ดั่งตุ้มถ่วง หน่วงรั้ง          ขังไว้
คุมคร่าขวาง กั้นให้          สูญสิ้น
อิสระที่ ใจใฝ่........          ถูกแย่ง ชิงนา
อยู่แค่ รอด่าวดิ้น          ค่าสิ้น หมดไป

โซ่ตรวนตรึง ซึ่งไร้          เสรี
มัดล่ามกลัว หลบหนี          หม่นไห้
ถูกขีดคั่น ชีวี........          จองจำ คุกนา
เสรีดั่ง หยุดไว้          แค่นั้น แต่งงาน


          
ป.ล.จริงๆ โคลงสี่สุภาพบทนี้ ตั้งใจแต่งเป็นกวีการเมือง และเนื้อหาคงร้อนแรงกว่านี้ คงไม่เป็นที่ถูกใจผู้มีอำนาจแน่ๆ
จึงแก้ไขเพื่อสวัสดิภาพของล็อคอิน จนมาลงเอยแบบนี้ ขอคุณสุภาสตรีอย่าได้ถือสานะครับ คิดซะว่าขำๆกันไปในวันหยุดสุดสัปดาห์

สปอยทางการเมือง ใครคิดว่าไม่ถูกรสนิยมอย่ากดอ่านนะครับ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เสียดายเหมือนกันนะครับ ที่เสรีภาพของคนเรา กลับถูกเงาบางอย่างกลืนกิน
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ขอบ่นทางการเมืองสักหน่อย