ผมอาศัยอยู่กับภรรยาเพียงสองคนและเรากำลังมีลูกด้วยกัน แต่ผมรู้สึกว่าภรรยาผมเธอเริ่มเห็นแก่ตัวมากขึ้น...
ขอเล่าพื้นฐานของแต่ละคนก่อนนะครับ ครอบครัวผมเป็นครอบครัวฐานะปานกลางผมมีโอกาศไปเรียนต่างประเทศแต่รู้จักกับคนมากมายหลายฐานะ หลายวัฒนธรรม ครอบครัวเธอเป็นชาวบ้านฐานะปานกลางมีอาชีพ ขายของและทำไร่ทำสวน
ผมขอพื้นที่นี้ได้ระบายบ้างเถิด...ผมดูแลรับผิดชอบค่าใช้จ่ายภายในบ้านทุกชนิด ค่าบ้าน ค่ารถ ค่าแม่บ้าน ค่าจ้างซักผ้า ค่าอาหาร ค่าเสื้อผ้า เลี้ยงข้าวทุกคนในครอบครัว ทั้งผมและเธอผมขับรถรับส่งภรรยาทุกวัน ตรงเวลาไม่เคยขาด
สมัยก่อนเรื่องงานบ้านเธอดูแลได้ดี แต่ตอนนี้เรากำลังจะเป็นพ่อแม่คน เธอไม่ชอบอาบน้ำก่อนเข้านอน คือนอนทั้งๆที่ยังสกปรก มีฝุ่น มีเครื่องสำอางค์ ติดตามตัวเต็มไปหมด และผมก็หลับไม่สนิท ทั้งบ้านผมและเธอ ที่ผมเห็นจะสะอาดเป็นระเบียบ แต่พอเธอมาอยู่กับ รกสกปรก ดูเป็นคนซกมก คือผมค่อนข้างเนี๊ยบ แต่ผมต้องมาอยู่ในที่ๆสกปรกรกรุงรัง ผมรู้สึกว่าไม่แฟร์มากๆ เพราะผมต้องทำงานหาเงิน บางครั้งก็อยากสบายบ้าง อยากผ่อนครายบ้าง บางทีต้องมาเก็บของเก็บขยะ นวดไหล่ให้ ผมบอกตรงๆเลยนะ ว่าเป็นภรรยาที่นิสัยอย่างนี้น่าจะอยู่เป็นโสดไป
คือผมไม่ชอบจริงๆนะถึงเธอจะหน้าตาดีแต่นิสัยแบบนี้ มันนิสัยเมียน้อยชัด คือไม่เหมาะที่จะเป็นแม่ศรีเรือนเลย แถมไม่ยอมเรียนรู้ คิดว่าตัวเองเจ๋ง คือ ถูกเลี้ยงมาในระแวกบ้านเนี่ยดูดีสุด แต่คุณนึกดูนะว่า ไอ้ที่หนึ่งบนป่าบนดอย มันไม่ใช่จะมาเบ่งคับฟ้า มีหลายครั้งที่ผม ทนไม่ไหวทั้งด่าทั้งบ่นไปหลายรอบ เรื่องความเห็นแก่ตัวและไม่รู้จักโต เรื่องความสำคัญของเวลา เป็นคนที่ใช้เวลาได้งี่เง่าบัดซบจริงๆ คือทำตัวเป็นคุณนาย แต่อยากจะบอกว่าไม่ใช่ ชี้นิ้วสั่งสารพัด ผมบอกตรงๆผมเหนื่อยที่จะต้องมาพูดยังกับเด็กอมมือแบบนี้ ยังก๊ะบัวใต้น้ำ ผมก็ทำงานต้องคอยรับคอยส่งบ่นเหนื่อยสารพัดทำยังก๊ะไปแบกหาม หรือขับรถ ผมขับรถปีละประมาณ 6x,xxx เพื่อดูงานติดต่องานกับลูกค้า เธอทำงานในห้องแอร์ในอ๊อฟฟิต กลับมายังมีหน้ามาใช้ผมนวด ไม่ดูแลบ้านช่องบอกเหนื่อย ผมนะอยากจะบร้าคือ
มาสลับหน้าที่กะกูไหมที่เหนื่อยเนี่ย ไม่ผ่านมอก.สุดๆ
เพื่อนๆมีวิธีไหน ที่ทำให้เธอรู้ว่าจะทำอะไรตอนไหนและเมื่อไหร่(กาละเทศะ) รู้จักหน้าที่รับผิดชอบของตัวให้ดี และทำอย่างเต็มความสามารถ รู้จักคำว่า "ศรีภรรยา" เสียที บ่งตรง ผิดหวังว่ะ
ภรรยาผมเป็นคนเห็นแก่ตัวมาก...
