กลอนเหงาๆเคล้าสายฝน


[ หนีออกนอกหัวใจ หมายเลข ๑ ]

----------------------------------

ไม่อาจยืนเดียวดายใต้ฟ้าคราม
ไม่อาจห้ามดวงจันทร์งามลับขอบฟ้า
ไม่อาจล่องลอยไหลไปเหนือธารา
ไม่อาจจมพสุธาหนีหน้าไกล

ไม่อาจทำสิ่งใดให้ดีขึ้น
ไม่อาจคืนความสุขให้สิ่งไหน
ไม่อาจปลดเปลื้องทุกข์โยนทิ้งไป
ไม่อาจเอื้อมดวงหทัยที่หลุดลอย

ไม่อาจบอกว่าคิดถึงได้เต็มปาก
ไม่อาจเอ่ยคำว่ารักแบบพล่อยพล่อย
ไม่อาจกล่าวตัดพ้อไปด้วยใจลอย
ไม่อาจปล่อยเปล่งวาจาเพ้อหาใคร

ไม่อาจรักไม่อาจรักไม่อาจรัก
ไม่อาจหักไม่อาจห้ามพอได้ไหม
ไม่เอาแล้วไม่เอาแล้วเรื่องหัวใจ
ไม่มีใครไม่มีใครแทนที่เธอ

----------------------------------

แด่ทุกคนที่ยังหลงอยู่ในหัวใจตัวเองเช่นกันครับ แวะมาลากเศร้ากัน ฮะๆ เม่าในกองไฟ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่