ขอเกริ่นก่อนนะคะ คือเรากับแฟนคบกันมา4ปี แต่งงานกันมา2ปีแล้ว แต่เราอยู่บ้านเค้าก่อนแต่งค่ะ พอแต่งงานแล้วก็ไม่ได้แยกบ้าน ทั้งๆที่อยากจะแย่
บ้านแฟนเรามีธุรกิจ และสวนอีกหลายแปลงมากกกกก ฐานะจัดว่าดีเลยทีเดียว มีลูกชายทั้งหมด3คน แฟนเราเป็นลูกคนกลาง พี่ชายทำงานอยู่ต่างจังหวัด เงินเดือนดี แม่รักพี่ชายมากกกก แต่แฟนเราทำงานธุรกิจของที่บ้านคือรับจ้างพ่ออีกทีนึง เงินเดือนเท่ากับลูกน้อง ไม่เคยเรียกร้องอยากได้เพิ่ม ประเสริฐสุดๆ เราทำงานประจำเงินเดือนไม่ได้มากมายอะไร คือเป็นสะใภ้ในบ้านคนเดียวต้องทำทุกอย่าง งานบ้าน ซักผ้า ล้างจาน หุงข้าว กวาดบ้าน ถูบ้าน ขัดห้องน้ำ ฯลฯ คือเหนื่อยค่ะ กลับมาจากงานประจำ แต่ต้องทำ น้องชายเค้าก็ช่วยทำบ้างนะคะ แต่ไม่เคยเรียบร้อยเลย ต้องตามเก็บงานตลอด
เข้าเรื่องเลย คือไม่เข้าใจว่า แม่แฟนชอบเอาอกเอาใจพี่ชาย ทังๆที่ก็อายุจะ30แล้ว มีแฟนแต่ยังไม่แต่งงานนานๆจะกลับบ้านซักทีเวลาแฟนพี่ชายกับพี่ชายกลับบ้านทีนึงนี่แบบ หมาหัวเน่ากันทั้งบ้าน ทั้งๆที่แฟนเราทำงานแทบตาย ไม่ค่อยรัก น่าสงสาร
น้องชายแฟนก็เข้าใจว่าเป็นผู้ชาย ทำงานบ้านไม่ค่อยเ็น แต่ม.2แล้ว ยังต้องให้ซักผ้า ซักถุงเท้าให้ ก็ไม่ไหวนะ วันเสาร์อาทิตย์ ตื่นสายมากก ตื่นมายังไม่ทันล้างหน้า แปรงฟัน ก็ตักข้าวกิน สบายยย เรากำลังถูบ้านอยู่ หมั่นไส้มาก แต่จะทำไงได้ สะใภ้เค้าเนาะ เค้าเจ้าของบ้าน
ที่ดินแม่แบ่งให้เป็น3ส่วนให้ลูกทุกคน แต่ยังไม่ได้เป็นลายลักษณ์อกษร พี่ชายได้มากที่สุด ทำเลดีสุด แต่ยังไม่มีใครได้ทำเอง พ่อแม่ทำตลอด ปีที่แล้วบอกเราว่าปีนี้จะให้ทำสวนกันเอง จะได้มีเงินตั้งตัว สร้างบ้านกัน แต่พอมาถึงเวลาจริงๆกลับไม่ให้ทำ เคยชวนแฟนออกไปทำงานนอกบ้าน แต่แฟนบอกค่าใช้จายเยอะ ไม่มีใครดูแลพ่อแม่ พูดมาอย่างนี้ไปไม่เป็นเลยเรา ซึ่งแม่เราก็อยู่คนเดียวอีกอำเภอนึงนะ ทำไมไม่คิดบ้างหล่ะ เค้ายังอยู่ได้เลย สามีเราบอกอยู่บ้านนี้สบายจะตาย (ก็แน่แหละ นี่บ้านของเธอ เธออยู่มาตั้งแต่เด็ก แต่เรามาอยู่ในฐานะสะใภ้ซึ่งไม่ใช่บ้านตัวเอง) ตอนนี้ทำเหมือนกงสี ได้มาก็เข้าพ่อแม่หมด ได้แค่ค่าแรง พ่อค่อนข้างประหยัดมาก ชอบบ่นเวลาทำกับข้าว ว่าขาดนู้นนี่นั่นบ้าง ไม่อร่อยบ้าง แต่พอแฟนพี่ชายสามีทำ เราว่าก็งั้นๆนะ ไม่เคยกล้าบ่น ชิ
แม่สามีเราเป็นคนขยันทำสวนมาก แต่งานบ้านไม่ค่อยมีเวลาทำก็เข้าใจ แม่สามีกับเราเป็นคนเฉยๆพูดไม่เก่ง วันๆแทบไม่เคยคยกัน แต่กับแฟนพี่ชายสามีนี่แบบ คุยกันแบบ มีความสุข ประจบประแจง หรือว่าเราผิดปกติที่ไม่ค่อยคยกับใคร น้อยใจบ้างบางเวลา แม่สามีบ่นอยากให้พี่ชายมีลูก ซึ่งยังไม่ได้แต่งงาน แต่พอเราจะมีบ้าง บอกว่า"ไม่เลี้ยงให้ใครหรอกนะ" T.T
เราอึดอัดมาก อยากแยกบ้านแล้ว ใครเคยเจอปัญหาแบบเรามั๊ย ??เหนื่อยใจค่ะ ถามว่าทนไหวมั๊ย ไหวค่ะ แต่กำลังหาทางออกอยู่ เฮ้อออ
ปล.เราเรียบเรียงเนื้อหาไม่ค่อยถูก ผิดประการใดขออภัยด้วยค่ะ แต่เราอึดอัดจริงๆนะคะ หรือว่าเราขี้น้อยใจ ขี้อิจฉาหว่า !!!!
