ผมรู้ตัวว่าตัวเองได้รับเชื้อ มาเมื่อ 3 ปีที่แล้ว 2554 ตอนแรก ทำอะไรไม่ถูกเลยเมื่อได้ทราบผลเลือด ขับรถออกจาคลีนิคแบบล่องลอยไร้จุดหมาย อยากให้รถเกิดอุบัติเหตุแล้วตายไปซะตอนนั้น พอขับไปได้สักพักก็นึกถึงคนที่เรารัก แม่ และ น้องชาย รวมทั้งหน้าที่การทำงานที่เราทำอยู่ ผมเลยตัดสินใจได้ว่า ชีวิตเราต่ออยู่ต่อเพื่อพวกเค้า เราเป็นคนเดียวสร้างฐานะ หารายได้เข้าครอบครัว หากเราเห็นแก่ตัว ทิ้งพวกเค้าไปแล้ว พวกเค้าจะอยู่อย่างไรโดยที่ไม่มีเรา ผมเลยตัดสินใจไปพบแพทย์ที่คีนิกในวันนั้นเลย ไปพบปรึกษา และตรวจเลือดอย่างละเอียดอีกครั้ง พร้อมด้วยหาค่า cd4 และ virus load ซึ่งผลออกมา อยู่ในเกณท์ ที่ต้องให้ยาต้านทันที จาก Cd4 อยู่ที่ 195 และ vl = 145,000 มาตอนนี้หลังจากรับยามาได้สักระยะ ผลออกมาหมอค่อยข้างพอใจ ที่ cd4=485 & vl = น้อยกว่า 20 undetectable
ตั้งแต่วันที่รู้ว่าติดเชื้อ ผมก็เลิกดื่ม เลิกเที่ยวกลางคืน เข้ายิม ดูแลสุขภาพตัวเอง ไม่ให้ใครสังเกตุ ได้ว่าร่างกายเราทรุด จนปัจจุบันไม่มีใครสังเกตุได้ และไม่แพร่เชื้อให้ใคร มีเพศสัมพันธุ์ ก็ใช้ถุงยางทุกครั้ง จนผมมาพบคนที่ผมรัก แต่เขาไม่ได้เป็นผู้ติดเชื้อ ผมรู้สึกผิดที่ต้องปิดบังเรื่องนี้ ผมรักเค้ามาก ไม่อบากให้เค้าต้องมาเสี่ยงกับชีวิตเรา แม้ว่าหมอจะยืนยันว่าเราไม่สามารถแพร่เชื้อได้ แต่เราก็ควรจะไปจากชีวิตเค้า แล้วไปอยู่กับคนที่มีเชื้อดีกว่า เรื่องการที่คิดจะเข้ากลุ่มก็เลิกเกิดขึ้นในหัวว่า เราอยากแบ่งปันเรื่องราวชีวิตให้ ทุกคนที่ติดเชื้อ ได้มีกำลังใจ และหากำลังใจ เพื่อให้อยู่ในสังคมอย่างเข้มแข็ง
ช่วยแนะนำผมที ว่ามีกลุ่มชายรักชาย ที่พอจะเข้ากลุ่มได้บ้าง เพื่อแลกเปลี่ยน และเจอคนที่เค้าเข้าใจในสิ่งที่เราเป็นเหมือนกัน
ขอบคุณล่วงหน้าครับ