ตอนเช้าแม่บอกน้องมันมาปลุกผมให้ตื่นไปโรงเรียน ผมก็ตื่นมาทำธุรส่วนตัวเสร็จ ผมก็เดินไปเดินไปที่โต๊ะ จะไปหยิบเงินค่ากับข้าวนั่นแหละ แต่เงินหาย ผมก็ตกใจ เห้ยเงินหายไปไหน ผมลองดูรอบๆ ก็ไม่มี ผมไปถามคนในครอบครัวที่กำลังวุ่นกับการทำอาหารเช้าอยู่ ถามว่า เห็นตังของผมไหม ? แม่ก็บอกว่าไม่เห็นนะ เอาไว้ลืมที่หรือเปล่า ผมก็บอกว่า ไม่  ผมจำได้เมื่อคืนผมวางไว้ที่โต๊ะ  ผมก็พูดว่า"ต้องเป็นน้องแน่ๆเลยที่เอาไป " น้องมันก็ว่าไม่ได้เอาไปอะไรก็ชอบว่าให้น้อง ยายผมก็ว่างั้น น้องมันไม่ใช่คนขี้ขโมยสักหน่อย แต่ผมจำไม่ผิดแน่ๆว่าวางไว้บนโต๊ะ ช่างเหอะผมก็ไม่สน ผมก็ไปโรงเรียนข้าวก็ไม่ได้กิน อะไรก็ไม่ได้กิน ตกเย็นกลับมาถึงบ้าน แม่ผมบอกผมไปรับน้อง แต่ผมบอกว่าผมไม่ว่างจะทำงาน  แม่ก็ไปรับเอง พอกลับมาถึง น้องผมถือปืนอัดลมกลับบ้านมาพร้อมกับเสียงแม่ด่าน้อง แม่ผมเข้ามาบอกว่า ตังที่หายเมื่อเช้าอะไอ่นี่มันเอาไป
............ครอบครัวผม ไม่เคยสอนให้ใครเป็นขโมย ทำไมน้องผมถึงมีนิสัยแบบนี้ ผมควรจะสั่งสอน ยังไงดี รับไม่ได้จริงๆ ครับ ในครอบครัวไม่เคยมีใครทำตัวแบบนี้ น้องผมคนนี้ ปกติเป็นเด็กที่ ไม่เอาการเรียน ซ้ำป.1 มา 2 ปีแล้ว อาจเป็นโรคอะไรหรือเปล่า หรือปมด้อย ขอความกรุณา ผู้ที่มีประสบการณ์หน่อยนะครับ ช่วยทีครับ อนาคตของชาติแบบนี้ผมไม่ปลื้มเลย