ผมกับเธอเราคบกันมาได้ประมาณ 3 ปี 7 เดือน เราอายุห่างกัน 2 ปี ตอนเริ่มคบกันใหม่ๆก็ไม่มีอะไรมาก หวานแบบคู่รักทั่วไป เราอยู่หอเดียวกันเลยใกล้ชิดกันมาก อยู่ด้วยกันทุกวัน ยกเว้นเวลากลับบ้าน ตอนผมขึ้นมหาลัยก็จะนั่งรถกลับมาหาเธอบ่อยครั้งไม่เคยห่างหาย เคยทำผิดพลาดครั้งใหญ่มากๆคือแอบไปคุยกับหญิงอื่น ที่เจอที่ร้านเหล้าก็คุยได้ประมาณ 2 อาทิตย์แล้วเธอจับได้ ผมก็หยุดทำนิสัยแย่ๆแล้วก็ทำดีกับเธอมาตลอด มีทะเลาะกันบ้างเป็นบางครั้งบางคราว ผมก็เป็นคนอารมณ์ร้อน เธอก็เป็นคนอารมณ์ร้อนเวลาทะเลาะกันทีก็เสียงดังหน่อย พอถึงเวลาที่เธอเข้ามหาลัยเราก็ย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกัน เช่าด้วยกันมันเป็นครั้งแรกที่เรามี"ห้องของเรา" เราดีใจกันมากช่วงเวลานั้นมันมีความสุข พอเวลาผ่านไป ผ่านไปเธอก็เริ่มเปลี่ยนไป
เราเจอกันน้อยลงทั้งๆที่อยู่ห้องเดียวกัน เวลาอยู่ด้วยกันก็ต่างคนต่างทำสิ่งที่ตัวเองชอบ พอมาถึงช่วงเดือนเมษายนที่ผ่านมาปีนี้ เธอมาหาผมที่ห้อง ก่อนหน้านั้นเธออยู่บ้านไม่ได้มาหาผมประมาณเดือนนึง(เธอซิ่วเรียนเพราะไม่ชอบเลยกลับบ้านบ่อย) วันที่เธอกลับมาเราก็ทะเลาะกันเรื่องไร้สาระเหมือนทุกที วันนั้นก็ไม่มีไรแล้วก็วันรุ่งขึ้น เช้ามาเราก็ทะเลาะกันอีก เธอหนีกลับบ้านแล้วเย็นวันนั้น เธอก็บอกเลิกผม ผมพยายามง้อทุกทาง ทำทุกอย่างที่ผู้ชายคนนึงจะทำได้
เธอมี IG แต่ผมไม่ได้เล่นแล้วเธอก็ไม่เคยให้ดูจนกระทั่งผมเข้าไปดูได้ แล้วถึงรู้ว่าเธอหลอกผมมาหลายอย่างมากมากกว่าสิบครั้งที่หลอกกัน
แล้วสิ้นเดือนเมษายนนั้นเธอก็ย้ายของออกไปจาก"ห้องของเรา" ผมเป็นคนย้ายของนั่นเองแปลกไหมล่ะ ผมก็ง้อมาตลอด เหตุผลที่เธอบอกเลิกคือรักไม่เหมือนเดิม จนมาวันนึงน่าจะเดือนมิถุนายน จำไม่ได้ว่าเดือนไหน ผมก็ง้ออยู่แต่เธอก็ไม่สนใจจนกระทั่งผม ลองเข้า Line ในคอมโดยใช้อีเมล์ ผมเดาถูก ผมเจอเธอคุยกับผู้ชายคนนึงเรียกกันว่า"ที่รัก" วันนั้นเธอก็โกรธผมมากแล้วบอกจะแจ้งตำรวจจับผม ข้อหาละเมิดสิทธิส่วนบุคคล แต่เธอก็ไม่ได้แจ้งความ

