สวัสดีค่ะเพื่อนๆพันทิป
เราคบกับแฟนเรามาประมาณ5เดือนแล้ว แฟนเราเป็นคนญี่ปุ่นนะ เรารู้จักกันเพราะ เขาเป็นลูกค้าที่บริษัท เข้ามาติดต่อกับนายญี่ปุ่นบ่อยๆ และตัวเราเองก็พอที่จะสื่อสารภาษาญี่ปุ่นได้ ทำให้รู้จักและมีช่วงหนึ่งที่นายเราต้องบินกลับญี่ปุ่น ทำให้ต้องเป็นคนติดต่อประสานงาน จึงรู้สึกสนิทกันและเริ่มคุยไลน์กัน คุยกันทุกวัน ช่วงนั้นเขาบอกรักเราทุกวัน ขอเราคบเป็นแฟน แคร์เรามาก ชวนเราออกไปเดททุกอาทิตย์ เราก็คบและรักกับเขาแค่คนเดียว เราช่วยกันสร้างความฝันไปด้วย คือ อีก 2 ปีเราจะไปเรียนต่อที่ประเทศญี่ปุ่น เขาเองก็เคยบอกว่า ถ้าเราไปอยู่ที่ญี่ปุ่นจริงๆ เขาจะขอเราแต่งงาน สร้างครอบครัวด้วยกัน ช่วงแรกต้องยอมรับเลยว่า เราเอาแต่ใจมากๆ และขี้โมโหสุดๆ เพราะคิดว่ายังไงแฟนเราก็รัก และไม่ทิ้งเรา เขาร้องไห้ให้เรา 3ครั้ง  จนระยะเวลาผ่าน เมื่อเดือนที่แล้วเราแอบเอาโทรศัพท์เขามาเล่น และพบว่าเขามีสาวไทยคนหนึ่ง สาวคาราโอะเกะ น่ารัก ตาโต เข้ามาจีบ เข้ามาคุยด้วย เราก็เช็คว่าคุยกันวันนั้นบ้าง เวลาไหนนั้นบ้างและตอนนั้นเราของขึ้นสุดๆๆก็เลยใช้อารมณ์เต็มที่ พูดจาแรงๆกับเขา ไล่เขา จนเขายอมแพ้ เถียงไม่ออก เอาแต่ร้องไห้ เราก็ร้องนะ เขาขอโทดและบอกเราว่า ทำไมเราไม่เชื่อใจเขา ผู้หญิงนั้นเป็นแค่เพื่อน เราก็ถามทุกอย่างว่าเป็นแค่เพื่อนแน่นะ เขาเล่าให้เราฟังทุกอย่าง (ไม่แน่ว่าทุกอย่างไหม) แต่สิ่งที่มันติดค้างใจ คือ ทำไมเวลาไปร้านคาราโอะเกะร้านนี้ ต้องเลือกแต่ผู้หญิงคนนี้ ทำไมไม่เลือกคนอื่น เราเลยขอร้องเขาว่า เลือกผู้หญิงคนอื่นได้ สิ่งที่ได้กลับมา คือ เขาบอกว่าทำไม่ได้ เพราะเป็นเพื่อนกัน เราอึ้งและเสียใจมาก เราเจ็บ เจ็บมากๆ เราเลยแก้ปัญหาโดยการที่บอกแฟนเราว่าให้เขาส่งข้อความไปบอกผู้หญิง ว่า เขามีแฟน และแฟนเขาขี้โมโหสุดๆ แต่เขาก็ไม่ทำ ทุกวัน เขาก็ไม่ได้รักเราแล้ว ไม่ได้แคร์เราเหมือนเมื่อกัน  เขาไม่ได้ห่วงหรือหวงเราแล้ว มีอยู่ครั้ง เขาเคยบอกว่า เขาไม่ต้องการความห่วงใยจากเรา ตั้งแต่ที่มีผู้หญิงคนนั้นเข้ามา แฟนเราเปลี่ยนไปมาก มากที่สุด เราจะย้ำและบอกกับตัวเองเสมอว่า เขาไม่ได้ผิด เป็นเพราะเราที่ผิด เราผิดตั้งแต่เริ่มที่เอาแต่ใจ และทำให้เขาเสียใจ วันที่เป็นวันสุดท้ายที่เรากับเขาจะเป็นแฟนกัน เพราะจะบอกเลิกกะเขาเลย ที่เราบอกเลิกเขาไม่ใช่ว่าเราไม่รักเขา  เรายังรักเขาอยู่ แต่เราอยากให้เขามีความสุข มีความสุขกับคนที่เราชอบ เราทำถูกแล้วใช่ไหมค่ะ ที่เป็นคนถอยออกมา ถึงแม้มันจะเจ็บมากๆๆเพราะมันรักครั้งแรกของเรา แต่เราไม่สามารถที่ทนกับความทุกข์ทรมาณได้ไปมากกว่านี้แล้ว
ขอบคุณเพื่อนๆๆ มากนะค่ะ ที่อ่านจบ