เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนเรา(เรียนด้วยกันมาแต่ไม่สนิท) ได้แนะนำให้เราเข้าทำงานที่เดียวกัน และที่ทำงานตอบรับเข้าทำงาน โดยที่เพื่อนเราได้ค่าตอบแทนจากบริษัท เป็นค่าแนะนำบุคคลากร
เนื่องจากว่าตั้งแต่เราเข้าทำงานมา เพื่อนชอบพูดจาข่มเราตลอด (ด้วยเขามีตำแหน่งเป็นหัวหน้าระดับล่าง) เหมือนเราเป็นเบี้ยล่าง จะทำอะไรกับเราก็ได้ ซึ่งบางทีเหมือนไม่ให้เกียรติกัน ซึ่งทุกวันนี้เราไม่โต้ตอบเพราะไม่อยากมีปัญหาแต่เกิดความรำคาญ ย้ายไปไหนไม่ได้เพราะต้องทำงานโปรเจคเดียวกัน แต่ความดีของเพื่อนก็มีเขาช่วยแนะนำและสอนงานให้เรา ช่วยเหลือเราบ้าง แต่...บางอย่างก็เกินไป
เคสที่ 1 การแนะนำให้เราเข้าทำงาน อยากทราบว่าถือเป็นบุญคุณ หรือ ผลต่างตอบแทน (เพราะทุกวันนี้เหมือนเราเป็นหนี้บุญคุณเขาแบบไม่สิ้นสุด ถ้าไม่ออกจากตรงนี้)
เคสที่ 2 พักกลางวัน เราต้องเป็นสารถีขับรถ(ของเรา) พาเขาไปทานข้าว ซึ่งรถเขาก็มีแต่ไม่เคยเอาไป ต้องเป็นรถเราตลอด
เคสที่ 3 พูดจาไม่ให้เกียรติลามปามถึงแฟนเรา ด้วยการพูดจาแซวแบบสองแง่สองง่าม (แต่แฟนของเขาสั่งห้ามแตะ ห้ามแซวและบอกให้คนอื่นให้เกียรติแฟนของเขา)
เคสที่ 4 เวลานั่งในร้านกาแฟ หรือที่รับแขก ขอบเอาขามาวางบนขาเรา บางทีเราก็ขยับหนี
เคสที่ 5 เราไม่ชอบเล่นกีฬา(กิจกรรมเราชอบเล่นดนตรี) ก็ไซโค ว่าอ่อน ไม่เข้าสังคม (ซึ่งเคยปรับตัวเล่นกีฬาด้วยแต่พอเราเล่นไม่ดี ก็ถูกวีน ว่าเราไม่ตั้งใจ บลาๆๆๆ จนความรู้สึกที่เราอยากปรับตัวให้ชอบเล่นกีฬาสิ้นสุด เพราะทำไมจะต้องเล่นเอาจริงเอาจังขนาดนั้น จนเราเองบาดเจ็บ)
เคสที่ 6 งานเราทำออกมาไม่ดี โอเค อันนี้เรายอมรับ เราผิด ยอมให้ด่าเต็มที่ โดนด่าว่าไม่จำ บอกไปกี่ครั้งแล้ว ไว้ใจไม่ได้เลย บลาๆๆๆ
เคสที่ 7 เวลาเราตั้งใจทำงานไม่คุย ไม่เล่นโทรศัพท์ (ปกติก็ไม่เล่น นอกจากเข้าห้องน้ำ เปิดดูฆ่าเวลา) ก็แซวไร้สาระว่า "วันนี้เราไม่มาเหร๋อ" "ตั้งแต่มำงานมาเพิ่งเห็นทำงานคุ้มเงินเดือนนี่แหละ" "โอ้ย...เพิ่งเห็นว่าไม่เล่นโทรศัพท์นะเนี่ย ปกติเห็นทำงานมือเดียว" บลาๆๆๆ จำไม่หมด ซึ่งตัวเขาเอง เสียงไลน์ ดังทั้งวัน คุยโทรศัพท์บ่อยๆ
เคสที่ 8 พอเราไม่ตอบโต้ เหมือนจะได้ใจ ยิ่งพูดจาข่มให้เราดูแย่ในสายตาคนอื่นๆ ซึ่งเราเองก็รู้สึกไม่ดี
เคสที่ 9 เรานั่งทำงานอยู่ดีๆ ก็ถามว่าเราเหนื่อยมั้ย (ถ้าเหนื่อยจะหาคนอื่นมาทำแทน, ไหวมั้ย - ไม่ไหวก็ลาออกไป๊!!)