อึดอัดมาก อยากแยกบ้านอยู่กันเอง
บ้านแฟนเรามีธุรกิจ และสวนอีกหลายแปลงมากกกกก ฐานะจัดว่าดีเลยทีเดียว มีลูกชายทั้งหมด3คน แฟนเราเป็นลูกคนกลาง พี่ชายทำงานอยู่ต่างจังหวัด เงินเดือนดี แม่รักพี่ชายมากกกก แต่แฟนเราทำงานธุรกิจของที่บ้านคือรับจ้างพ่ออีกทีนึง เงินเดือนเท่ากับลูกน้อง ไม่เคยเรียกร้องอยากได้เพิ่ม ประเสริฐสุดๆ เราทำงานประจำเงินเดือนไม่ได้มากมายอะไร คือเป็นสะใภ้ในบ้านคนเดียวต้องทำทุกอย่าง งานบ้าน ซักผ้า ล้างจาน หุงข้าว กวาดบ้าน ถูบ้าน ขัดห้องน้ำ ฯลฯ คือเหนื่อยค่ะ กลับมาจากงานประจำ แต่ต้องทำ น้องชายเค้าก็ช่วยทำบ้างนะคะ แต่ไม่เคยเรียบร้อยเลย ต้องตามเก็บงานตลอด
เข้าเรื่องเลย คือไม่เข้าใจว่า แม่แฟนชอบเอาอกเอาใจพี่ชาย ทังๆที่ก็อายุจะ30แล้ว มีแฟนแต่ยังไม่แต่งงานนานๆจะกลับบ้านซักทีเวลาแฟนพี่ชายกับพี่ชายกลับบ้านทีนึงนี่แบบ หมาหัวเน่ากันทั้งบ้าน ทั้งๆที่แฟนเราทำงานแทบตาย ไม่ค่อยรัก น่าสงสาร
น้องชายแฟนก็เข้าใจว่าเป็นผู้ชาย ทำงานบ้านไม่ค่อยเ็น แต่ม.2แล้ว ยังต้องให้ซักผ้า ซักถุงเท้าให้ ก็ไม่ไหวนะ วันเสาร์อาทิตย์ ตื่นสายมากก ตื่นมายังไม่ทันล้างหน้า แปรงฟัน ก็ตักข้าวกิน สบายยย เรากำลังถูบ้านอยู่ หมั่นไส้มาก แต่จะทำไงได้ สะใภ้เค้าเนาะ เค้าเจ้าของบ้าน
ที่ดินแม่แบ่งให้เป็น3ส่วนให้ลูกทุกคน แต่ยังไม่ได้เป็นลายลักษณ์อกษร พี่ชายได้มากที่สุด ทำเลดีสุด แต่ยังไม่มีใครได้ทำเอง พ่อแม่ทำตลอด ปีที่แล้วบอกเราว่าปีนี้จะให้ทำสวนกันเอง จะได้มีเงินตั้งตัว สร้างบ้านกัน แต่พอมาถึงเวลาจริงๆกลับไม่ให้ทำ เคยชวนแฟนออกไปทำงานนอกบ้าน แต่แฟนบอกค่าใช้จายเยอะ ไม่มีใครดูแลพ่อแม่ พูดมาอย่างนี้ไปไม่เป็นเลยเรา ซึ่งแม่เราก็อยู่คนเดียวอีกอำเภอนึงนะ ทำไมไม่คิดบ้างหล่ะ เค้ายังอยู่ได้เลย สามีเราบอกอยู่บ้านนี้สบายจะตาย (ก็แน่แหละ นี่บ้านของเธอ เธออยู่มาตั้งแต่เด็ก แต่เรามาอยู่ในฐานะสะใภ้ซึ่งไม่ใช่บ้านตัวเอง) ตอนนี้ทำเหมือนกงสี ได้มาก็เข้าพ่อแม่หมด ได้แค่ค่าแรง พ่อค่อนข้างประหยัดมาก ชอบบ่นเวลาทำกับข้าว ว่าขาดนู้นนี่นั่นบ้าง ไม่อร่อยบ้าง แต่พอแฟนพี่ชายสามีทำ เราว่าก็งั้นๆนะ ไม่เคยกล้าบ่น ชิ
แม่สามีเราเป็นคนขยันทำสวนมาก แต่งานบ้านไม่ค่อยมีเวลาทำก็เข้าใจ แม่สามีกับเราเป็นคนเฉยๆพูดไม่เก่ง วันๆแทบไม่เคยคยกัน แต่กับแฟนพี่ชายสามีนี่แบบ คุยกันแบบ มีความสุข ประจบประแจง หรือว่าเราผิดปกติที่ไม่ค่อยคยกับใคร น้อยใจบ้างบางเวลา แม่สามีบ่นอยากให้พี่ชายมีลูก ซึ่งยังไม่ได้แต่งงาน แต่พอเราจะมีบ้าง บอกว่า"ไม่เลี้ยงให้ใครหรอกนะ" T.T
เราอึดอัดมาก อยากแยกบ้านแล้ว ใครเคยเจอปัญหาแบบเรามั๊ย ??เหนื่อยใจค่ะ ถามว่าทนไหวมั๊ย ไหวค่ะ แต่กำลังหาทางออกอยู่ เฮ้อออ
ปล.เราเรียบเรียงเนื้อหาไม่ค่อยถูก ผิดประการใดขออภัยด้วยค่ะ แต่เราอึดอัดจริงๆนะคะ หรือว่าเราขี้น้อยใจ ขี้อิจฉาหว่า !!!!