ก็คือเราโดนประจำเลยคือการใช้มีดงัดประตูเข้ามาด่า เข้ามาตี ทุกๆ6โมง เพราะเราไม่ยอมตื่น ตั้งแต่เด็กจนอยู่ม.6แล้ว แล้วยิ่งมาม.6เราต้องอ่านหนังสือ ทำการบ้านดึก แล้วเราต้องการพักผ่อนเยอะๆ แต่ที่บ้านก็ยังไม่โอเคกับการที่ตื่นหลัง6โมง เพราะถ้าพระอาทิตย์ขึ้น เขาจะว่ามันสายเกินไปแล้ว แล้วที่บ้านจะชอบปลุกให้มาล้างจานตอนเช้าๆอะ ทั้งๆที่เราได้เก็บออกไปล้างตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ไม่ว่าจะน้อยหรือมากก็ตาม เขาก็จะปลุก เพื่อให้เราตื่น เราเคยบอกไปว่าเราได้ยินแล้ว มันล้างตอนไหนก็ได้ เดี่ยวจะไปล้างให้อยู่แต่ไม่ใช่ตอนนี้ไรประมาณนี้ ล่าสุดวันนี้เลยตอน6โมงเลยค่ะ เขาใช้มีดงัดเข้ามาแล้วแบบทำลายข้าวของ เหยียบตะกร้าผ้าจนแตกหักเป็นชิ้น ถีบโต๊ะเก็บของเราจนเละ จนเราตื่นที่บ้านก็จะบอกว่าอยากนอนก็ไปนอนอยู่วัด ทำไมไม่ตายแทนคนนั้นคนนี้ไปเลย ตลอดจนจำได้ ช่วงบ่ายเขาก็งัดเข้ามานะคะแต่เป็นช่วงที่เราทำการบ้านเสร็จแล้ว2วิชา เราเลยนอนเล่นโทรศัพท์ แต่เขาก็แบบด่านั่นแหละค่ะว่าเล่นแต่โทรศัพท์ อยากเรียนต่อไหมหรืออยากออกมาเอาผัวไรประมาณนี้แหละค่ะ (เราก็ยอมรับว่านอนดึกจริงๆ กว่าเราจะกลับจากโรงเรียน กว่าจะอาบน้ำ กินข้าว ทำการบ้านเสร็จ อ่านหนังสือเสร็จก็ดึกมากๆ แล้วเราต้องการพักผ่อนอะ ที่เรียนก็ต้องหา หนังสือก็ต้องอ่านสอบ การบ้านก็ต้องทำ บางครั้งเขาก็ไล่ให้ไปอยู่กับพ่อแท้ๆ ซึ่งเขาก็มีครอบครัวใหม่ไปแล้วอะ ทำไมมันต้องมานั่งเครียดและร้องไห้ทุกๆครั้งตลอดเลย เราต้องการกำลังใจมากกว่า การที่ต้องมาฟังคำด่า (ด่าแบบหยาบมากกกกกกๆ จนบางทีเขาก็ไม่เคยสนใจความรู้สึกเรา ณ ตอนนั้นเลยค่ะ)
ทำอย่างไรให้ที่บ้านเข้าใจเราบ้างคะ ?