พอเวลาผ่านมา ผมไม่ได้ติดต่อไปเลย ผมเสียใจมากที่เห็นสิ่งนั้น แล้วเธอก็ติดต่อกลับมา บอกขอโทษนู่นนี่นั่น เป็นห่วง แล้วบอกว่าคนนั้นเป็นแค่เพื่อนสนิท(แต่ชวนขึ้นห้องกัน) แต่คงกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ผมก็บอกเธอว่าถ้าเป็นอย่างนั้น ก็อย่าติดต่อมาอีกเลย ผมยังไม่พร้อมยังทำใจไม่ได้ เธอก็เงียบหายไป แล้วเธอก็จะติดต่อมา อาทิตย์นึงบ้าง สองอาทิตย์บ้างไลน์มา(แต่ผมลบเธอไปแล้วแต่ไม่ได้ตั้ง Filter message) จนวันนึงผมตัดสินใจถามเธอว่า เรากลับมาคบกันไหม ทั้งๆที่ผมรู้คำตอบ แต่ก็ยังถามไป คำตอบก็แน่นอนว่า"มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว" แล้วผมก็ไม่ติดต่อไปเหมือนเดิม เธอก็ทักมาเป็นยังไงบ้าง ผมก็เงียบ บางครั้งก็โมโห ด่ากลับไปเพราะผมอยากให้เขาเกียจผมจะได้ไม่ทักผมมาอีก ผมน้ำตาไหลทุกครั้งที่เธอติดต่อมา จนถึงวันนี้ทั้งที่มันผ่านมาซักพักแล้ว

ลืมบอกไปว่าผมยังอยู่ที่คอนโดเดิมคนเดียวจนกว่าจะหมดสัญญา อยู่กับเวลาเดิมๆ ซึ่งมันหมดสิ้นเดือนสิงหาคม เป็นเดือนที่เราเริ่มความสัมพันธ์

ก็ไม่รู้ว่ารักของเรามันเริ่มน้อยลงตอนไหน ทั้งๆที่ผมก็รักเธอมากขึ้น ให้ทั้งใจ ให้จนวันสุดท้าย ผมอาจผิดเองที่บางครั้งอาจจะใส่ใจเธอน้อยไป อาจให้เวลาแต่ไม่ได้ให้ความสุข แค่อยู่ด้วยกันแต่แยกกันทำในสิ่งที่ชอบ อาจจะบังคับเธอมากไป จู้จี้เธอมากไป แต่ที่ทำไปก็หวังดีทุกครั้ง  อีก 2 วันก็หมดสัญญาคอนโดแล้วต้องย้ายออก ผมมารู้ตัวอีกทีมันก็สายเกินไปที่จะแก้ไขอะไรที่ผ่านมา เวลาเห็นเพื่อนที่มีแฟน แต่มันทำตัวไม่ดีก็อดที่จะด่ามันไม่ได้ แต่อาจจะอยู่ที่บางคนอีก ผมเป็นคนรักแฟน คิดว่ามีแฟนก็มีเพื่อที่จะสร้างครอบครัว ไม่ได้มีเล่นๆสนุกสนาน บางคนก็ว่าผมอ่อนหัด เขาไม่รักยังจะมานั่งเสียใจ มันก็อยู่ที่คนเรานั้นเจออะไรมา บางคนคบกันก็ไม่ได้จริงใจอะไรมากมาย
เธอเป็นคนสวย น่ารัก ใครๆก็ชอบ คนก็จีบเยอะ ซึ่งผมก็ไม่มีอะไรที่ดีมากมาย ก็แค่คนธรรมดาคนนึงไม่ได้เลิศหรูอะไร จนถึงวันนี้ผมก็ยังมีความรู้สึกดีๆอยู่ ทั้งๆที่พยายามทำตัวเข้มแข็ง แต่พออยู่ที่ห้องเงียบๆคนเดียว มันก็มีอน้ำตาเกือบทุกครั้ง

มีเพื่อนรักผมคนนึงบอกว่า ถ้ากลับไปคบกับมัน กับกูขาดกัน 5555555 มันบอกว่ามันทำเสียใจขนาดนี้ยังรักมันอีกรึไง
ผมก็ยอมรับว่า ผมก็ไม่มั่นใจว่าตอนนี้ผมยังรักเขาอยู่หรือผมแค่เหงา และยังไม่มีใครใหม่ รู้สึกว่าตัวเองยังไม่พร้อมและขี้อาย พูดไม่เก่ง จีบสาวไม่ค่อยเป็น

ที่สร้างกระทู้นี้ก็แค่อยากระบาย คุยกับเพื่อนกลัวเพื่อนจะรำคาญเอา  
ใครอ่านก็ขอบคุณครับ ใครด่าก็เชิญ นักเลงคีย์บอร์ดมีเยอะไม่สนใจ

อ่านแล้วอาจงง เพราะครั้งแรกที่เขียนอะไรยาว ตั้งกระทู้ในห้องสนทนาไม่ได้ ยังไม่ได้ยืนยันตัวตน