สวัสดีครับ ผมชื่อฟอร์ (นามสมมติ)
ผมเป็นทอมคนหนึ่งที่อาภัพเรื่องความรักและครอบครัวมาตั้งแต่เด็ก  ผมได้เจอเพื่อนของคนนึง เขาเป็นคนดีมากเลยครับ เขาให้คำปรึกษาผมทุกเรื่อง
เขาชื่อ วิน  ผมรู้ล่ะ ว่าเขาเป็นเกย์ เวลาไปไหนกันกับผม ใครๆก็จะนึกว่าเราเป็นแฟนกัน ผมแอบชอบเขามานานพอสมควร
เวลาเขาทะเลาะกับแฟนบ่อยมาก และทุกๆครั้งเขาก็จะมาปรึกษาผมทุกครั้ง  ผมก็บอกให้ลองปรับความเข้าใจกัน แต่ในใจของผมมันแทบอยากจะร้องไห้เป็นบ้า
ผมต้องมาเห็นน้ำตาของเขา ต้องมานั่งปลอบใจ ผมเลยแกล้งพูดเล่นประมาณว่า ถ้าผมเป็นผู้ชายนะ ผมจะรักและดูแลเขา ไม่ทำให้เขาเสียใจแบบนี้เลย
เขาก็แค่ตอบมาว่า เป็นไปได้ก็ดีดิ ถ้าเอ็งเป็นผู้ชาย ข้าคงไม่ให้เอ็งเป็นแค่เพื่อนข้าหรอก. คำๆนี้มันทำให้ผมเก็บมาคิดตลอดว่า ผมไม่มีสิทธิ์เลย ที่จะรักเขาได้ในฐานะคนรัก
ผมพยายามถอยห่างตากเขาเท่าไหร่ เขาก็ตามหาผมจนเจอ ผมทำใจไม่ได้ ผมแปลกประหลาดไปแล้วแน่ๆ ผมเป็นทอมแต่รู้สึกรักเกย์ควีนคนๆนึง
ทุกๆครั้งที่เขาเดินมากับแฟนของเขาแล้วมีผมอยู่ด้วยนั้น มันก็ยิ่งทำให้ผมเสียใจ กลั้นน้ำตาไม่หยุดสักที แล้วเขาก็จะถามผมบ่อยมากว่าผมเป็นอะไรหรือป่าว ผเพียงแค่ตอบไปว่าโดนสาวหักอกมา เขาก็จะบ่นกับผมทุกๆครั้ง. ผมอยากจะบอกความจริงกับเขาว่าผมแอบชอบเขามาจะสี่ปีแล้ว ไม่กี่วันมานี้เขาก็เพิ่งเลิกกับแฟน
ผมไม่อยากใช้โอกาสนี้บอกกับเขา เพราะยังไงผมก็รู้ แค่เรื่องเพศมันก็ชัดเจนอยู่แล้ว ผมคงไม่ต้องหวังคำตอบจากเขา และไม่รู้เขากับแฟนจะกลับไปคบกับแฟนอีกหรือป่าว
อย่างนัอยผมอยู่ในฐานะเพื่อน
หรือผมควรจะตัดใจจากเขาดีครับ หนีออกมาไม่เจอกันอีกเลย ขำคำปรึกษาหน่อยนะครับ ผมเครียดมากและเก็บเรื่องนี้เป็นความลับไม่ไหว เลยต้องมาขอคำปรึกษาจากทุกคน ขอบคุณครับ