๏ เห็นของขึ้น ยืนมอง ชักของขึ้น
เจ็บจนมึน เหมือนชก โดนกกหู
ข้าวของแพง แตงกวา เข่งปลาทู
ถามดู บอกแพงตาม ค่าน้ำมัน
โน่นก็แพง นี่ก็แพง ค่าแรงถูก
คิดถึงลูก ถึงเมีย แล้วเสียขวัญ
ค่าใช้จ่าย หลายค่า สารพัน
หาไม่ทัน มาถม ลงหล่มทุน
ของมันขึ้น กึ๋นเล็ก จึงเจ๊กอั๊ก
มิตรไม่รัก ไม่รับ สนับสนุน
รัฐไม่ช่วย อวยเอื้อ ไม่เจือจุน
อีกงานบุญ บอกบ่อย เป็นร้อยงาน ๚

๏ เห็นของขึ้น ยืนมอง อยากร้องไห้
จะเป็นบ้า เป็นใบ้ หลายสถาน
ให้หงุดหงิด จิตใจ จะใดปาน
ฝากช่วยบอก รัฐบาล มาอ่านเอย ๚ะ (ฮา)