เข้าเรื่องเลยนะค่ะ คือ จขกท. มีเพื่อนผู้หญิงอยู่หนึ่งคน ที่มีอายุมากกว่าคนอื่นในกลุ่ม เขามีปัญหาเรื่องเพื่อนอะค่ะ แบบว่าด้วยความที่เขาอายุมากกว่าเพื่อนคนอื่นอยู่ 2 ปี เวลาคุยกับเพื่อนหรือเล่นกับเพื่อนก็จะดูวางมาด ดูถือตัว อคติกับความคิดอะค่ะ ประมาณว่าพูดจาดูข่มคนอื่น เหมือนคนอื่นเป็นเด็กอะค่ะ(แต่ก็ ม.6 กันแล้วนะ) จึงไม่ค่อยมีเพื่อนเข้าไปคุยกับเขาเลย จนเมื่อวานเขาร้องให้และวิ่งออกจากห้องเรียนไปตอนคาบสุดท้าย ตอนแรก จขกท. คิดว่าเขาทะเลาะกับแฟน แต่มารู้จากเพื่อนอีกคนว่า เขาร้องไห้เพราะไม่มีใครคุยกับเขา เหมือนเขาไท่มีตัวตน ประมาณนี้อะค่ะ
เท่าที่ จขกท. เคยคุยกับเขาบ้าง นิสัยเขาก็เฉยๆนะ (ไม่ได้ดีมาก แต่ก็ไม่ได้ถึงกับแย่) เห็นแบบนี้เลยสงสารเขาอะค่ะ เพราะเกือบทั้งห้อง ไม่ค่อยมีใครคุยกับเขาเลย เพราะบางทีพูดไปเขาก็คิดเหมือนว่าเพื่อนเป็นเด็กอะค่ะ เลยไม่มีใครกล้าคุย แต่พวกเพื่อนๆ ก็ไม่เคยเเกล้งหรืออะไร เขานะค่ะ แต่เหมือนเขาปิดกันตัวเอง
จขกท. เลยอยากขอความเห็นว่า จะพูดยังไงให้เขาเปลี่ยนทัศนคติค่ะที่มีของเขาอะค่ะ
(แต่สำหรับความคิดเห็นส่วยตัวของ จขกท. นะ ถ้าคิดจะเพื่อนกันก็ต้องคิดว่าเพื่อน ไม่แบ่งแยกสถานะหรืออะไร เพราะมันจะทำให้เราคุยกันได้ทุกเรื่อง)
เคยสงสารเพื่อนแบบนี้ไหม ?
เท่าที่ จขกท. เคยคุยกับเขาบ้าง นิสัยเขาก็เฉยๆนะ (ไม่ได้ดีมาก แต่ก็ไม่ได้ถึงกับแย่) เห็นแบบนี้เลยสงสารเขาอะค่ะ เพราะเกือบทั้งห้อง ไม่ค่อยมีใครคุยกับเขาเลย เพราะบางทีพูดไปเขาก็คิดเหมือนว่าเพื่อนเป็นเด็กอะค่ะ เลยไม่มีใครกล้าคุย แต่พวกเพื่อนๆ ก็ไม่เคยเเกล้งหรืออะไร เขานะค่ะ แต่เหมือนเขาปิดกันตัวเอง
จขกท. เลยอยากขอความเห็นว่า จะพูดยังไงให้เขาเปลี่ยนทัศนคติค่ะที่มีของเขาอะค่ะ
(แต่สำหรับความคิดเห็นส่วยตัวของ จขกท. นะ ถ้าคิดจะเพื่อนกันก็ต้องคิดว่าเพื่อน ไม่แบ่งแยกสถานะหรืออะไร เพราะมันจะทำให้เราคุยกันได้ทุกเรื่อง)