ลูกชายอายุ 2 ขวบ 8 เดือน แล้วครับ
ปกติจะอุ้มลูกเดินกลับบ้านเพราะอยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก
ระหว่างทางมักสอนลูกพูด โน่นอะไร สีอะไร ฯลฯ
พูดไทยบ้าง อังกฤษบ้าง และ จีนบ้าง เพราะเป็นความต้องการที่อยากให้ลูกเป็น 3 ภาษานี้
เมื่อวานขากลับจากไปรับลูกที่ฝากเลี้ยงไว้ที่เนอเซอรี่ (ถนนพัฒนาการ 70-72)
ระหว่างทางตรงฟุตบาท ก็ถามลูกเป็นภาษาจีนว่า กลางวันกินข้าวอะไร (ก็ใช้น้ำเสียงธรรมดา)
จะมีชายร่างใหญ่ สูงราว 180 ซม อายุราว 40-50จะได้ ยืนกินน้ำ(ถุง) ตรงหน้าที่ผมจะเดินผ่าน ซึ่งผมไม่เคยรู้จัก และ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
หันมามอง แล้วพูดกระแทก *พูดเจ๊กวะ ทุเรศ กูจะอวก*
แล้วมันก็ขว้างถุงน้ำลงถังขยะ แล้วเดินนำหน้าผมไปตลอดทาง
ตอนแรกผมได้ยินไม่ถนัดนัก นึกว่ามันพูดใส่ใครอยู่
พอนึกอีกที เอ๊ะ นี่มันด่าเราอยู่นี่หว๋า ก็เราไม่ใช่หรอที่เพิ่งสอนลูกพูดภาษาจีนไปเมื่อกี้
และแถวนั้นก็ไม่มีใครที่คุยกับมันด้วย มันก็เดินไปเรื่อยๆ และ หันมาเหล่เป็นครั้งๆ
ใจผมก็คิด *สงสัยเจอพวกโรคจิต หรือพวกหยาดเชื้อชาติซะแล้ว*
อุ้มลูกอยู่ ลูกยังเล็ก ห่วงลูก เราก็ทำไรมันไม่ได้ คงไปถามมันไม่ได้แน่
ได้แต่เฉย และ นิ่ง และเดินตามหลังมันไป เพราะเป็นทางกลับบ้าน
ราว 5 นาที ที่ผมเดินตามหลังมัน มันหันมามองเป็นครั้งๆ ตลอดเวลา
ก่อนที่ผมจะข้ามทางม้าลายข้ามไปอีกฟากหนึ่งเพื่อกลับบ้าน ซึ่งมันก็หยุดยืนมองผมตลอด
ช่วยวิเคราะห์หน่อยครับว่า *มันเป็นอะไรของมัน*
สอนลูกพูดภาษาจีน ถูกคนไม่เคยรู้จักกันด่า
ปกติจะอุ้มลูกเดินกลับบ้านเพราะอยู่ไม่ไกลจากบ้านนัก
ระหว่างทางมักสอนลูกพูด โน่นอะไร สีอะไร ฯลฯ
พูดไทยบ้าง อังกฤษบ้าง และ จีนบ้าง เพราะเป็นความต้องการที่อยากให้ลูกเป็น 3 ภาษานี้
เมื่อวานขากลับจากไปรับลูกที่ฝากเลี้ยงไว้ที่เนอเซอรี่ (ถนนพัฒนาการ 70-72)
ระหว่างทางตรงฟุตบาท ก็ถามลูกเป็นภาษาจีนว่า กลางวันกินข้าวอะไร (ก็ใช้น้ำเสียงธรรมดา)
จะมีชายร่างใหญ่ สูงราว 180 ซม อายุราว 40-50จะได้ ยืนกินน้ำ(ถุง) ตรงหน้าที่ผมจะเดินผ่าน ซึ่งผมไม่เคยรู้จัก และ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
หันมามอง แล้วพูดกระแทก *พูดเจ๊กวะ ทุเรศ กูจะอวก*
แล้วมันก็ขว้างถุงน้ำลงถังขยะ แล้วเดินนำหน้าผมไปตลอดทาง
ตอนแรกผมได้ยินไม่ถนัดนัก นึกว่ามันพูดใส่ใครอยู่
พอนึกอีกที เอ๊ะ นี่มันด่าเราอยู่นี่หว๋า ก็เราไม่ใช่หรอที่เพิ่งสอนลูกพูดภาษาจีนไปเมื่อกี้
และแถวนั้นก็ไม่มีใครที่คุยกับมันด้วย มันก็เดินไปเรื่อยๆ และ หันมาเหล่เป็นครั้งๆ
ใจผมก็คิด *สงสัยเจอพวกโรคจิต หรือพวกหยาดเชื้อชาติซะแล้ว*
อุ้มลูกอยู่ ลูกยังเล็ก ห่วงลูก เราก็ทำไรมันไม่ได้ คงไปถามมันไม่ได้แน่
ได้แต่เฉย และ นิ่ง และเดินตามหลังมันไป เพราะเป็นทางกลับบ้าน
ราว 5 นาที ที่ผมเดินตามหลังมัน มันหันมามองเป็นครั้งๆ ตลอดเวลา
ก่อนที่ผมจะข้ามทางม้าลายข้ามไปอีกฟากหนึ่งเพื่อกลับบ้าน ซึ่งมันก็หยุดยืนมองผมตลอด
ช่วยวิเคราะห์หน่อยครับว่า *มันเป็นอะไรของมัน*