ขอเล่าพื้นฐานของแต่ละคนก่อนนะครับ ครอบครัวผมเป็นครอบครัวฐานะปานกลางผมมีโอกาศไปเรียนต่างประเทศแต่รู้จักกับคนมากมายหลายฐานะ หลายวัฒนธรรม ครอบครัวเธอเป็นชาวบ้านฐานะปานกลางมีอาชีพ ขายของและทำไร่ทำสวน
ผมขอพื้นที่นี้ได้ระบายบ้างเถิด...ผมดูแลรับผิดชอบค่าใช้จ่ายภายในบ้านทุกชนิด ค่าบ้าน ค่ารถ ค่าแม่บ้าน ค่าจ้างซักผ้า ค่าอาหาร ค่าเสื้อผ้า เลี้ยงข้าวทุกคนในครอบครัว ทั้งผมและเธอผมขับรถรับส่งภรรยาทุกวัน ตรงเวลาไม่เคยขาด
สมัยก่อนเรื่องงานบ้านเธอดูแลได้ดี แต่ตอนนี้เรากำลังจะเป็นพ่อแม่คน เธอไม่ชอบอาบน้ำก่อนเข้านอน คือนอนทั้งๆที่ยังสกปรก มีฝุ่น มีเครื่องสำอางค์ ติดตามตัวเต็มไปหมด และผมก็หลับไม่สนิท ทั้งบ้านผมและเธอ ที่ผมเห็นจะสะอาดเป็นระเบียบ แต่พอเธอมาอยู่กับ รกสกปรก ดูเป็นคนซกมก คือผมค่อนข้างเนี๊ยบ แต่ผมต้องมาอยู่ในที่ๆสกปรกรกรุงรัง ผมรู้สึกว่าไม่แฟร์มากๆ เพราะผมต้องทำงานหาเงิน บางครั้งก็อยากสบายบ้าง อยากผ่อนครายบ้าง บางทีต้องมาเก็บของเก็บขยะ นวดไหล่ให้ ผมบอกตรงๆเลยนะ ว่าเป็นภรรยาที่นิสัยอย่างนี้น่าจะอยู่เป็นโสดไป
คือผมไม่ชอบจริงๆนะถึงเธอจะหน้าตาดีแต่นิสัยแบบนี้ มันนิสัยเมียน้อยชัด คือไม่เหมาะที่จะเป็นแม่ศรีเรือนเลย แถมไม่ยอมเรียนรู้ คิดว่าตัวเองเจ๋ง คือ ถูกเลี้ยงมาในระแวกบ้านเนี่ยดูดีสุด แต่คุณนึกดูนะว่า ไอ้ที่หนึ่งบนป่าบนดอย มันไม่ใช่จะมาเบ่งคับฟ้า มีหลายครั้งที่ผม ทนไม่ไหวทั้งด่าทั้งบ่นไปหลายรอบ เรื่องความเห็นแก่ตัวและไม่รู้จักโต เรื่องความสำคัญของเวลา เป็นคนที่ใช้เวลาได้งี่เง่าบัดซบจริงๆ คือทำตัวเป็นคุณนาย แต่อยากจะบอกว่าไม่ใช่ ชี้นิ้วสั่งสารพัด ผมบอกตรงๆผมเหนื่อยที่จะต้องมาพูดยังกับเด็กอมมือแบบนี้ ยังก๊ะบัวใต้น้ำ ผมก็ทำงานต้องคอยรับคอยส่งบ่นเหนื่อยสารพัดทำยังก๊ะไปแบกหาม หรือขับรถ ผมขับรถปีละประมาณ 6x,xxx เพื่อดูงานติดต่องานกับลูกค้า เธอทำงานในห้องแอร์ในอ๊อฟฟิต กลับมายังมีหน้ามาใช้ผมนวด ไม่ดูแลบ้านช่องบอกเหนื่อย ผมนะอยากจะบร้าคือมาสลับหน้าที่กะกูไหมที่เหนื่อยเนี่ย ไม่ผ่านมอก.สุดๆ
เพื่อนๆมีวิธีไหน ที่ทำให้เธอรู้ว่าจะทำอะไรตอนไหนและเมื่อไหร่(กาละเทศะ) รู้จักหน้าที่รับผิดชอบของตัวให้ดี และทำอย่างเต็มความสามารถ รู้จักคำว่า "ศรีภรรยา" เสียที บ่งตรง ผิดหวังว่ะ