ผมสังเกตตัวเอง ผมไม่ค่อยเข้าหาผู้หญิงรุ่นป้าครับ ไม่ค่อยเข้าหาผู้ใหญ่ ป้าบางคนก็ใจดีมาก บางคนอารมณ์ฉุนเฉียว แค่ถามเรื่องงานกับป้าแกเพราะเป็นหน้าที่แกต้องคอยอธิบาย แกไม่รู้หงุดหงิดมาจากไหนใส่อารมณ์เอาแต่ใจมากมันทำให้บรรยากาศดูแย่ไปเลย ผมก็มีนิสัยเสียคือไม่ค่อยสู้หน้าเท่าไหร่ มักเดินเลี่ยงไม่ค่อยอยากเสวนาถ้าไม่จำเป็น พวกเหล่าป้าๆกลับมองว่าไม่เข้าหาผู้ใหญ่ อันนี้ผมยอมรับผิดเลย ผมมาคิดๆดูผมไม่ควรเดินหนี ควรเข้าไปเสวนาพูดคุยให้สนิทสนมบ้างพูดเอาใจป้าแกเยอะๆ บางครั้งผมลืมตัวจริงๆทำอะไรไม่บอกป้าแก จนทำให้ป้าแกหงุดหงิด มาต่อว่าทำไมทำอะไรไม่บอกหรือแจ้งให้ทราบ ผมซวยเลย ผมผิดจริงๆครั้งนี้ มีใครเป็นแบบนี้บ้าง ผมก็จะพยายามปรับตัวครับ