายามโทรเข้าเครื่องก็ถูกตัดสายทิ้ง
โทรไปสักพักปิดเครื่องไปเลย พอเช็คเครื่องก็ยังอยู่ในบิ๊กซี เลยเข้าไปถามแม่บ้านที่เก็บจานก็บอกไม่เห็น
ด้วยความคาใจเลยขอทางเจ้าหน้าที่บิ๊กซีดูกล้องวงจร โชคดีที่นั่งในรัศมีกล้องเลยเห็นว่ามีคนเก็บโทรศัพท์ไป
โชคดีกว่านั่นคือคนที่เก็บไปยังนั่งอยู่ข้างๆโต๊ะที่เรานั่ง(มีผช.2คน) พนักงานบิ๊กซีก็ให้เราเข้าไปถามผู้ชายคนที่เก็บโทรศัพท์เรา
ว่าเขาเก็บไว้ให้เราหรือป่าว เราเข้าไปคนเดียวเพื่อไม่ให้น่าเกียจ แต่เจ้าหน้าที่ยืนดูเราอยู่ห่างๆ

เรา: พี่ค่ะเห็นโทรศัพท์ตกที่โต๊ะนี้ไหมคะ เมื่อกี้หนูนั่งอยู่โต๊ะนี้ (ชี้มือไปที่โต๊ะข้างๆ) พอดีหนูทำโทรศัพท์หายคะ
ผช: ไม่เห็นจะไปเห็นได้ไง พี่นั่งหันหลังไม่เห็นหรอก (เป็นผช.ดูมีอายุสี่สิบกว่า)
เรา: พี่ไม่เห็นเลยเหรอคะ หรือเห็นใครเก็บไหมค่ะ
ผช: ไม่เห็น ไม่เห็นไรเลย

เราก็เลยเดินกลับไปหาเจ้าหน้าที่บิ๊กซี เจ้าหน้าที่ใจดีมาก ช่วยเรากันหลายคนจริงๆ ช่วยยืนเฝ้าผช.ต้องสงสัยไว้อย่างห่างๆ
ช่วยติดต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจขอคำแนะนำว่าจะทำไรได้บ้างเพราะเขาไม่ยอมคืน ช่วยปริ้นรูปตอนผช.เก็บโทรศัพท์
ช่วยอัดเป็นวีดีโอด้วย แล้วก็เตี้ยมกันว่าจะไปคุยอย่างไรให้ไม่น่าเกียจ เพราะผช.คนนั้นเขาดื่มเบียร์กลัวจะมีการโว้ยวาย

ครั้งนี้เราเดินเข้าไปหาผช.คนนั้นพร้อมกับเจ้าหน้าที่ชาย 3 คน หญิง 1 คน เจ้าหน้าที่ไหว้ชายคนนั้นอย่างน้อมนอม
กล่าวด้วยคำสุภาพว่าเห็นโทรศัพท์ของเราไหม
ผช: ไม่เห็น ผมไม่เห็น โทรศัพท์อะไร เห็นผมนั่งใกล้เลยสงสัยผมเหรอ
เรา: ไอโฟนสีดำค่ะ พอดีให้ลูกเล่นแล้วสงสัยหล่น
ผู้ชายคนนั้นก็ยังทำหน้าเฉยๆ เจ้าหน้าที่เลยนำหลักฐานมาให้ดูว่ามีหลักฐานว่าผช.คนนี้เป็นคนเก็บ พอเขาเห็นหลักฐาน เขาก็ยิ้ม
ผช: ผมแค่ลองใจดู ว่าเป็นของน้องจริงหรือป่าว เผื่อน้องเป็นมิฉาชีพมาเอาไปละ เดี๋ยวเจ้าของตัวจริงมาเอาก็แย่เลย
       ผมรู้ว่าโทรศัพท์เครื่องนี้มีราคาผมเลยเก็บไว้ให้ ก็ลองใจน้องดู ถ้าน้องเป็นเจ้าของจริงน้องก็ต้องเดินมาถามอีกรอบ
       (มันใช่ไหมนี้ที่ต้องเดินมาถามอีกรอบ)
ผชคนที่นั่งด้วยอีกคน: ผมเห็นแล้วตั้งแต่พี่ลุกไปว่ามีอะไรหล่น แต่ก็รอดูว่าพี่จะมาเอาไหม ตอนพี่มาถามเมื่อกี้ลองใจเฉยๆ
เรา: งั้นหนูขอคืนได้ไหมค่ะ มีสินน้ำใจให้นะค่ะ เพราะในเครื่องมีรูปลูกตั้งแต่เกิดเลยค่ะ ถ้าหายคงเสียใจมากๆเลย
ผช: ไม่ต้องหรอกสินน้ำใจ ผมก็มีเงินมีโทรศัพท์
ผชคนที่นั่งด้วยอีกคน: ใช่โทรศัพท์ผมก็มีจะเอาของพี่ทำไหม ถ้าผมจะเอาของพี่จริงๆผมไม่นั่งกินเบียร์อย่างนี้หรอก
ผช: ถ้าอยากได้ให้ตามผมไปเอาที่รถนะ
พนง.บิ๊กซี: งั้นผมขอตามลงไปเป็นเพื่อนนะครับ
สรุปพนักงานทั้งหมดก็เดินลงไปเป็นเพื่อนเราไปเอาโทรศัพท์ที่รถผช.คนนั้น เราขอบคุณผช.คนนั้นที่คืนให้(ไหว้แล้วไหว้อีก) ให้สินน้ำใจเขาก็ไม่รับ
และที่ขอบคุณที่สุดคือเจ้าหน้าที่บิ๊กซีทุกท่านที่ให้ความช่วยหลืออย่างกระตือรือล้นไม่ได้ถามชื่อพนักงานไว้เพราะมีหลายท่านขอบพระคุณทุกท่านจริงๆค่ะ ‪#‎บิ๊กซีดอนจั่น‬
https://www.facebook.com/gatay.suchinda/posts/10203690641000642?notif_t=close_friend_activity