เคสที่ 10 หลายครั้งที่เราโดนด่าเรื่องงานฟรีๆ เพราะผิดพลาด เขามองว่าเราทำเป็นอันดับแรกเสมอ เฮ้อออ (บางทีเป้นงานของคนอื่น ส่วนเราเองก็ไม่ตอบโต้ ยอมโดนด่าไป จะได้จบๆ)
เราไม่อยากคิดอคติกับเพื่อน แต่ก็อดไม่ได้ ที่ต้องเจอคำพูด ถากถาง แซวไร้สาระน่ารำคาญ ทุกวันจนรู้สึกว่าไม่ไหวละ ความรำคาญมันสะสมทำให้เกิดความเครียด เครียดเรื่องงานทนไหวเพราะอยู่ที่ตัวเรา ต้องมาเครียดกับผู้ร่วมงานปากสกปรกมันทรมานจริงๆ หากพูดกันตรงๆ กับเพื่อนก็เกรงว่าจะมองหน้ากันไม่ติด (เขาทำงานก่อนเรา เขามีคนรู้จักในองค์กรเยอะ มีคนช่วยเหลือเขาเยอะ พูดง่ายๆ คอยถือหาง) เราเลยเลือกที่จะเงียบ ไม่พูดอะไร ไม่ตอบโต้ มโนไปเองว่าเขาน่าจะคิดได้และเลิกถากถาง เลิกแซวไปเอง แต่....เราคิดผิด กลับทำให้เขาได้ใจแล้วยิ่งหนักกว่าเดิมอีก
# ขอคำปรึกษาค่ะ ยิ่งเราไม่พูด ยิ่งเก็บกด
เล่าให้เพื่อนร่วมงานฟัง เป็นเรื่องที่ดิฉันไม่ทำอย่างยิ่ง เพราะไม่รู้เขาคิดยังไงกับเรา
เครียดๆๆๆ
ขอคำปรึกษาค่ะ ถ้าเราถูกเพื่อนไม่ให้เกียรติ ชอบแซวไร้สาระ และพูดจาให้เราดูแย่ในสายตาเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ จะแก้ไขอย่างไรคะ
เนื่องจากว่าตั้งแต่เราเข้าทำงานมา เพื่อนชอบพูดจาข่มเราตลอด (ด้วยเขามีตำแหน่งเป็นหัวหน้าระดับล่าง) เหมือนเราเป็นเบี้ยล่าง จะทำอะไรกับเราก็ได้ ซึ่งบางทีเหมือนไม่ให้เกียรติกัน ซึ่งทุกวันนี้เราไม่โต้ตอบเพราะไม่อยากมีปัญหาแต่เกิดความรำคาญ ย้ายไปไหนไม่ได้เพราะต้องทำงานโปรเจคเดียวกัน แต่ความดีของเพื่อนก็มีเขาช่วยแนะนำและสอนงานให้เรา ช่วยเหลือเราบ้าง แต่...บางอย่างก็เกินไป
เคสที่ 1 การแนะนำให้เราเข้าทำงาน อยากทราบว่าถือเป็นบุญคุณ หรือ ผลต่างตอบแทน (เพราะทุกวันนี้เหมือนเราเป็นหนี้บุญคุณเขาแบบไม่สิ้นสุด ถ้าไม่ออกจากตรงนี้)
เคสที่ 2 พักกลางวัน เราต้องเป็นสารถีขับรถ(ของเรา) พาเขาไปทานข้าว ซึ่งรถเขาก็มีแต่ไม่เคยเอาไป ต้องเป็นรถเราตลอด
เคสที่ 3 พูดจาไม่ให้เกียรติลามปามถึงแฟนเรา ด้วยการพูดจาแซวแบบสองแง่สองง่าม (แต่แฟนของเขาสั่งห้ามแตะ ห้ามแซวและบอกให้คนอื่นให้เกียรติแฟนของเขา)
