เราต้องพราก จากกัน..สักวันหนึ่ง
ช้าหรือเร็วต้องมาถึงเป็นแม่นมั่น
ต่างที่ไปต่างที่มาร่วมผูกพัน
มีสักวันต้องเหินห่างตามทางตน

วันเวลาเปลี่ยนแปรไม่แน่นอน
โรงละครโลกมนุษย์สุดสับสน
สวมบทบาทใส่หัวโขนอลวน
บทสุดท้ายแต่ละคนหมุนวนไป

มันวกเวียนอยู่อย่างนี้เป็นปีชาติ
เราไม่อาจหยุดยั้งไม่ไปไหน
เกิดขึ้นแล้วดิ้นรนกันจนบรรลัย
ทั้งจากเป็น จากไกล และจากลา

เราต้องพราก จากกัน..สักวันหนึ่ง
ก่อนวันนั้นมาถึงยังห่วงหา
ความสัมพันธ์รู้สึกดีที่มีมา
ยังมีค่าในหัวใจไม่เคยเลือน

...