ผมมีเรื่องอยากปรึกษา เป็นเรื่องร้อนใจ สดๆร้อนๆของเช้าวันนี้ครับ
ก่อนอื่นขอเรียงลำดับเหตุการณ์ก่อนครับ
ท้าวความไป ผมคบกับแฟนมา 6 ปี มีแพลนที่จะอยู่ด้วยกัน แรกๆเธอก้อไม่ได้รักผม แต่ผมก็พยายามตามจีบเธอ สุดท้ายเธอก็ไม่รับรัผมซักที ผมก็เอะใจ เพราะเธอไม่มีใคร ตอนนั้นคิดในแง่ดีว่าผมคงดีไม่พอ ก็ไม่ได้บังคับอะไรเธอ จนวันนึง ผมจับได้ว่าเธอแอบชอบญาติห่างๆของตัวเอง ย้ำครับว่าญาติ สายเลือดเดียวกัน ผมช็อค พูดไม่ออก ทุกอย่างจุกอก คิดไม่ถึง จนเธอสัญญากับผมว่า "จะตัดใจและเริ่มต้นใหม่กับผม"
ผมให้โอกาสเธอ... ทุกอย่างเริ่มจะดี คบกันมาผ่านมา 1 ปี มีบ้างที่ผมสงสัยระแคะระคาย ว่าเธอไม่ได้รักผมจริง แต่ผมก็ไม่ได้อะไร เชื่อใจเธอมาตลอดๆ ผมเคยบอกว่าถ้าสมมติยังตัดใจไม่ได้ ให้บอกผมตรงๆ ผมรับได้ (ทุกคนอาจจะคิดว่ายังไงผมก็รับไม่ได้ใช่มั๊ยครับ ถ้าความจริงแฟนผมยังชอบหลานชายตัวเอง) เธอก็ยังยืนยันมาเสมอๆ ว่าตัดใจได้ รักผมคนเดียว
เช้าวันนี้ ผมแอบเข้าไปดูเฟสบุ๊คของเธอ เห็นประวัติการสนทนาทั้งหมดกับคนนั้น รู้มั้ยครับ ผมเหมือนโลกถล่ม ขาสั่น มือไม้เย็น ตลอดเวลาที่ผ่านมาคืออะไร เธอคบซ้อนหรอ เธอไม่ได้รักผมหรอ เธอแค่สงสารผมหรอ ที่สำคัญ ผมสงสารเธอ เพราะจากการคุย ดูรู้เลยว่าแฟนผมรักเค้าข้างเดียว
ทุกอย่างมันดูแย่ไปหมด ผมร้องไห้แบบที่ไม่เคยร้องมาก่อน ซักพักผมโทไปถามเธอ ว่าตกลงมันเป็นยังไง ตอนแรกเธอยังปากแข็ง ไม่พูดความจริง จนผมต้องบอกว่าผมอ่านในFacebookเธอ เธอร้องไห้ ละก็ค่อยๆพูดความจริง เธอบอกว่าไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ ตลอดเวลาพยายามตัดใจ มันทำไม่ได เธอบอกเธอสงสารผม เธอเลยทำกับผมแบบนี้ ผมบอกว่าทำไมไม่พูดความจริงกับผม ผมรับได้ ขอเพียงแค่บอก ผมเคยบอกว่า ขออย่างเดียวอย่าทิ้งผมไป ผมจะรอเธอจนกว่าที่เธอจะรักผมได้จริงๆ วันนี้ตัดใจไม่ได้ไม่เป็นไร ผมรอได้ แต่อยาทิ้งผมไป ผมบอกเธอว่า จำได้มั้ย ผมเคยบอกว่าผมจะอยู่ข้างๆเธอไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะะไร วันนี้ก็เหมือนกัน ผมจะไม่ปล่อยมือเธอ จะพาเธอข้ามผ่านความรู้สึกนั้นมาให้ได้ วันนี้รักผมไม่ได้ไม่เป็นไร
เธอบอกว่าเธอพยายามตัดใจ เสียใจที่เรื่องเป็นแบบนี้ รู้มั้ยครับ ผมสงสารเธอมาก เธอต้องอยู่กับความรู้สึกแบบนี้มาเป็นปีๆ ผมรู้ดีเลย เพราะผมเองก็อยู่ในสถานะเดียวกับเธอ เธอเป็นแฟนผม แต่ผมก็รู้ว่าเธอไม่ได้รักผม เธอเองก็เจ็บปวดเช่นเดียวกัน ผมสงสารเธอครับ
ถามว่าผมเจ็บมั้ย ผมเจ็บมาก ผมบอกเธอว่า ครั้งนีครั้งที่ 2 ผมก็ยังจะให้โอกาสเธอ ขอร้องอย่าโกหกอะไรผมอีก เธอก็สัญญา
เธอพยายามบอกให้ผมไปจากเธอ อยากให้ผมไปมีอนาคตที่ดี แต่ผมไปจากเธอไม่ได้ ผมรู้ความรู้สึกนี้มันเจ็บปวด ผมอยากให้เธอก้าวผ่านมันมาให้ได้ก่อน
สุดท้ายแล้วเธอจะไม่ได้รักผมก็ไม่เป็นไร แต่สิ่งที่เป็นอยู่มันผิดมาก
ทุกคนว่าผมทำถูกมั้ย ผมควรทำไงต่อไป ถึงยังไงผมก็เจ็บอยู่ดี ครั้งนี้ครั้งที่2 เป็นใครใครก็ต้องรู้สึกว่าตัวเองโง่เหลือเกิน ผมเจ็บแบบไม่เคยเป็นมาก่อนเลย เพราะมันเป็นแบบนี้ถึง 2 ครั้ง
...ผมรักเธอมากครับ...
