ตามนั้นครับ คืออายุ 30 แล้ว โสด เป็นคนง่ายๆ สบายๆ เป็นมิตรกับคนทุกคนและลูกเสืออื่นทั่วโลก (ไม่ใช่ละ -.- )
เรื่องของเรื่องก็ประมาณว่า.. เวลาผมปิ๊งใครในแวบแรกรู้จักกัน จะพยายามเข้าหาแบบเป็นมิตรก่อน แล้วค่อยจะจีบ แต่พอตัดสินใจจะจีบ
ก็จะมีเหตุการณ์ที่ทำให้เรารู้ว่า เป้าหมายนั้นมีเจ้าของอยู่แล้ว โดยไม่ต้องถามใครเลย ไม่ต้องทำอะไรเลย พอกำลังจะชอบเหตุการณ์นี้มันจะมาเองครับ
ผมไม่ใช่คนประเภทที่จะได้เฝ้ามองเธอ รักเธอห่างๆอย่างห่วงๆก็มีความสุขแล้วอะไรแบบนั้น และผมเองก็ไม่ค่อยชอบการเข้าคิวรอเป็นคนเผื่อเลือกกับเรื่องความรัก ไม่ชอบเป็นกิ๊ก ไม่อยากแย่งแฟนคนอื่น ไม่ได้หล่อ และไม่ใช่คนดีแต่เป็นแค่คนธรรมดาๆคนหนึ่งที่คิดว่าตัวเองดีพอและพร้อมที่จะดูแลผู้หญิงคนนึงให้มีความสุขได้
...แต่ทำไม ทุกครั้งที่ผมเริ่มชอบใครมันจะต้องเป็นแบบนี้ตลอด หรือว่าผมจะต้องใช้ด้านมืด ถึงรู้ทีหลังว่ามีแฟนก็ไม่ต้องสนใจ จีบเลย ต้องต่อสู้และแย่งชิง แย่งของคนอื่นมาเชยชมไปเลยเหมือนที่เพื่อนๆหรือคนรู้จักเขาทำกัน ถึงจะมีแฟน ถึงจะได้มีคู่เหมือนคนอื่นเขา เพราะรู้สึกเบื่อกับเหตุการณ์ซ้ำซากนี่เข้าไปทุกทีแล้ว ......
รู้สึกยังไงกับประโยคที่ว่า ....."ยังไม่ทันได้รัก...ก็อกหักซะแล้ว"
เรื่องของเรื่องก็ประมาณว่า.. เวลาผมปิ๊งใครในแวบแรกรู้จักกัน จะพยายามเข้าหาแบบเป็นมิตรก่อน แล้วค่อยจะจีบ แต่พอตัดสินใจจะจีบ
ก็จะมีเหตุการณ์ที่ทำให้เรารู้ว่า เป้าหมายนั้นมีเจ้าของอยู่แล้ว โดยไม่ต้องถามใครเลย ไม่ต้องทำอะไรเลย พอกำลังจะชอบเหตุการณ์นี้มันจะมาเองครับ
ผมไม่ใช่คนประเภทที่จะได้เฝ้ามองเธอ รักเธอห่างๆอย่างห่วงๆก็มีความสุขแล้วอะไรแบบนั้น และผมเองก็ไม่ค่อยชอบการเข้าคิวรอเป็นคนเผื่อเลือกกับเรื่องความรัก ไม่ชอบเป็นกิ๊ก ไม่อยากแย่งแฟนคนอื่น ไม่ได้หล่อ และไม่ใช่คนดีแต่เป็นแค่คนธรรมดาๆคนหนึ่งที่คิดว่าตัวเองดีพอและพร้อมที่จะดูแลผู้หญิงคนนึงให้มีความสุขได้
...แต่ทำไม ทุกครั้งที่ผมเริ่มชอบใครมันจะต้องเป็นแบบนี้ตลอด หรือว่าผมจะต้องใช้ด้านมืด ถึงรู้ทีหลังว่ามีแฟนก็ไม่ต้องสนใจ จีบเลย ต้องต่อสู้และแย่งชิง แย่งของคนอื่นมาเชยชมไปเลยเหมือนที่เพื่อนๆหรือคนรู้จักเขาทำกัน ถึงจะมีแฟน ถึงจะได้มีคู่เหมือนคนอื่นเขา เพราะรู้สึกเบื่อกับเหตุการณ์ซ้ำซากนี่เข้าไปทุกทีแล้ว ......