ก็ไม่รู้เหมือนกันนะคะว่าจะมีใครเชื่อเรื่องแบบนี้บ้าง แต่เราซึ่งอยู่บ้านหลังนี้มา20ปี เรานับถือค่ะ คนมอญจะนับถือผีที่เป็นบรรพบุรุษสืบต่อกันมา ที่บ้านจะต้องมีกล่องหรือหีบใส่ของที่บูชา เช่น โสร่ง แหวน อะไรพวกนี้ แล้วก็มีการไหว้ด้วยอาหาร ผลไม้ต่างๆ

เรื่องมีอยู่ว่าตอนนั้นแม่และยายเราไม่อยู่น้าที่เป็นญาติๆ มานอนเป็นเพื่อนเรา ตอนเย็นๆ ก็ไม่มีอะไรกินข้าว อาบน้ำนั่งเล่นกันปกติ แต่พอเราหลับไปแล้วน้าก็บอกว่าเห็นคนใส่โสร่งยืนอยู่ เป็นโสร่งแดง และบ้านเรามีโสร่งผืนเดียวคือผืนที่อยู่ในหีบนั้นนั่นเอง น้าเรียกเราแต่เราเหมือนไม่รู้สึก จนเช้าน้าก็กลับไปที่บ้านและก็ไม่ยอมมานอนที่บ้านเราอีกเลย

หรือเวลาเราอยู่บ้านคนเดียวจะได้ยินเสียงเหมือนคนเดิน เราก็ชินนะได้ยินมาตั้งแต่เด็กๆ และมีอยู่ครั้งหนึ่งยายเราออกไปข้างนอก คนเก็บค่าขยะมาเรียกที่หน้าบ้านแล้วได้ยินเสียงตะโกนกลับไปว่า "รอก่อน เดี๋ยวไป" แล้วเขาก็ยืนรอสักหนึ่งถึงสองนาทีน่าจะได้ยายเราก็เดินมา เขาก็งงว่าแล้วเมื่อกี้เสียงใคร? ทั้งๆ ที่ไม่มีใครอยู่

บ้านมอญคนที่ไม่ใช่สายเลือด หรือเขย สะใภ้จะอยู่อยากมาก ถึงเป็นดองกันแต่ทำตัวไม่ดีมักอยู่ไม่ยืด คนท้องที่ไม่ใช่สายเลือด หรือ สะใภ้ก็ห้ามมาค้าง ห้ามนั่งพิงเสา อันนี้เราก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่ว่าเขาเล่าต่อๆ กันมา

จะมีครอบครัวก็ต้องแบ่งเรือนออกไปให้ต่ำกว่าพื้นเรือนที่เราวางหีบบูชา ห้ามชายหญิงมีอะไรกันในห้องหรือที่ที่มีพื้นเรือนเดียวกับที่เราวางหีบนั้น

เรื่องแบบนี้ถือกันมาแต่โบราณเราก็ควรจะเชื่อ เพราะเราสบายใจ ใครจะหยิบยกเหตุผลเราก็ฟังไว้บ้าง แต่เราก็ปฏิบัติตามที่บรรพบุรุษเราสอนมา

ใครที่มีเชื้อสายมอญแล้วมีเรื่องเล่า ก็เล่าให้ฟังบ้างนะคะ เผื่อบางเรื่องเราไม่รู้ หรือบางเรื่องเข้าใจผิดจะได้รู้ไว้ค่ะ