ถ้าแฟนนอกใจเราถึง 2 ครั้ง เรายังควรจะให้อภัยเค้ามั้ย
ก่อนอื่นขอเรียงลำดับเหตุการณ์ก่อนครับ
ท้าวความไป ผมคบกับแฟนมา 6 ปี มีแพลนที่จะอยู่ด้วยกัน แรกๆเธอก้อไม่ได้รักผม แต่ผมก็พยายามตามจีบเธอ สุดท้ายเธอก็ไม่รับรัผมซักที ผมก็เอะใจ เพราะเธอไม่มีใคร ตอนนั้นคิดในแง่ดีว่าผมคงดีไม่พอ ก็ไม่ได้บังคับอะไรเธอ จนวันนึง ผมจับได้ว่าเธอแอบชอบญาติห่างๆของตัวเอง ย้ำครับว่าญาติ สายเลือดเดียวกัน ผมช็อค พูดไม่ออก ทุกอย่างจุกอก คิดไม่ถึง จนเธอสัญญากับผมว่า "จะตัดใจและเริ่มต้นใหม่กับผม"
ผมให้โอกาสเธอ... ทุกอย่างเริ่มจะดี คบกันมาผ่านมา 1 ปี มีบ้างที่ผมสงสัยระแคะระคาย ว่าเธอไม่ได้รักผมจริง แต่ผมก็ไม่ได้อะไร เชื่อใจเธอมาตลอดๆ ผมเคยบอกว่าถ้าสมมติยังตัดใจไม่ได้ ให้บอกผมตรงๆ ผมรับได้ (ทุกคนอาจจะคิดว่ายังไงผมก็รับไม่ได้ใช่มั๊ยครับ ถ้าความจริงแฟนผมยังชอบหลานชายตัวเอง) เธอก็ยังยืนยันมาเสมอๆ ว่าตัดใจได้ รักผมคนเดียว
เช้าวันนี้ ผมแอบเข้าไปดูเฟสบุ๊คของเธอ เห็นประวัติการสนทนาทั้งหมดกับคนนั้น รู้มั้ยครับ ผมเหมือนโลกถล่ม ขาสั่น มือไม้เย็น ตลอดเวลาที่ผ่านมาคืออะไร เธอคบซ้อนหรอ เธอไม่ได้รักผมหรอ เธอแค่สงสารผมหรอ ที่สำคัญ ผมสงสารเธอ เพราะจากการคุย ดูรู้เลยว่าแฟนผมรักเค้าข้างเดียว
ทุกอย่างมันดูแย่ไปหมด ผมร้องไห้แบบที่ไม่เคยร้องมาก่อน ซักพักผมโทไปถามเธอ ว่าตกลงมันเป็นยังไง ตอนแรกเธอยังปากแข็ง ไม่พูดความจริง จนผมต้องบอกว่าผมอ่านในFacebookเธอ เธอร้องไห้ ละก็ค่อยๆพูดความจริง เธอบอกว่าไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ ตลอดเวลาพยายามตัดใจ มันทำไม่ได เธอบอกเธอสงสารผม เธอเลยทำกับผมแบบนี้ ผมบอกว่าทำไมไม่พูดความจริงกับผม ผมรับได้ ขอเพียงแค่บอก ผมเคยบอกว่า ขออย่างเดียวอย่าทิ้งผมไป ผมจะรอเธอจนกว่าที่เธอจะรักผมได้จริงๆ วันนี้ตัดใจไม่ได้ไม่เป็นไร ผมรอได้ แต่อยาทิ้งผมไป ผมบอกเธอว่า จำได้มั้ย ผมเคยบอกว่าผมจะอยู่ข้างๆเธอไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะะไร วันนี้ก็เหมือนกัน ผมจะไม่ปล่อยมือเธอ จะพาเธอข้ามผ่านความรู้สึกนั้นมาให้ได้ วันนี้รักผมไม่ได้ไม่เป็นไร
เธอบอกว่าเธอพยายามตัดใจ เสียใจที่เรื่องเป็นแบบนี้ รู้มั้ยครับ ผมสงสารเธอมาก เธอต้องอยู่กับความรู้สึกแบบนี้มาเป็นปีๆ ผมรู้ดีเลย เพราะผมเองก็อยู่ในสถานะเดียวกับเธอ เธอเป็นแฟนผม แต่ผมก็รู้ว่าเธอไม่ได้รักผม เธอเองก็เจ็บปวดเช่นเดียวกัน ผมสงสารเธอครับ
ถามว่าผมเจ็บมั้ย ผมเจ็บมาก ผมบอกเธอว่า ครั้งนีครั้งที่ 2 ผมก็ยังจะให้โอกาสเธอ ขอร้องอย่าโกหกอะไรผมอีก เธอก็สัญญา
เธอพยายามบอกให้ผมไปจากเธอ อยากให้ผมไปมีอนาคตที่ดี แต่ผมไปจากเธอไม่ได้ ผมรู้ความรู้สึกนี้มันเจ็บปวด ผมอยากให้เธอก้าวผ่านมันมาให้ได้ก่อน
สุดท้ายแล้วเธอจะไม่ได้รักผมก็ไม่เป็นไร แต่สิ่งที่เป็นอยู่มันผิดมาก
ทุกคนว่าผมทำถูกมั้ย ผมควรทำไงต่อไป ถึงยังไงผมก็เจ็บอยู่ดี ครั้งนี้ครั้งที่2 เป็นใครใครก็ต้องรู้สึกว่าตัวเองโง่เหลือเกิน ผมเจ็บแบบไม่เคยเป็นมาก่อนเลย เพราะมันเป็นแบบนี้ถึง 2 ครั้ง
...ผมรักเธอมากครับ...