เราไม่รู้ว่าเราติดแฟนรึป่าว เรื่องมันเกิดแบบนี้มาหลายเดือนแล้ว
คือเวลาปกติทั่วๆไป เรากับแฟนจะอยู่ด้วยกันนอนห้องเดียวกัน คบกันมา7เดือนแล้ว เราเคยมีแฟนก่อนหน้านี้คนหนึ่ง เมื่อก่อนเราไม่เคยติดแฟนเลย แต่คนนี้อยู่ด้วยกันจนชินและไม่อยากแยกกันเวลาไปไหน หลายครั้งที่เราเอาแต่ใจก็รู้ตัวแต่มันก็ทำอะไรไม่ได้อยากให้แฟนเรามาง้อบ้าง ประชดบ้าง ทิฐิบ้าง แฟนเราก็ดีมากๆ ทั้งตามทั้งง้อทั้งใช้เหตุผลคุยแคร์เรามากๆ จนหลายๆ ครั้งเราก็รู้สึกสงสารแฟนเราไปเลย เราพยายามควบคุมตัวเองให้ได้แต่มันก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง เราอยากอยู่กับแฟนตลอดเวลา บางครั้งอยู่ในห้องแต่แฟนมั่วแต่สนใจอย่างอื่นเราก็เฟล แยกกันก็คิดถึงแฟนมากๆ ตอนไปเรียนหรือทำงานก็ไม่อยากแยกถ้าเป็นไปได้ก็จะออกจากห้องพร้อมๆกัน และอีกไม่กี่เดือนงานเราจะหนักมากๆเลยยิ่งอยากอยู่ด้วยกันเยอะๆ แต่แปลกมากตอนเวลาแฟนกลับบ้านเราจะรู้สึกแย่มากๆไม่รู้ว่าเพราะอะไรเราไม่โอเคมากๆถึงขั้นร้องไห้ทุกครั้ง ใจหนึ่งก็เข้าใจว่าก็ต้องกลับไปหาพ่อแม่ไม่ได้มีอะไรแต่อีกใจนึงมันก็ไม่โอเคมากๆไม่สามารถหาเหตุผลได้เลยตอนนั้นใช้อารมณ์ล้วนๆ เมื่อช่วงเดือนที่ผ่านมาเริ่มดีขึ้นมามากเพราะทุกที่เป็นอะไรแฟนก็จะคุยทุกครั้ง
แต่ไม่เข้าใจทำไมตัวเองอ่อนแอและงี้เง่าได้มากขนาดนี้ อยากเปลี่ยนตัวเองใหม่ รู้ตัวเลยว่าถ้ายิ่งเป็นแบบนี้สักวันแฟนก็ต้องทิ้งเราไป เรารักคนนี้มากๆไม่อยากให้มีวันนั้น
"ทำยังไงถึงควบคุมอารมณ์ตัวเอง" ไม่ให้น้อยใจ ไม่ให้ประชด และทำไมเวลาที่แฟนกลับบ้านถึงเฟลมากๆจนร้องไห้แบบนี้ ???
ช่วยหน่อยนะคะ ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นอะไรแบบนี้ มันคือเป็นอะไรแล้วมีวิธีรักษาไหม หรือมันจะเป็นแต่ช่วงนี้
อยากเลิกนิสัยขี้งอแงเอาแต่ใจควรทำอย่างไรดี
คือเวลาปกติทั่วๆไป เรากับแฟนจะอยู่ด้วยกันนอนห้องเดียวกัน คบกันมา7เดือนแล้ว เราเคยมีแฟนก่อนหน้านี้คนหนึ่ง เมื่อก่อนเราไม่เคยติดแฟนเลย แต่คนนี้อยู่ด้วยกันจนชินและไม่อยากแยกกันเวลาไปไหน หลายครั้งที่เราเอาแต่ใจก็รู้ตัวแต่มันก็ทำอะไรไม่ได้อยากให้แฟนเรามาง้อบ้าง ประชดบ้าง ทิฐิบ้าง แฟนเราก็ดีมากๆ ทั้งตามทั้งง้อทั้งใช้เหตุผลคุยแคร์เรามากๆ จนหลายๆ ครั้งเราก็รู้สึกสงสารแฟนเราไปเลย เราพยายามควบคุมตัวเองให้ได้แต่มันก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง เราอยากอยู่กับแฟนตลอดเวลา บางครั้งอยู่ในห้องแต่แฟนมั่วแต่สนใจอย่างอื่นเราก็เฟล แยกกันก็คิดถึงแฟนมากๆ ตอนไปเรียนหรือทำงานก็ไม่อยากแยกถ้าเป็นไปได้ก็จะออกจากห้องพร้อมๆกัน และอีกไม่กี่เดือนงานเราจะหนักมากๆเลยยิ่งอยากอยู่ด้วยกันเยอะๆ แต่แปลกมากตอนเวลาแฟนกลับบ้านเราจะรู้สึกแย่มากๆไม่รู้ว่าเพราะอะไรเราไม่โอเคมากๆถึงขั้นร้องไห้ทุกครั้ง ใจหนึ่งก็เข้าใจว่าก็ต้องกลับไปหาพ่อแม่ไม่ได้มีอะไรแต่อีกใจนึงมันก็ไม่โอเคมากๆไม่สามารถหาเหตุผลได้เลยตอนนั้นใช้อารมณ์ล้วนๆ เมื่อช่วงเดือนที่ผ่านมาเริ่มดีขึ้นมามากเพราะทุกที่เป็นอะไรแฟนก็จะคุยทุกครั้ง
แต่ไม่เข้าใจทำไมตัวเองอ่อนแอและงี้เง่าได้มากขนาดนี้ อยากเปลี่ยนตัวเองใหม่ รู้ตัวเลยว่าถ้ายิ่งเป็นแบบนี้สักวันแฟนก็ต้องทิ้งเราไป เรารักคนนี้มากๆไม่อยากให้มีวันนั้น
"ทำยังไงถึงควบคุมอารมณ์ตัวเอง" ไม่ให้น้อยใจ ไม่ให้ประชด และทำไมเวลาที่แฟนกลับบ้านถึงเฟลมากๆจนร้องไห้แบบนี้ ???
ช่วยหน่อยนะคะ ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นอะไรแบบนี้ มันคือเป็นอะไรแล้วมีวิธีรักษาไหม หรือมันจะเป็นแต่ช่วงนี้