เคสที่ 4 เวลานั่งในร้านกาแฟ หรือที่รับแขก ขอบเอาขามาวางบนขาเรา บางทีเราก็ขยับหนี
เคสที่ 5 เราไม่ชอบเล่นกีฬา(กิจกรรมเราชอบเล่นดนตรี) ก็ไซโค ว่าอ่อน ไม่เข้าสังคม (ซึ่งเคยปรับตัวเล่นกีฬาด้วยแต่พอเราเล่นไม่ดี ก็ถูกวีน ว่าเราไม่ตั้งใจ บลาๆๆๆ จนความรู้สึกที่เราอยากปรับตัวให้ชอบเล่นกีฬาสิ้นสุด เพราะทำไมจะต้องเล่นเอาจริงเอาจังขนาดนั้น จนเราเองบาดเจ็บ)
เคสที่ 6 งานเราทำออกมาไม่ดี โอเค อันนี้เรายอมรับ เราผิด ยอมให้ด่าเต็มที่ โดนด่าว่าไม่จำ บอกไปกี่ครั้งแล้ว ไว้ใจไม่ได้เลย บลาๆๆๆ
เคสที่ 7 เวลาเราตั้งใจทำงานไม่คุย ไม่เล่นโทรศัพท์ (ปกติก็ไม่เล่น นอกจากเข้าห้องน้ำ เปิดดูฆ่าเวลา) ก็แซวไร้สาระว่า "วันนี้เราไม่มาเหร๋อ" "ตั้งแต่มำงานมาเพิ่งเห็นทำงานคุ้มเงินเดือนนี่แหละ" "โอ้ย...เพิ่งเห็นว่าไม่เล่นโทรศัพท์นะเนี่ย ปกติเห็นทำงานมือเดียว" บลาๆๆๆ จำไม่หมด ซึ่งตัวเขาเอง เสียงไลน์ ดังทั้งวัน คุยโทรศัพท์บ่อยๆ
เคสที่ 8 พอเราไม่ตอบโต้ เหมือนจะได้ใจ ยิ่งพูดจาข่มให้เราดูแย่ในสายตาคนอื่นๆ ซึ่งเราเองก็รู้สึกไม่ดี
เคสที่ 9 เรานั่งทำงานอยู่ดีๆ ก็ถามว่าเราเหนื่อยมั้ย (ถ้าเหนื่อยจะหาคนอื่นมาทำแทน, ไหวมั้ย - ไม่ไหวก็ลาออกไป๊!!)
เคสที่ 10 หลายครั้งที่เราโดนด่าเรื่องงานฟรีๆ เพราะผิดพลาด เขามองว่าเราทำเป็นอันดับแรกเสมอ เฮ้อออ (บางทีเป้นงานของคนอื่น ส่วนเราเองก็ไม่ตอบโต้ ยอมโดนด่าไป จะได้จบๆ)
เราไม่อยากคิดอคติกับเพื่อน แต่ก็อดไม่ได้ ที่ต้องเจอคำพูด ถากถาง แซวไร้สาระน่ารำคาญ ทุกวันจนรู้สึกว่าไม่ไหวละ ความรำคาญมันสะสมทำให้เกิดความเครียด เครียดเรื่องงานทนไหวเพราะอยู่ที่ตัวเรา ต้องมาเครียดกับผู้ร่วมงานปากสกปรกมันทรมานจริงๆ หากพูดกันตรงๆ กับเพื่อนก็เกรงว่าจะมองหน้ากันไม่ติด (เขาทำงานก่อนเรา เขามีคนรู้จักในองค์กรเยอะ มีคนช่วยเหลือเขาเยอะ พูดง่ายๆ คอยถือหาง) เราเลยเลือกที่จะเงียบ ไม่พูดอะไร ไม่ตอบโต้ มโนไปเองว่าเขาน่าจะคิดได้และเลิกถากถาง เลิกแซวไปเอง แต่....เราคิดผิด กลับทำให้เขาได้ใจแล้วยิ่งหนักกว่าเดิมอีก
# ขอคำปรึกษาค่ะ ยิ่งเราไม่พูด ยิ่งเก็บกด
เล่าให้เพื่อนร่วมงานฟัง เป็นเรื่องที่ดิฉันไม่ทำอย่างยิ่ง เพราะไม่รู้เขาคิดยังไงกับเรา
เครียดๆๆๆ