ผมทำงานประชาสัมพันธ์ให้กับหอศิลป์แห่งหนึ่งนะครับ (อยู่ในมหาวิทยาลัย มีงบประมาณให้ใช้ และดำเนินงานเพื่อการศึกษาเท่านั้น ไม่มีการขายผลงานเพื่อหารายได้)

ส่วนตัวเห็นใจนะครับ เพราะผมเองก็รู้สึกว่าวงการศิลปะก็ niche เหมือนกัน ตลอดหลายปีที่ทำงานมาทั้งในส่วนประชาสัมพันธ์และสื่อมวลชน ได้เห็นหอศิลป์หลายแห่งทั้ง non-profit และ commercial gallery ที่ต้องปิดตัวไปเหมือนกัน

คำแนะนำที่ให้ได้คือน่าจะต้องหาความรู้เกี่ยวกับการจัดการพิพิธภัณฑ์เพิ่ม ทั้งในส่วนการจัดแสดงผลงานและกิจกรรมที่จะเกิดขึ้น รวมทั้งการพัฒนาธุรกิจ (ทั้งนี้เข้าใจว่าแนวคิดเรื่องร้านกาแฟ ร้านอาหาร ก็คงไม่ได้อยู่ในความคิด เพราะอาจจะไม่ใช่ passion และจะกลายเป็นอีกธุรกิจที่อาจจะไม่ได้มีความรู้อยู่ดี)

อยากให้ลองทำความรู้จักกับคนที่ทำพิพิธภัณฑ์และธุรกิจอะไรที่ใกล้เคียงกันเพื่อขอคำปรึกษา หรืออาจจะลองติดต่อสถาบันการศึกษาที่สอนทางด้านธุรกิจ หรือการสื่อสารการตลาด เขาอาจต้องการ case study มาเป็น project ให้นักศึกษาเข้ามาทำศึกษาดูว่ามีจุดแข็ง-จุดอ่อนอย่างไร มีคำแนะนำอย่างไรบ้าง แต่ก็เลือกสถาบันดีๆ นะครับ

การทำพิพิธภัณฑ์ของเล่นอาจจะไม่ได้สิ้นหวังไปซะทีเดียว ถ้าอย่างในวงการศิลปะ ผมเองก็ได้เห็นองค์กร non-profit ที่สามารถอยู่ได้ มีแฟนเหนียวแน่น มีกิจกรรมตลอด เช่น The Reading Room ซึ่งก็ไม่รู้ว่าสามารถหารายได้มาได้อย่างไรบ้างเพราะจริงๆ แล้วสถานที่นี้เป็นห้องสมุดศิลปะ

พี่อีกคนที่ผมรู้จักและชื่นชมคือเจ้าของ Serindia Gallery เป็นหอศิลป์ที่อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมโอเรียลเต็ล เริ่มแรกคือเป็นสำนักพิมพ์หนังสือเกี่ยวกับศิลปะวัฒนธรรมจากดินแดนแถบหิมาลัย (niche มาก) ต่อมาเปิดแกลเลอรี่ ต่อมาทำ pop-up shop ของหนังสือ Taschen ที่ Central World ต่อมาเปิดร้านหนังสือศิลปะ+ออกแบบที่หอศิลป์กทม. ล่าสุดเปิดร้านหนังสือศิลปะ+ออกแบบ/แกลเลอรี่ที่ Central Embassy สำหรับผมคือ amazing สุดๆ คือในฐานะคนที่อยู่ในวงการศิลปะ ผมแทบไม่เคยเห็นใครซื้อหนังสือศิลปะ+ออกแบบเท่าไหร่ หอศิลป์เองก็ไม่ใช่ว่าทุกที่จะประสบความสำเร็จ แต่แกสามารถขยายธุรกิจได้ ถึงขั้นเข้ามาเปิดในห้างหรูๆ ผมเคยถามแกว่ามันมี market ในไทยรองรับสิ่งเหล่านี้เหรอ หรือว่าแกต้องสร้าง market แกก็ตอบว่าก็ต้องสร้าง market ด้วย  ซึ่งนั่นอาจเป็นสิ่งที่คุณเองต้องลองคิดว่าจะสร้าง market เองยังไงถ้ามันมีอยู่น้อย

เอาใจช่วยนะครับ